ජනතාවට පෙම් කිරීම හෝ වෛර කිරීම දේශපාලනය නො වේ

අජිත් පැරකුම් ජයසිංහ වන මම 1989 මැයි මාසයෙන් පසු ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සම්බන්ධ කිසිදු කාර්යයක යෙදී නැත. ඉන් පසු වසර පහක පමණ කාලයක් හිරු කණ්ඩායමේ ක්‍රියාකාරිකයකු වී සිටියෙමි. පසුගිය වසර 20ක පමණ කාලයක් මා සිටියේ නිදහස් මතධාරියකු ලෙස ය. එහෙත් මම හැමදාමත් දේශපාලන ක්‍රියාකාරිකයකු වීමි. විවිධ අවස්ථාවලදී වාම පක්ෂ, කණ්ඩායම්වලට උදව් කර ඇත්තෙමි. 1994, 2004, 2005 වර්ෂවල ජවිපෙ ශ්‍රීලනිපය සමග යද්දී මම එයට උදව් නො කළෙමි. 2005දී මහින්ද වැළැක්විය යුතු ය යන දැඩි මතයේ සිටියත් රනිල්ට උදව් නො කළෙමි. 2010දී එම ස්ථාවරයේ ම සිට ෆොන්සේකාට ද (ජවිපෙ සමග), 2015දී මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට හා රනිල් වික්‍රමසිංහට ද උදව් කළෙමි.

මට මගේ අරමුණ ඉතා පැහැදිලි ය. මා පෙනී සිටින අරමුණ වෙනුවෙන් මම හැම විට ම සීයට සීයක් කැප වුණෙමි. එසේ සීයට සීයක් වැඩ නො කිරීම ගැන අවසන් පාඩම ඉගෙන ගත්තේ 2005දී ය. එදා පුරවැසියන් මහන්සි වුණා නම්, අඩු තරමේ ඡන්ද වර්ජනයකට ජනතාව යොමු නො කරන්නැයි කොටි සංවිධානයෙන් ඉල්ලා සිටියා නම්, මහින්ද රාජපක්ෂ නම් ජනාධිපතිවරයකු හා සම්බන්ධ ලේ වැකි දූෂිත ඉතිහාසයක් ලංකාවේ නිර්මානය වන්නේ නැත.

මහ මැතිවරණය සම්බන්ධයෙන් නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි සහෝදරයා මුල් වී දියත් කළ ජවිපෙට ඡන්ද කැඩීමේ ව්‍යාපාරයට එරෙහිව මම දැඩිව පෙනී සිටියෙමි. ජවිපෙට ඡන්දෙ කැඩීමේ ව්‍යාපාරය සාර්ථක වූවා නම් මහින්ද දිනන බව දැන් සක්සුදක් සේ පැහැදිලි ය. පරණ පරපුරේ වාමාංශිකයන් හා අලුත් පරපුරේ කලාකරුවන් ඉල්ලා සිටි පලියට ජනතාව ජවිපෙට ඡන්දය දුන්නේ නැත. ජවිපෙට ලැබුණේ තමන් වැඩ කර ලබා ගත් ඡන්ද ටික පමණි.

එක්සත් ජාතික පක්ෂයට ඡන්දය දෙන්නැයි මම විවෘතව ඉල්ලා සිටියෙමි. මහින්ද පැරදවීම සඳහා කළ හැකි එක ම දෙය එය විය. අපි මහින්ද නැවත බලයට එන එක තරමක් දුරට හෝ ස්ථාවරව නැවැත්වූයෙමු. එහෙත්, මහින්ද ගමන නවත්වා නැත. එසේම, මහින්ද විසින් සංකේතවත් කරන ලද මජර දේශපාලන ක්‍රමය ද අවසන් වී නැත. එය මේ රටේ මුල් බැස ගත් එකකි. එය සන්ධානයට පමණක් සීමා වී නැත. එජාපය, ජවිපෙ හා ඉන් පහළ දක්වා ම විහිදී ඇත.

ඡන්දයෙන් පැරදුණු පසු සමාජ ජාල ආදියෙහි වැඩියෙන් ම වියරුවෙන් හැසිරෙන්නේ කවුරුද යන්න අධ්‍යයනය කර බලන්න. මෙතෙක් කලක් කර තබාගෙන නැලවූ ජනතාව දැන් එක පාරට ම බත් කන හරකුන් ලෙස හඳුන්වන්නට ඇතැමෙක් පසුබට වී නැත. මහින්ද පැරදවීමට එජාපෙට ඡන්දය දුන් අය හැඳින්වීමට භාවිතා කරන්නේ වහලුන් යන යෙදුමයි. මා වෙනුවෙන් භාවිතා කරන ලද යෙදුම් ලැයිස්තුවක් මෙසේ ය:

• දේශපාලන තක්කඩියා
• දේශපාලන පිම්පියා
• නාකි මෝඩයා
• වහලා
• අලුගුත්තේරුවා
• එක්සත්ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුවෙන් තනතුරු ගන්න වැඩ කළ අවස්ථාවාදියා

මෙවැනි යෙදුම් ගැන මම පුදුම නොවෙමි. සිංහල - දෙමළ දේශපාලන සමගිය වෙනුවෙන් කළ අරගල නිසා මේ අය ම මීට පෙර අප හැඳින්වූයේ සිංහල කොටි ලෙසයි. තවමත් සමහරු අප ඩොලර් කාක්කන් ලෙස හඳුන්වති. එහෙත් අප සම්බන්ධ වී සිටි එවැනි ඩොලර් ව්‍යාපෘති කිසිවක් හෙළිදරව් කරන්නට තවමත් කිසිවෙකුට බැරි වී ඇත.

මම එජාප සමග යම් සම්බන්ධයක් පවත්වාගෙන ගියෙමි. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ජීවිතේ පළමු වතාවට මට ප්‍රධාන ධාරාවේ පුවත්පත් කීපයකින් ඒවාට ලියන්නැයි ආරාධනා ලැබිණි. මම එම අවකාශය හැකි පමණ භාවිතා කළෙමි. ඒ හැර වෙනත් කිසිදු ගිවිසුමක් අප අතර නැත. අඩු තරමේ අප ලියු ලිපිවලට මුදල් අරගෙන හෝ නැත. අප අතර ඇති වූයේ මිත්‍රත්වයක් පමණි. ඒවා සාමාන්‍ය දේශපාලන මිත්‍රකම් මිස මතවාදීව වෙනස් වූ වහාම මරාගෙන කන වෛරයක් බවට පත් වන වාමාංශික සහෝදරකම් නොවේ.


2005දී ජවිපෙ කළ දෙය වූයේ මහින්ද බලයට පත් කර ඉන් පසු ඔහුට සහයෝගය නො දී සිටීමයි. ජවිපෙට මහින්ද මෙහෙයවන්නට තිබුණු ඉඩ ජවිපෙ පාවිච්චි කළේ නැත. අපට එජාප මෙහෙයවන්නට තරම් බලයක් නැත. එහෙත්, අප විසින් පත් කරන ලද ආණ්ඩුව අතහැර දමා ‘අපි 
ඔවට නැහැ‘ කියන අවස්ථාවාදී ප්‍රතිපත්තියට අප තල්ලු වන්නේ ද නැත. යහපත් දේ කරන්නට ආණ්ඩුවට උපකාර කළ යුතු ය. එසේ ම, විවේචනය ද පවත්වාගෙන යා යුතු ය. අපි ඉදිරියටත් එය කරන්නෙමු. 

මා මෙම සටහනේ පළමු ඡේදය මගේ ෆේස්බුක් වෝල් එකෙහි ලියූ විට මට මෙවැනි ප්‍රතිචාරයක් ලැබිණි. “ඇයි ඉතිං ඕකේ අන්තිම ඡන්දය ගැන ලියලා නැත්තෙ. එජාප වෙනුවෙන් උපරිමයෙන් කැපවුනෙමි කියන්න කැතද? දැම්මම බය වෙලාද? ඒ වුනාට එජප ආණ්ඩුව මින් ඉදිරියට කරන හැම අලු ගුත්තේරු වැඩකටම ඔයත් වග කියන්න ඔනැ. මොකද ඔයාගේ ඡන්දය නිකන් තනි ඡන්දයක් නෙවෙයි. අපි ඒ වෙලාවට ඔයාවත් මතක් කරනවා නොවරදවාම.“

මා එයට දැක්වූ ජ්‍රතිචාරය ද මෙහි සටහන් කරමි. “මා කැප වුණේ එජාප වෙනුවෙන් නො වේ. මහින්ද පැරදවීමේ අරමුණ වෙනුවෙනි. එසේම, ඔබට ජවිපෙ හෝ වෙනත් පක්ෂයක් වෙනුවෙන් කැප වීමට අයිතියක් තිබේ නම් මට එජාප වෙනුවෙන් කැප වෙන්නට ද අයිතියක් ඇති බව තේරුම් ගන්න. මන්ද, මේ පක්ෂ අතර ඔබ හිතන අන්දමේ විඥානවාදී ආගමික වෙනසක් මට නම් නැත. මේවා ඔක්කොම එක ය. එජාප කරන අලුගුත්තේරු වැඩවලට මෙන්ම ජවිපෙ කළ අලුගුත්තේරු වැඩවලට ද මට මුළුමනින් ම වගකියන්නට බැරි ය. එහෙත්, මම ඒ අලුගුත්තේරුකම් වළක්වන්නට මට හැකි පමණින් හැමදාමත් සටන් කරමි.“

වාම දේශපාලන සංස්කෘතියේ මෙම පසුගාමී ලක්ෂණවලට එරෙහිව මම දිගු කලක සිට සටන් කරමි. තම මතවාදය විවේචනය කරන මිනිසුන් බැහැර කිරීම හැර වෙනස් අදහස් ඇති මිනිසුන් සමග එක් වී කටයුතු කිරීමට වම දන්නේ නැත.

පරාජිත වියරු මානසිකත්වයෙන් මිදුණු පසු හෝ වෙනස්කම් සහිත ජනතාව තේරුම් ගන්නට වාමාංශිකයන් උත්සාහ කළ යුතු ය. 

ජනතාවට පෙම් කිරීම හෝ වෛර කිරීම දේශපාලනය නො වේ. අවශ්‍ය වන්නේ ජනතාව තේරුම් ගනිමින්, ඔවුන් අතර හිඳිමින් සමාජය වෙනස් කරන්නට සියුම්ව දායක වීමයි. න්‍යාය ටොන් ගණනින් ඇද බෑවත් ජනතාව ඒ ගැන දන්නේවත් නැත. දේශපාලනයේදී උපායශීලිත්වය ඉතා වැදගත් ය. උපාය නො දැන අපායේ වැටීමෙන් පසු හඬා වැටීම හෝ තමන්ට අපායේ වැටෙන්නට උදව් නො කිරීම ගැන හඬා වැටීම හෝ කොහෙත් ම වැඩක් නැත. 

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.