ලංකාවේ තරුණ දේශපාලනයේ රැඩිකල්කරණය

දරිද්‍රතා විශ්ලේෂණ කේන්ද්‍රය විසින් සංවිධානය කරනු ලබන සමාජ වෙනස වෙනුවෙන් තරුණයන් බලමුළුගැන්වීම පිළිබඳ වැඩසටහනකදී අද දින මට තරුණ දේශපාලනයේ රැඩිකල්කරණය පිළිබඳ ඉදිරිපත් කිරීමක් කරන්නට තිබෙනවා. මේ අදහස් ටික ගොනු කරගන්නේ ඒ වෙනුවෙනුයි.

තරුණ දේශපාලනය කොහොමත් සටන්කාමීයි. ලංකාවේ උතුරේත්, දකුණේත් රැඩිකල් තරුණ දේශපාලනය 1960 දශකය දක්වා ම කේන්ද්‍ර වුණේ සමසමාජ, කොමියුනිස්ට් පක්ෂ සමගයි. 1950 දශකයේ මැදභාගයේ පටන් යම් ජාතික සමාජවාදී ප්‍රතිසංස්කරණ ලංකාවේ ආරම්භ වුණා. බස් ජනසතුව, වරාය ජනසතුව ආදී වශයෙන් හැඳින්වුණ වැදගත් ආර්ථික ව්‍යවසාය රජයට පවරාගැනීමේ ව්‍යාපාරය ඉදිරියට ගියත් එමගින් ලංකාවේ තරුණයන් බලාපොරොත්තු වූ අන්දමේ රැඩිකල් සමාජ වෙනසකට මුලපිරුණේ නැහැ. එහෙත්,  ලංකාවේ තරුණ දේශපාලනය සුවිශේෂ රැඩිකල්කරණයක් වන්නට පටන් ගත්තේ 1960 දශකයේ මුල්භාගයේදීයි. සමසමාජ, කොමියුනිස්ට් පක්ෂ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයත් සමග සන්ධානගත වීම මෙයට මූලික හේතුවක් වුණා. ඒ හා සමාන්තරව ඇති වූ චීන -රුසියානු මතභේදය මත වඩා රැඩිකල් තරුණ කොටස් කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ චීන පිල දෙසට ආකර්ශනය වීමක් ද දකින්නට ලැබුණා. ලංකාවේ රැඩිකල් තරුණ දේශපාලනයේ තිඹිරිගෙය වන්නේ චීන පිලයි. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ගොඩනැගීම සඳහා මුල් වන තරුණ නායකත්වය ඒකරාශී වන්නේ චීන පිල නිසායි. මුලින් ඔවුන් චීන පිලේ බලය අල්ලාගැනීමට උත්සාහ කළත් පසුව ඒ උත්සාහය ව්‍යර්ථ වෙනවා. ඉන් අනතුරුව ඔවුන් වෙනම දේශපාලන ව්‍යාපාරයකට මුලපුරනවා.

මේ නව දේශපාලන ව්‍යාපාරය තමයි ලංකාවට වෘත්තීය විප්ලවවාදියා හඳුන්වා දෙන්නෙ. වෘත්තීය විප්ලවවාදී තරුණයා මොන වගේ කෙනෙකු ද කියා හඳුනාගත් විට අපට ලංකාවේ රැඩිකල් තරුණ දේශපාලනයේ මූල සංවිධානය වන ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හඳුනාගන්නට පුළුවන්.

වෘත්තීය විප්ලවවාදියා එක පැත්තකින් දැඩි විශ්වාසයන් මත පදනම් වුණ දේශපාලන බැතිමතෙක්. මාක්ස්වාදය ආගමක ස්වරූපයෙන් ගන්නා ඇදහිලිවන්තයෙක්. විප්ලවයේ නොවැළැක්වියහැකිභාවයක් පිළිබඳ විශ්වාස කරන දැඩි දෘෂ්ටිවාදියෙක්. කැප කිරීම් ඔස්සේ ඉතිහාසය වෙනස් කළ හැකි බව දැඩිව විශ්වාස කරන කෙනෙක්. ඒ වෙනුවෙන් කැප වන කෙනෙක්.

වෘත්තීය විප්ලවවාදියා යනු විප්ලවය හා පක්ෂය ගොඩනැගීම ජීවිතයේ පරම අරමුණ බවට පත් කරගත් කෙනෙක්. ඔහුට පක්ෂය යනු ජීවිතයේ මුදුන්මල්කඩයි. මව්පියන්, ආදරය, විවාහය, දරුවන්, පවුල, නිවස, රැකියාව, ඉතුරුම්, විශ්‍රාමය වැනි සියලු දේ පක්ෂයට ද්විතීයකයි.

වෘත්තීය විප්ලවවාදියා අල්පේච්ඡ, තපස් දිවියක් ගත කරන, වේතනයක් නොලබන, පක්ෂයෙන් කිසිවක් නොඉල්ලන, පක්ෂයට සියල්ල දෙන කෙනෙක්.

වෘත්තීය විප්ලවවාදියා පක්ෂය හා එහි නායකත්වය පිළිබඳ අචල විශ්වාසයක් ඇති කෙනෙක්. පක්ෂයේ අණ වැරදි විය හැකි යයි නොසිතන, හරි වුණත්, වැරදි වුණත් එය ක්‍රියාත්මක කරන සටන්කාමියෙක්. පසුතැවිලි නොවන්නෙක්.

මේ සමගම ජවිපෙ තුළ පුරුෂාධිපත්‍යය, සමලිංගික විරෝධය, අමද්‍යපභාවය, කලාවේදී සමාජ සත්තා යථාර්ථවාදය ඉක්මවා යන්නට බැරි වීම වැනි ගැටලු රැසකුත් පැන නගිනවා. ආර්ථිකය සම්බන්ධයෙන් කිසියම් ආකාරයක අනම්‍ය සුබසාධනවාදී ග්‍රස්ථියක් ද ඔවුන් තුළ තිබෙනවා. විශ්වවිද්‍යාල තරුණ දේශපාලනය මූලික වශයෙන් පදනම් වන්නේ එය මතයි.

මගේ කේපොයින්ට් හා ශාස්තෘ නවකතාවල මෙම විප්ලවවාදී ජීවන භාවිතාව පිළිබඳ විස්තර වෙනවා. වෘත්තීය විප්ලවවාදියකු ලෙස මා ගත කළ ජීවිතය හා මා ඇසුරු කළ අය ගත කළ ජීවිතය ගැන එහි විස්තර වෙනවා.

මේ විප්ලවීය තපස් දිවිය හේතුවෙන් ම අන්තවාදී ප්‍රවණතාවන් කෙරෙහි යොමු වීමේ නැඹුරුවක් ඔවුන් තුළ නිර්මාණය වෙනවා. සිංහල ජාතිකවාදය විනිවිද දකින්නට ජවිපෙ අසමත් වීමත්, පසු කලෙක ජවිපෙ සිංහල ජාතිවාදයේ ගොදුරක් බවට පත් වීමත් සමග පසු කලෙක පැනනැගුණු අන්ත සිංහල ජාතිවාදී ව්‍යාපාරවල මුල තිබුණෙත් ජවිපෙ තුළයි. මේ ආන්තික සිංහල ජාතිවාදී සංවිධාන විසින් අලුත් වටයකින් තරුණ දේශපාලනය රැඩිකල් කර තිබෙනවා. චම්පික රණවකගෙන් පටන් ගත් මෙම ප්‍රවණතාව අද වන විට අමිත් වීරසිංහ, ඩෑන් ප්‍රියසාද් වැනි තරුණයන් අතට චලනය වී තිබෙනවා. එහෙත්, අප මුලින් සඳහන් කළ වෘත්තීය විප්ලවවාදී භාවිතාවන් ඒ ව්‍යාපාරවලට අදාළ නැහැ.

මේ දේ ම උතුරේත් සිදු වුණා. එහෙත්, දකුණේ මෙන් නොවෙයි, උතුරේ තරුණ රැඩිකල් තරුණ ව්‍යාපාර එහි ආරම්භක අවධියේ පටන් ම සන්නද්ධයි. එසේම, ඔවුන් මාක්ස්වාදය දර්ශනයක් ලෙස තීරණාත්මක ලෙස ඉවත දමමින් වඩා ජනප්‍රියවාදී දෙමළ ජාතිකවාදය වෙත ආරම්භයේ පටන් ම යොමු වුණා.

තරුණ දේශපාලනයේ රැඩිකල්කරණයේ තුන්වන ප්‍රවණතාව නිර්මාණය වන්නේ ජවිපෙන් කැඩී යාම තුළයි. මෙය ද ඉතා රසවත් ප්‍රවණතාවක්. එය තුළ දැකිය හැකි ප්‍රධාන ලක්ෂණයක් තමයි ප්‍රති තපස්වී ස්වභාවය. ජවිපෙ වෘත්තීය විප්ලවවාදියා තුළ තිබුණු ප්‍රධාන ලක්ෂණ කීපයක් වන මත්පැන්, දුම්බීම, ලිංගික සීමා, අල්පේච්ඡතාව වැනි ලක්ෂණ මෙම නව ප්‍රවණතා විසින් දැඩි අභියෝගයට ලක් කරනවා. ජවිපෙන් වෙන්වීම සලකුණු කිරීම සඳහා ම ඔවුන් මෙම කරුණු උත්කර්ෂයට නංවනවා. බොහිමියානු ජීවන විලාසයක ව්‍යාජයක් ද ඔවුන් විසින් ප්‍රවර්ධනය කරනවා. 1971 කැරැල්ලෙන් පසුව ආරම්භ වුණ මෙම රැඩිකල් තරුණ ප්‍රවණතාවල සිටින පුද්ගලයන් වයසින් මුහුකුරා යන විට වෙනස් වෙනවා.

මෙම තුන්වන ආකාරයේ රැඩිකල්කරණය තුළ තරුණයන් අතර ස්ත්‍රිය, ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය, දර්ශනය, කලාව, සංස්කෘතිය වැනි කාරණා සම්බන්ධයෙන් වඩා සාධනීය අදහස් ද පැනනගිනවා. එහෙත්, අප ඉහත සඳහන් කළ අනම්‍ය සුබසාධනවාදී ග්‍රස්ථිය ඔවුන් තුළ වඩාත් අනම්‍ය ලෙස දකින්නට ලැබෙනවා. මෙම ප්‍රවණතා තුළ ද දැකිය හැකි මූලික ලක්ෂණයක් වන්නේ දැඩි දෘෂ්ටිවාදීමය ස්වභාවයයි. ඒවා තුළ ද ප්‍රචණ්ඩත්වයේ නැඹුරුව වෙනස් ආකාරයකින් දකින්නට ලැබෙනවා.

දෙමළ තරුණ ව්‍යාපාර අතර මෙය තරමක් වෙනස්. එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානය පරාජය වූ මුත්, දෙමළ ජාතිකවාදයේ බලපෑම තවමත් දෙමළ තරුණ පරපුර අතර ප්‍රබලයි. මුස්ලිම් තරුණයන් අතර ද ආගමික බලපෑම ප්‍රබලයි. ඒ නිසා දෙමළ මුස්ලිම් තරුණ දේශපාලනයේ රැඩිකල්කරණය සිංහල තරුණ දේශපාලනයේ රැඩිකල්කරණයට වඩා හාත්පසින් ම වෙනස්.