මහී සහ රනී අතර සාකච්ඡාවේ සම්පූර්ණ විස්තර මෙන්න!
මහි: ඉතින් මචං කොහොමද කාලෙකින්?
රනි: (සිතයි) මචං....? මූ මොකාටද එන්නෙ? (කියයි) ඔහෙ ඉන්නවා මෙයා, දුක සේ.
මහි: දුක් වෙන්න එපා මෙයා. ඔයාට මේ සැරෙත් විපක්ෂ නායකකම ලැබෙනවනේ.
රනි: ඔයා උදව් කරනවද මට ඒක බේරගන්න.
මහි: දෙන්නන්කෝ. ඔයා වගේ විපක්ෂ නායක කෙනෙක් බේර ගන්නැත්තන් මගෙන් ඇති වැඩේ මොකක්ද? මොනවද කෙරෙන්න ඕනැ?
රනි: අපේ කට්ටියක් ඔය පැත්තට පනින්න හදනවා. ගන්න නම් එපා.
මහි: පිස්සුද අනේ, මම නම් කැමතියි ඔය ග්‍රාමසේවකයා, සිරිපාලයා, අමුණුවා වගේ එවුන් ටිකක් ඔය පැත්තට පන්නන්න.
රනි: බුදු අම්මෝ! මට නම් එපා.
මහි: බය වෙන්න එපා. උන් පැන්නුවත් යන්නෙ නැහැ. ඒක නෙමෙයි, ඔයාගෙ කොණ්ඩෙ ඩයි එක ඉක්මණට ගියා නේද?
රනි: මට තියෙන ප්‍රශ්න එක්ක කොණ්ඩෙ නෙමෙයි ඔලුවත් හේදිලා නොගියොත් ඇති. ඒක නෙමෙයි, ඔයා කොහොමද කොණ්ඩෙ හැමදාම කළුවට තියාගන්නෙ. නාන්නෙ නැද්ද?
මහි: මම මොකටද නාන්නෙ? මම නාන්න එවුන්ව වෙන ම පත් කරලා තියෙන්නෙ.
රනි: ඒක හොඳයි. දැන් ඔයා මොනවද කරන්න හිතන් ඉන්නෙ?
මහි: නිකං ඉන්නවා. ළඟදි ඡන්දෙකුත් නැහැනේ.
රනි: ඔයා පොරොන්දු ඉෂ්ඨ කරන්නෙ නැද්ද?
මහි: මොකද නැත්තෙ? මට උදව් කරපු උන්ට වෙච්ච පොරොන්දු මම ඉෂ්ඨ කරනවා.
රනි: ඒක මම දන්නවා. මම අහන්නේ ජනතාවට?
මහි: කවුරුද ජනතාව කියන්නෙ?
රනි: මහජනයා. මහජනයා.
මහි: ආ උන්ද? දැන් ඉතින් උන්ට හොර බොරු කරන්න ලැබෙන්නෙ නැහැ. වැඩ කරන්න ඕනැ. බදු ගෙවන්න ඕනැ. ඉතුරු හරිය අපි බලා ගන්නවා.
රනි: උන්ට දැන් පඩි එහෙමත් වැඩි කරනවද?
මහි: ඒ මොකටද?
රනි: ඇයි ඔයා වැඩි කරනවා කියලා කිව්වෙ?
මහි: කවුද මචං ඔය කාපු බීපු වෙලාවට කියන ඒව ඒ විදියට ම කරන්නෙ? ඒක උන් අපට වඩා හොඳට දන්නවා.
රනි: ඉතින් උන් ස්ට්‍රයික් කරයිනේ.
මහි: ඒ හුකාරිස් කොහෙද? නටන්න ආවොත් දෙන්නේ බීපු රංකිරි කටින් එන්න.
රනි: හරි ෂෝක්! මාත් කැමති එහෙම තමයි. ඕකුන්ට හොඳ වැඩේ මට කරන දේට.
මහි: ඔයාට විතරක් නෙමෙයි අනේ. මට වුණත් ඔහොම තමයි. මම ජනාධිපතිවරණෙදි ජිල්මාට් එකක් දා ගත්තෙ නැතිනම් අපේ පවුලෙ ඔක්කොම දැන් බෝගම්බර. ඒක නෙමෙයි, අර ෆොන්සේකට දැන් මොකද කරන්නෙ?
රනි: උගෙ මල්ලි අතේ පණිවිඩයක් යවන්න බැරියැ සෙට්ල්මන්ට් එකක් දාගනිමු කියලා.
මහි: මාත් හිතුවා. ඌ ජෙප්පො එක්ක සෙට් වෙච්ච එකනෙ අප්සෙට් එක.
රනි: අනේ ජෙප්පන්ට බම්බු ගහගන්න කියන්න.
මහි: අපි උන්ට ගහගන්න බම්බුවක්වත් ඉතුරු කළේ නැහැ ඕයි. උන්ට ගහගන්න වෙන්නෙ බට කෑල්ලක් තමයි.
රනි: ඔයා දැන් උතුරට බලය බෙදනවද?
මහි: මොකටද?
රනි: නැතිනම්, ආයෙ එහේ කැරැල්ලක් ඇති වෙයිනේ.
මහි: ඔයාට ෂුවර්ද?
රනි: මං දන්නෙ නැහැ. එහෙමනේ පොත්වල තියෙන්නේ.
මහි: ඔයා පොතුත් බලනවද?
රනි: ඇයි ඔයා පොත් බලන්නෙ නැද්ද?
මහි: මම මොකටද පොත් බලන්නෙ? මම ඒකට කට්ටිය පත් කරලනෙ තියෙන්නෙ. මං කරන්නෙ පොත් පෙරළන එක විතරයි. ඒක නෙමෙයි, දෙමළු ආයෙ නැගිටියිද?
රනි: ඇයි බයද?
මහි: පිස්සුද අනේ, මම මොකටද බය වෙන්නෙ? උන්ට තියා අපේ වයිෆ්ටවත් මා ළඟට කිට්ටු වෙන්න පුළුවන් ආරක්ෂාවක්යැ මම දාගෙන ඉන්නෙ.
රනි: එහෙනම් මොකටද ඉතින් ඔය ගැන ඔච්චර අහන්නෙ?
මහි: දන්නැද්ද? එහෙම එකක් තියෙනව නම් හරි ෂෝක්නෙ!
රනි: ඒ කිව්වෙ?
මහි: නැතිනම්, අපි කාටද ඕයි මුවා වෙන්නෙ?
රනි: ඔව්, ඒකනම් ඇත්ත. දැන් ඉතින් ඔයගොල්ලන්ට ප්‍රශ්න විසඳන්න වෙනවා. ත්‍රස්තවාදෙකුත් නැහැනේ.
මහි: මේ සෝමයට කිව්වොත් බැරි වෙයිද දකුණෙ මොනව හරි පටන් ගන්න, ඔය ගල්කටස් වගේ ජාතියකින්.
රනි: හාපෝ ඕක ගල් ආඳා! කරුණට කියල බලන්න බැරිද?
මහි: අනේ ඌට පුළුවන් රෙද්ද! ඔහොම ඉන්නකෝ, මං දෙන්නං හොද ගේමක්.
රනි: ආ...ව්! (ඈනුමක් අරියි.)
මහි: ඇයි බඩගිනිද? කමුද කුරහන් තලපයක්වත්.
රනි: කුරහන් තලප? ඒව රසද?
මහි: කවුද ඕයි දන්නෙ? මම නම් ඕව ජීවිතේට කටේ තියන්නෙ නැහැ. මං නිකම් කිව්වෙ. අපි ස්නැක්ස් කාලා තේ බොමු. මට දැන් වැඩකුත් තිබෙනවා.
රනි: දැන් ඡන්දෙ ඉවරයිනේ. ඔයා තාම වැඩ කරනවද?
මහි: ඔව්, අපි වැඩ කරන්න ඕනැනෙ.
රනි: දැන් මොකක්ද ඔයා කරන වැඩේ?
මහි: මං යනවා බබෙක් වඩාගන්න.
රනි, ඒයියා! මට නම් ඔය හුජ්ජ කොල්ලන්ව පෙන්නන්න බැහැ.
මහි: මටත් එහෙම තමයි ඕයි! ඒ වුණාට මගේ නාමලටයි අනෙක් මල් දෙකටයි සුබ අනාගතයක් උදා කරන්න නම් මම උන්ට ආදරෙයි වගේ ඉන්න ඕනැ. කන්න මේ කට්ලට් එකක්. මේව ඔරිජිනල් වීල් කට්ලට්. පොඩි ෂොට් එකකුත් දාමුද?
රනි: අනේ එපා, උදේ වැඩිනේ.
මහි: ඇයි, ඔයත් මතට තිතද?
රනි: ඇයි ඔයා නැද්ද?
මහි: පිස්සුද කොල්ලො? මේ ඒක නෙමෙයි, දැන් අපි කතා කළේ මොනවද කියල පත්තරකා‍රයො ඇහුවාම ඔයා මොනවද කියන්න හිතන් ඉන්නෙ?
රනි: ආ, ඒක මොකක්ද? අපි කියමු රටේ ප්‍රශ්න ගැන කතා කළා කියලා.
මහි: එහෙම කියන්න එපා. එතකොට මිනිස්සුන්ට මතක් වෙයි රටේ ප්‍රශ්න තිබෙනවා කියලා.
රනි: එහෙනම් මොකක්ද කියන්නෙ?
මහි: මල්ලී...මෙහෙ එන්න බැසිල්. මෙන්න මෙයාට කියා දෙන්න පත්තරවලට කියන්න ඕනැ දේ.
Comments
Post a Comment
මාතෘකාවට අදාළ නැති හා වෛරී අදහස් ඉවත් කිරීමට ඉඩ ඇති බව කරුණාවෙන් සලකන්න.