සිංහලයාගේ ප්‍රශ්නය - 2

(සිංහලයාගේ ප්‍රශ්නය - 1  ලිපිය මෙතැනින් කියවිය හැකි ය.)

සිංහල බෞද්ධයන් ආරක්ෂා කර ගන්නට නම් රටේ සෙසු ජාතීන් ද ආරක්ෂා කර ගත යුතු බව ගම්පොළ පැවති රැස්වීමකදී විපක්ෂ නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ පවසා තිබේ.

ලංකාවේ බෞද්ධ ආගමික අන්තවාදී ව්‍යාපාර නිරන්තරයෙන් ම විකුණන්නේ සිංහල බෞද්ධයාට ලෝකයේ වෙනත් රටක් නැති බව හා නුදුරු අනාගතයේදී ම සෙසු ජාතීන් විසින් සිංහල බෞද්ධයා මෙම දිවයිනේ සුළුතරයක් බවට පත් කරනු ඇති බව ය.

මේ බිය නිර්මානය වීමට මූලික හේතුව වන්නේ මුස්ලිම් ජනයාගේ ජනගහණ වර්ධන වේගය සෙසු ජාතීන්ට සාපේක්ෂව ඉහළ මට්ටමක පැවතීමයි. මුස්ලිම් ජනගහණයේ වර්ධන වේගය අනුව, වැඩියෙන් ම තර්ජනයට ලක් වන්නේ සිංහලයෝ නොව, දෙමළ ජාතිකයෝ ය. මන්ද, යුද්ධයේ හා මහා පරිමාණ සංක්‍රමණයන්ගේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස දෙමළ ජාතියේ ජනගහණ වර්ධන වේගය ඉතා අඩු බැවිනි. ලංකාවේ ජනගහණ වර්ධනය පාලනය කළ යුතු ය. එකී පාලනය සම්බන්ධයෙන් මුස්ලිම් ජාතිය ද සංවේදී විය යුතුව තිබේ.

තව වසර සිය ගණනකින් හෝ මුස්ලිමුන් ජනගහණයෙන් තමන් පසු කර යනු ඇතැයි බියක් ඇතිනම් සිංහලයන් විසින් කළ යුතුව තිබෙන කාර්යය වන්නේ අතීතයේදී කළාක් මෙන් එක්කෝ මුස්ලිමුන් තම ජනවර්ගය තුළට අවශෝෂණය කර ගැනීම ය. එහෙම නැතිනම්, සියලු ජනවර්ගයන් වඩා පුළුල් අනන්‍යතාවක් තුළ ප්‍රතිසංවිධානය වන දේශපාලනික වැඩපිළිවෙලක් අනුගමනය කිරීම ය. එහෙම නො කර බිය වීමෙන් පමණක් මෙය විසඳා ගන්නට බැරි ය.

අනෙක් පැත්තෙන්, ඇතැම් සිංහල බෞද්ධ නායකයන් යෝජනා කරන ආකාරයට වැඩි වැඩියෙන් ළමයින් හැදීම ද ප්‍රායෝගිකව කළ නො හැකි දෙයකි. මෙය මුස්ලිම් ජනයාට වුව අදාළ වේ.

සිංහල බෞද්ධයන්ට ලෝකයේ වෙනත් රටක් නැති බව ඇත්තකි. සිංහල බෞද්ධයන්ව ලෝකයේ වෙනත් රටවලින් සරණාගතයන් ලෙසවත් භාර ගන්නේ නැත. ඔස්ට්‍රේලියාව පවා බෝට්ටුවලින් යන සිංහල බෞද්ධයන් හරවා එවයි. දෙමළ ජාතියට නම් ලංකාවෙන් පිට දුරස්ථ පුරවැසි ප්‍රජාවක් හෙවත් ඩයස්පෝරාවක් ඇත. අද දෙමළ ජාතිය හා ඔවුන්ගේ ජාතික විමුක්ති අරගලය තීරණය වන්නේ මෙම ඩයස්පෝරාවේ උවමනා එපාකම් මත ය. මේ ඩයස්පෝරාවේ මූලික අරමුණ බටහිර සංවර්ධිත රටවල තම ජීවිතය පවත්වාගෙන යාමයි. ඔවුන්ගේ නෑයෝ තවමත් ඊලමෙහි ජීවත් වෙති. ඒ නෑයින්ටත් බටහිරට සංක්‍රමණය වන්නට උවමනා ය. ඔවුන්ට එහි යන්නට නම් ලංකාවේ ආතතියක් තිබිය යුතු ය. තව පරම්පරා කීපයක් ගිය විට  එහි ගිය මුල් පරම්පරාවල දරුවෝ සම්පූර්ණයෙන් ම ලංකාවෙන් වෙන් වී ඒ ඒ රටවල සමාජ දේහයේ පූර්ණ කොටස්කරුවන් වනු ඇත. දෙමළ ප්‍රශ්නයේ එක් කොටසක් එසේ විසඳෙනු ඇත. එහෙත් ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවගේ ප්‍රශ්නය ඉතිරි වනු ඇත. එහෙත්, ඩයස්පෝරාවත්, ලංකාවේ දෙමළ ජනයාත් අතර පරතරය වැඩි වන්නට, වැඩි වන්නට ලංකාවේ දෙමළ ප්‍රශ්නයට විසඳුම් සොයා ගැනීම පහසු වනු ඇත.

ඩයස්පෝරාවේ ඉල්ලීම වන්නේ ඊලාම් රාජ්‍යය නම් මස් රාත්තලයි. එයට හේතුව කුමක් ද? මූලික හේතුව එය දිනා ගැනීමට නො හැකි එකක් වීමයි. ඊලමක් නො හැදෙන නිසා ඔවුන් ආපසු එන්නට උවමනා නැත. දිගට ම එහි ම සිටින්නට පුළුවන. එවැනි අරමුණක් වෙනුවෙන් සටන් කිරීම යනු තමන් දැනට සිටින රටවල ම දිගට ම සිටීමේ  මාර්ගයකි.

ලංකාවේ මුස්ලිම් ජනයා ගතහොත්, ඔවුන් ද සිංහලයන් වැනි ම වූ ඩයස්පෝරාවක්වත් නැති පිරිසකි. ඔවුන්‍ට ලෝකයේ වෙනත් රටවල් තිබේ යයි කීම ප්‍රලාපයකි. එය හරියට බෞද්ධ වීම නිසා ලාංකිකයන්ට බුරුමයේ, තායිලන්තයේ, චීනයේ හෝ ජපානයේ අයිතියක් ඇති ය කියනවා වැනි ම වූ ගොන් ප්‍රකාශයකි.

ලංකාවේ ජීවත් වන කිසිදු ජාතියකට වෙනත් රටක් නැත. තිබෙන්නේ මේ රට පමණි. එහෙයින් ඔවුන් තමන්ගේ භූමියේ හිමිකම රැක ගන්නට සටන් කරති. ඒ සටන දෙමළ ජනයා කළා වැනි සන්නද්ධ අරගලයක් හෝ මුස්ලිම් ජනයා කරනවා යයි සිංහලයන් සැක කරන ජනගහණ හෝ ආර්ථික හෝ සටනක් විය හැකි ය.

මේ සියලු ජාතීන් වඩා පුළුල් ලාංකික ජාතික අනන්‍යතාවක් වෙනුවෙන් සටන් කරනවා නම් මේ ප්‍රශ්නය විසඳා ගත හැකි ය. එවිට මේ රට අපේ ය. ඒ කියන්නේ ලාංකිකයන්ගේ ය.

එහෙත්, ලාංකිකයා යනු සිංහල බෞද්ධයා නො වේ. ලාංකිකයා හැදෙන්නේ සියලු සිංහලයන්ටත්, දෙමළ, මුස්ලිම්, බර්ගර්, මැලේ, වැදි ආදී සියලු ජනයාටත් සම අයිතිවාසිකම් තිබෙන අනන්‍යතාවක් විය යුතු ය. මේ රට අයිති සිංහල බෞද්ධයන්ට පමණි, උතුර දෙමළ ජනයාගේ ය, නැගෙනහිර මුස්ලිමුන්ගේ ය ආදී අදහස් මේ ජාතික සමගිය ‍ගොඩනැගීමට බාධාවකි.

අප රනිල්ගේ අදහස අගයන්නේ එක් හේතුවක් මත ය. සිංහල බෞද්ධයා මේ භූමියේ බලවත් ම ජාතියයි. ඔවුන්ට‍  සෙසු ජාතීන්ට නැති හිමිකමක් වන ඔවුන්ගේ ආගම රාජ්‍ය ආගම ලෙස පිළිගැනීමට ලක් වීමේ වරප්‍රසාදය ද තිබේ. එමෙන් ම, රාජ්‍යය තුළ ද ඔවුන් ඉතා ප්‍රබල ය. කෙතරම් ප්‍රබල ද යත් සිංහල බෞද්ධයකු නො වන අයකුට ලංකාවේ ජනාධිපති ධුරය ලබා ගැනීම ඉතා දුෂ්කර ය.

ඉතින් සිංහලයින් මේ රටේ සිටින දුර්වල සුළු ජාතීන් තමන් යටපත් කරනු ඇතැයි බිය විය යුතු ද? නැත. එහෙත්, සිංහලයා තම විනාශය කැඳවා ගන්නේ මේ බිය හේතුවෙනි. මේ බිය හේතුවෙන් ඇති කර ගන්නා වාර්ගික ගැටුම් හේතුවෙන් සුළු ජාතීන්ගේ ජාතික සමානාත්මතාවේ, මානව හිමිකම්වල හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ නා‍මයෙන් විදේශ බලවේගවලට ලංකාවට මැදිහත් වන්නට අවස්ථාව සලස්වා දෙයි. බේරුවල සිද්ධීන් මෙන් ම, දැන් උතුරු පළාත් සභාවේ හමුදා ආණ්ඩුකාරයා සම්බන්ධව සිදු වන දේ ද සිංහල බෞද්ධයන්ගේ අමනෝඥ ක්‍රියා ලෙස සැලකිය හැකි ය. උතුරු පළාත හමුදාහරණය කර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය තහවුරු කළ යුතුව තිබෙන සංදර්භයක් තුළ ලංකාවේ ආණ්ඩුව උතුරේ මහජන ඡන්දයෙන් බලයට පත් දෙමළ ජාතික සන්ධාන ආණ්ඩුවේ ඉල්ලීමට සවන් දිය යුතු ව තිබිණි.

අප කියන්නේ මෙයයි. සිංහලයන් සිය බහුතර බලය හා ශක්තිය භාවිතා කළ යුත්තේ සුළු ජාතීන් සම්බන්ධයෙන් බියෙන් හා සැකයෙන් ජීවත් වීමට නො වේ. සුළු ජාතීන්ගේ ජාතිවාදී ප්‍රවණතාවලට තටු ලැබෙන්නේ මහ ජාතිය ජාතිවාදී වන නිසා ය. සිංහලයන් උත්සාහ කළ යුත්තේ වඩා පුළුල් වූ ලාංකික අනන්‍යතාවක් තුළ ලංකාවේ සියලු ජාතීන් නැවත අර්ථකතනය කර ගන්නට ය. 

Refer: Logical base for Sinhalese's fear of Muslim domination


මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු. Read in English blog.parakum.com