සවුදිය ලාංකික ගෘහ සේවිකාවකගේ හිස ගසා දමයි

(2009 නොවැම්බර් 05 - W3Lanka) සවුදි අරාබියේ ජෙඩා නගරයේදී ශ්‍රී ලාංකික ගෘහ සේවිකාවක සහ තවත් පිරිමියෙකු ඊයේ හිස ගසා දමා මරණයට පත් කළ බව එරට අභ්‍යන්තර කටයුතු අමාත්‍යංශය නිවේදනය කළේය. 

මෙම කාන්තාව හලීමා අබ්දෙල්කාදර් ලෙස පිරිමියා 'බංඩාර් නිකර්' වැනි නමකින් ද හඳුන්වා තිබේ. මෙ ලාංකික පිරිමියා තවත් ඉන්දියානුවකු සමග සවුදි කාන්තාවකගේ නිවසට හොරෙන් ඇතුළු වී එම කාන්තාවගේ හුස්ම හිර කර මරා දමා මුදල් හා රන් ආභරණ කොල්ල කා ඇති බව වාර්තා පවසයි. එම නිවසේ සේවය කළ ශ්‍රී ලාංකික ගෘහ සේවිකාව ඔවුනට උපකාර කර ඇති බව කියැවේ.

මෙම පුද්ගලයන්ට සාධාරණ නඩු විභාගයක් ලබා ගැනීමට හෝ ඔවුන් ලංකාවේදී දණ්ඩනයට ලක් කිරීම සඳහා මෙරටට ලබා ගන්නට මෙවැනි දුප්පත් සංක්‍රමණික ශ්‍රමිකයන්ගෙන් රටේ දෙවන ප්‍රධාන විදේශ විනිමය උත්පාදන මාර්ගය සලසා ගන්නා ලංකාව කිසිදු පියවරක් ගත්තේදැයි දැනගන්නට නැත. ලංකාවට විදේශ විනිමය උපයා දෙන සංක්‍රමණික කම්කරුවන්ගෙන් අඩකට වඩා ස්ත්‍රීහු වෙති. ඔවුන් සේවා ස්ථානවලදී හිංසනයට ලක් වූ අවස්ථා රැසක් වාර්තා වී තිබේ. එහෙත් එම ක්‍රියා සිදු කළවුන්ට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක වූයේ නැති තරම් ය.

සවුදි ආරබිය මේ වසරේදී මේ වන විට පුද්ගලයන් 59දෙනෙකුගේ හිස ගසා දමා ඇත.ආගම හැර දමන්නන්ට පවා එරට ෂාරියා නීතිය අනුව මරණ දඬුවම නියම කළ හැකිය. 

ලංකාවේ අධිකරණ ඇමති ද මරණීය දණ්ඩනය ක්‍රියාත්මක කිරීමට පක්ෂ ය. එහෙත් ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ එයට විරුද්ධ බව පෙනේ. සිය සැමියාගේ අනියම් භාර්යාව හා ඇගේ සේවිකාව මරාදැමීමේ චෝදනාවට වරදකරුව මරණ දඬුවමට ලක්ව සිටි මේරි ජුලියට් මොනිකා ප්‍රනාන්දු නම් වූ රජයේ වතු කළමනාකාර හා සංවර්ධන ඇමති මිල්රෝයි ප්‍රනාන්දුගේ භාර්යාව 2009 ජාත්‍යන්තර කාන්තා දිනය නිමිත්තෙන් විශේෂ ජනාධිපති සමාවක් යටතේ නිදහස් කිරීමට ජනාධිපතිවරයා පියවර ගත්තේය. මෙම කාන්තාව 1991දී කරන ලද වරදට 2005දී තව තිදෙනෙකු සමග මරණ දඬුවමට ලක් කරනු ලැබ සිටි අතර මීට කලින් ජනාධිපතිවරයා ඇයගේ දඬුවම ජීවිතාන්තය දක්වා සිර දඬුවමක් බවට අඩු කර තිබිණි.

ඇය නිදහස් කිරීමත් සමග සමාන බරපතල අපරාධ කර තිබුණු තවත් කාන්තාවන් 12දෙනෙකු ද නිදහස් කරන ලදී. ඔවුන් අතර, ලංකාවට මත් කුඩු ගෙන ආ විදේශික ගැහැණු දෙදෙනෙක් ද වූහ. 

(ඡායාරූපයේ සිටින්නේ බාල වයස්කාරියකව සිටියදී කළේ යයි කියන වරදකට සවුදි අධිකරණයක් විසින් මරණ දඬුවම නියම කර ඇති රිසානා නෆීක් නම් කාන්තාවගේ මව හා පියා ය. දැන් ඇගේ නඩුව නැවත ඇසෙමින් තිබේ. ඒ අවසාන මොහොතේදී රාජ්‍ය නො වන සංවිධාන කීපයක් මැදිහත් වී ඇය වෙනුවෙන් අභියාචනයක් ඉදිරිපත් කිරීමට මැදිහත් වූ නිසා ය. සිව් වසරක් තිස්සේ ඇය සවුදියේ සිර ගෙයක ය. ඇය වෙනුවෙන් කතා කළ සියලු දෙනාට දැන් ඇය අමතක ය.)