ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරය කැරැල්ලක් ද?

ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ ජනාධිපතිවරණ ප්‍රචාරණ ව්‍යාපාරයේ මංගල රැස්වීම අනුරාධපුරයේ පැවැත්විණි. එහි සහ පොදුවේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේ සංඥාර්ථ හඳුනා ගැනීමට මෙම සටහනින් 
උත්සාහ කරමු. 

මහින්දගේ ජනාධිපතිවරණ ප්‍රචාරණ ව්‍යාපාරය ඇත්තෙන් ම අන්තිම එක කරන පරිද්දෙන් කරන්නකි ඒ වෙනුවෙන් කරන වියදම ගිනිය නො හැකි තරම් ය. දැවැන්ත පරිමාණයෙන්, සීමාව ඉක්මවා කටයුතු කිරීම එහි තවත් ලක්ෂණයකි. 

හැම තැනම ජනාධිපතිතුමාගේ රූපය සහිත කටවුට් ය. එමගින් සිදු වන පාරිසරික විනාශය අති මහත් ය. රැස්වීම වෙනුවෙන් අනුරාධපුරයේ සල්ගාදු පිට්ටනිය කොංක්‍රීට් කරන ලදී. මුළු දිවයිනෙන් ම ලංගම බස් යොදා රැස්වීමට සෙනග අදින ලදී. ලංගම බස් සෙනග අරගෙන පැමිණියේ වැල් වශයෙනි. ජනාධිපතිවරණ ව්‍යාපාරයට ‍වියදම් කරන මුදල් කොහෙන් ලැබෙන ඒවා ද යන්න බරපතල ප්‍රශ්නයකි. ඒවා වියදම් කරන්නේ ඍජුව ම මහජන මුදල් හා දේපල පාවිච්චි කරනවාට අමතරව ය. 

ආණ්ඩුවට එකතු කර ගත් තිස්ස අත්තනායකට දුන්නේ ඔහුට දරා ගන්නට බැරි බව ඔහුගේ ම වචනවලින් කියැවෙන සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයයි. ආණ්ඩුවට එන්නට කැමති එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන්ගේ සුබ අනාගතය ගැන ගැරන්ටියක් ලෙස එය කරන ලදී. එහිදී පැරණි ශ්‍රිලනිප සාමාජිකයන් ගැන තැකීමක් කර නැත. ඔවුන් සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයා භාවිතා කරන්නේ තර්ජනයයි. 

ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ මැතිවරණ වේදිකාවල දිනීම ගැන වහසි බස් හැර අන් කිසිදු වැදගත් ප්‍රකාශයක් අසන්නට ලැබෙන්නේ නැත. මුළු රටෙන් ම සෙනග ඇද හෝ දැවැන්ත සෙනගක් පෙන්වීමත්, තමන්ට සුවිසල් බලයක් හා ජවයක් ඇති බව පෙන්වීමත් හැර අන් යමක් මැතිවරණ වේදිකාවේ නැත. 

ආණ්ඩුවේ ප්‍රධාන ඉලක්කය වී තිබෙන්නේ එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයා මෛත්‍රීපාල කෙරෙහි බිඳවීම හා දුර්මුඛ කිරීමයි. ඒ සඳහා ඉදිරි කාලයේදී කරු ජයසූරිය, සජිත් ප්‍රේමදාස වැනි ඉහළ පෙළේ එජාප නායකයකු මිළ දී ගැනීම කෙරෙහි ආණ්ඩුව දැවැන්ත අවධානයක් යොමු කරනු ඇති බව පෙනේ. 

ජනාධිපතිවරයාගේ මැතිවරණ ප්‍රචාරණ ව්‍යාපාරය සමාන වන්නේ ත්‍රස්ත කැරැල්ලකටයි. රාජ්‍ය විරෝධී කැරැල්ලකදී දුබල පාර්ශ්වය වන කැරැලිකාර හමුදාව පිළිගත් ආචාරධර්ම අනුගමනය කරන්නේ නැත. නිදසුනක් ලෙස යුද්ධයේ අවසන් භාගයේදී කොටි සංවිධානය මහජනතාව පළිහක් ලෙස භාවිතා කළාට අමතරව ජනතාව අතර සිට හමුදාවට ෂෙල් ප්‍රහාර එල්ල කළේ ප්‍රති ප්‍රහාරවලින් ජනතාවට අනතුරු සිදු වෙන්නට ය. කැරැලි සමයන්හිදී කැරැලිකරුවෝ මහජන දේපල කොල්ල කති. එසේ කිරීම සාධාරණීකරණය කර ගන්නේ ජයග්‍රහණයෙන් පසු හොඳ ප්‍රතිඵල ඇති කරන බව කීමෙනි. කැරැලිකරුවෝ සාමාන්‍යයෙන් ම පරිසරය ගැන සැලකිලිමත් වන්නේ නැත. තම පැවැත්ම රැක ගැනීමේ කාරණාවේදී ඔවුන්ට පරිසරය ගැන සිතන්නට ඉඩක් ඇත්තේ ම නැත. 

‍කැරැල්ලක ඇති භයානක ම පැතිකඩ වන්නේ මානව හිමිකම් ගැන හිතන්නට ඉඩක් කැරැලි තුළ නො පැවතීමයි. 

මහින්ද රාජපක්ෂගේ ජනාධිපතිවරණ සටන හැම පැත්තෙන් ම කැරැල්ලක ලක්ෂණ පෙන්නුම් කරයි. කැරැලි ගසන්නෝ දුබල‍යෝ ය. ඔහු මෙසේ හැසිරෙන්නේ තමන් දුර්වල වී ඇති බව වටහා ගෙන තිබෙන නිසා ද? කැරැලිකරුවන් සටන් කරන්නේ ආවොත් ආවා ගියොත් ගියා න්‍යායෙනි. මහින්ද රාජපක්ෂත් කටයුතු කරන්නේ එසේ ය. 

දෙවරක් ජනාධිපතිකම් කර තුන්වන වරට බලය ඉල්ලන ඔහුට හරවත් අදහස් දැක්වීමක් මැතිවරණ ප්‍රචාරණ වේදිකාවන්හිදී කරන්නට බැරි ඇයි? තම අනාගත සැලසුම් පිළිබඳ කතා කරන්නට මේ වේදිකාව යොදා නො ගන්නේ ඇයි? 

සියල්ලට වඩා වැදගත් වන්නේ කෙරුවාවයි. මේ ජනාධිපතිවරණ ප්‍රචාරණ ව්‍යාපාරයෙහිදී ජනාධිපතිවරයා හැසිරෙන ලීලාවෙන් ඔහු‍ දිනුවොත් ක්‍රියා කරන ආකාරය ද සංකේතවත් කරයි. 

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.