අධ්‍යාපනය ටියුෂන් කඩකාරයන්ගෙන් මුදාගෙන මානව හිතවාදය දෙසට යොමු කිරීම

හිටපු අධ්‍යාපන ඇමති බන්දුල ගුණවර්ධන අධ්‍යාපනඥයෙකැයි ඇතැමෙක් කී හ. එහෙත්, අපි නම් දිගින් දිගට ම කීවේ ඔහු ටියුෂන්කාරයකු පමණක් බවයි. ටියුෂන් මුදලාලිලා දන්නා අධ්‍යාපනය වනාහි හැකි තරම් ළමයින් සංඛ්‍යාවක් පංතිවල ගාල් කර, දේශකයකුට නිෂ්ක්‍රීයව සවන් දීමට සලස්වා, කිසිදු ප්‍රායෝගික ක්‍රියාකාරකමක්, සාකච්ඡාවක්, සංවාදයක් නොමැතිව වනපොත් කරවා විභාග පාස් කිරීම පමණි.

බන්දුල ගුණවර්ධනට මේ රටේ අධ්‍යාපන ඇමතිවරයා ලෙස තිබුණු දැක්මේ දිග පළල ඔහු විසින් බිහි කරන ලද හෝමාගම මහින්ද රාජපක්ෂ විද්‍යාලයේ ඇති ගැටලුවලින් හා ඔහුගේ පාසල් දහසක් පමණක් තෝරාගෙන සංවර්ධනය කිරී‍මේ වැඩපිළිවෙලින් පෙන්නුම් කෙරිණි.

උසස් පෙළට තාක්ෂණ විෂය ධාරාව හඳුන්වා දීම ඔහුගේ කාලයේදී ගත් වැදගත්, එඩිතර පියවරක් ලෙස අගය කළ යුතු ය.

පාසල් අධ්‍යාපනය සම්බන්ධයෙන් ඇති ගැටලු ගැන රජයේ අවධානය වහා යොමු විය යුතු ය. අපි එවැනි මූලික ගැටලු කීපයක් කෙරෙහි නව අධ්‍යාපන ඇමතිවරයාගේ අවධානය යොමු කරන්නෙමු. දින සීයෙන් මේ සියලු ගැටලු විසඳිය නො හැකි වුණත්, ඇතැම් වැදගත් පියවර ගත හැකි ය.

මේ දිනවල 1 ශ්‍රේණියට දරුවන් ඇතුළත් කර ගැනීම සිදු වෙමින් තිබේ. සුපුරුදු පරිදි ම මුදල් එකතු කිරීමත් සිදු වේ. මෙය සිදු වන්නේ නිල වශයෙන් නොව, පාසල්වලට ඇතුළත් වන දරුවන්ගේ මව්පියන් කැමැත්තෙන් කරන පරිත්‍යාගයක් ලෙස පෙනෙන ආකාරයට ය. එහෙත්, මෙය පසුබිමේ ඇත්තේ ළමයින්ගෙන් පළි ගනු ඇති බවට බියක් ඇති කිරීමේ තර්ජනයකි. මේ නීති විරෝධී මුදල් එක්රැස් කිරීම් නවතා දැමිය යුතු ය. අය කළ මුදල් ආපසු ලබා දිය යුතු ය. ඒවා කරන්නට කටයුතු කළ විදුහල්පතිවරුන්ට එරෙහිව නීති මාර්ගයෙන් කටයුතු කළ යුතු ය.

සාමාන්‍ය අධ්‍යාපනය යනු ලංකාවේ ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව පළාත් සභා විෂයකි. මධ්‍යම ආණ්ඩුව ජාතික පාසල් බිහි කිරීම නැවැත්විය යුතු ය. සියලු ජාතික පාසල් ද පළාත් සභාවලට භාර දිය යුතු ය. එය පාසල් අතර විෂමතා අඩු කිරීමට ඉවහල් වන පියවරකි. මධ්‍යම රජය කළ යුත්තේ අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්ති හා වැඩසටහන් සම්පාදනය කරමින්, එය නිසි ලෙස නියාමනය කරමින් සංවර්ධනය කිරීමයි.

ලංකාවේ අරුම පුදුම කොලීජිවල පළමු ශ්‍රේණියේ සිට 13 දක්වා ම පංති පැවැත්වේ. පසුගිය කාලයේ යෝජනා කරන ලද පාසල් ප්‍රතිව්‍යූහගත කිරීමේ වැඩසටහන අනුව පාසල් ප්‍රාථමික හා ද්විතීයක ලෙස වර්ගීකරණය කරනු ලැබේ. එය හොඳ දෙයකි. එහෙත්, හිටපු අධ්‍යාපන ඇමතිවරයාට හා ආණ්ඩුවට මෙය හුදෙක් ලෝක බැංකුවෙන් මුදල් ගැනීමේ ව්‍යාපෘතියක් පමණක් වූ අතර ඔවුන්ට එහි ඇති අධ්‍යාපන විද්‍යාත්මක කරුණු පිළිබඳ අවබෝධයක් නො තිබිණි. එහෙයින්, මෙම ප්‍රතිව්‍යූහගතකරණයේදී පාසල්වල ආදි ශිෂ්‍ය සංගම්වල සිටින අධ්‍යාපනය ගැන නො දත් ව්‍යාපාරිකයන් හා රස්තියාදුකාරයන් ආදීන්ට අවශ්‍ය පරිදි කටයුතු කරන්නට ඉඩ දෙන ලදී. ප්‍රතිව්‍යූහගත කිරීමට එකඟ නොවූ පාසල්වලට කිසිදු සංවර්ධන ආධාරයක් පිරිනමන්නේ නැතිව පළි ගනිමින් පාසල් දහසක් පමණක් තෝරාගෙන සංවර්ධනය කරන ලදී.

ලංකාවේ සියලු පාසල් ප්‍රාථමික හා ද්විතීයක ලෙස ප්‍රතිව්‍යූහගත කළ යුතු ය. එය විෂමතා අවම කිරීමටත්, එමගින් ජනප්‍රිය පාසල් තරගය, පහේ ශිෂ්‍යත්ව පීඩනය වැනි ප්‍රශ්න විසඳීමටත් ඉවහල් වේ. පාසල් දහසක් පමණක් සංවර්ධනය කිරීම වෙනුවට සියලු පාසල්වලට එක සමාන ලෙස සංවර්ධන ආධාර ලබා දිය යුතු ය.

ලංකාවේ ගුරු අධ්‍යාපනය පවතින්නේ ඉතා ම දුර්වල මට්ටමක ය. ගුරු පුහුණුව විධිමත් කළ යුතු ය. සෑම ගුරුවරයකු ම වසර පහකට හෝ පසු නැවත පුහුණු කළ යුතු ය. එසේ ම, සේවය අතරතුරදි කරනු ලබන පුහුණුවීම් විධිමත් කළ යුතු ය.

විභාග බර අවම කිරීම සඳහා ගෙන එන ලද අඛන්ඩ ඇගයීම් ක්‍රමය ‍ගැන හිටපු ඇමතිවරුන්ට තිබුණු නො දැනුමේ තරම කෙතරම් ද යත්, මාසික පරීක්ෂණ, වාර තුනට ම විභාග හා අඛන්ඩ ඇගයීම් යනුවෙන් අධික විභාග බරක් දරුවන්ට හා ගුරුවරුන්ට පටවා තිබේ. මේවා සඳහා කාලය යොදවන විට ගුරුවරුන්ට ඉගැන්වීමට කාලය නැත. දැනට විකාරයක් වී තිබෙන අඛන්ඩ ඇගයීම් ක්‍රමය නවතා දමා නව ක්‍රමයක් ආරම්භ කිරීමට පියවර ගත යුතු ය.

විධිමත් ගුරු මාරු ප්‍රතිපත්තියක් ක්‍රියාත්මක කිරීම ඔස්සේ දුෂ්කර පාසල්වලට ගුරුවරුන් යෙදවීමේ ප්‍රශ්නය විසඳා ගත හැකි ය. දුෂ්කර පාසල් නැවත වර්ගීකරණය කළ යුතු ය. ගුරුවරුන් යාමට අකැමැති පාසල්වල සේවය කරන ගුරුවරුන්ට දිරි දීමනාවක් ලබා දිය යුතු ය. එසේම, නිශ්චිත දුෂ්කර සේවා කාලයකින් පසුව ඔවුන් ඉල්ලා සිටින්නේ නම් පහසු පාසල්වලට අනිවාර්යයෙන් ම මාරු ලබා දිය යුතු ය. 

පාසල්වල විදුහල්පතිවරුන්ට මනා පුහුණුවක් ලබා නො දීම, අධ්‍යාපන ක්ෂේත්‍රයේ පළපුරුද්දක් නැති, අධ්‍යාපන විද්‍යාව නො හැදෑරූ පුද්ගලයන් විවෘත තරග විභාගයක් මගින් අධ්‍යාපන පරිපාලන සේවයට බඳවාගෙන විදුහල්පතිවරුන් ලෙස පත් කිරීම, විදුහල්පතිවරුන්ට හමුදා පුහුණුව ලබා දීම, විදුහල්පතිවරුන් හා ගුරුවරුන් විසින් කරනු ලබන ළමා අපචාර හා හිංසන ක්‍රියා සම්බන්ධයෙන් විනය හා නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග නො ගැනීම වැනි හේතු නිසා පාසල දරුවාට වධකාගාරයක් බවට පත් වී තිබේ. 

පාසල මර්දනකාරී ආයතනයක් නොව ආදරය, කරුණාව පෙරදැරි කරගෙන දරුවන් ශික්ෂණය කරන ස්ථානයක් බවත් යළි පිළිගැනීමට ලක් කළ යුතු තරමට අධ්‍යාපනය විකෘති වී තිබේ. 

අධ්‍යාපනය සම්බන්ධව විද්වත් කතිකාවක් ආරම්භ වන්නේ නම් එය අලුත් රජයට ප්‍රයෝජනවත් විය හැකි ය.




මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.