ගුටි ඉල්ලාගෙන ගිය අයට ගිලන්පස ලැබුණු විට

(2011 ජුනි 05, W3Lanka) මේ ඊයේ දිනමිණ පුවත්පතේ පළ වූ ප්‍රධාන ඡායාරූපයයි. ඒ සමග ගිය උද්ධෘතය හෙවත් කැප්ෂන් එක මෙසේ ය:‍


"වත්මන් ආණ්ඩුව යටතේ විරෝධතා පවත්වන්නට තැන නියම නැත. ඒ නිසා මහා සංඝරත්නය අරලියගහ මන්දිරයේ ප්‍රධාන ගේට්ටුව අසලට ද ගියහ. මහ සංඝරත්නය විවිධ ඉරියව්වල පිහිටමින් විරෝධතා පළ කළේ දැඩි අව් රශ්මිය ද නොතකා ය. මෙය බලා සිටි ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා විරෝධතාවල යෙදෙන සංඝරත්නයට ගිලන්පසින් සංග්‍රහ කිරීමට නියෝග කළේ ය. ඒ අනුව අව්වේ විරෝධතා දැක්වූ සංඝරත්නයට අරලියගහ මන්දිරයෙන් ලැබුණු ගිලන් පස කිසියම් අස්වැසිල්ලක් විය."


පෙරේදා අරලියගහ මන්දිරය ඉදිරියේ උද්ඝෝෂණය කිරීම සඳහා භික්ෂූන් පිරිසක් බලමුළු ගන්වා යැවීම පිටුපස ජවිපෙ ඇති බව ප්‍රසිද්ධ රහසකි.


අපි කලින් ලිපියේ ද කියූ පරිදි වර්තමානයේදී දේශපාලනය යනු අන් කවරදාටත් වඩා අදේශපාලනික කරන ලද ජනතාවක් ජනමාධ්‍ය, කටකතා, අධ්‍යාපනය හා බලහත්කාරය ආදිය පාවිච්චි කර මෙහෙයවා ගැනීම හෙවත් මැනිපියුලේට් කර ගැනීමයි.


මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව මෙය දක්ෂ ලෙස කරමින් සිටියේ ය. එහෙත්, යුද අපරාධ චෝදනා හා මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් හේතුවෙන් මතු වී තිබෙන ජාත්‍යන්තර පීඩනය හමුවේ මෙතෙක් පාවිච්චි කළ බලහත්කාරය හෙවත් භීෂණය ලිහිල් කිරීමට ආණ්ඩුවට සිදු වී ඇත.


එසේ ම, සිය ආර්ථික මූලෝපායයන්ගේ අවශ්‍යතා මත අනුගමනය කරන්නට සිදු වී තිබෙන මහජනයාගේ සාක්කු මහ දවල් කොල්ල කෑමේ වැ‍ඩසටහන් හේතුවෙන් මහජන විරෝධය ද දළු ලා වැඩෙමින් තිබේ.


දැන් ජවිපෙට අවස්ථාව ලැබී ඇති අතර, සජිත් ප්‍රේමදාස වැනි උදලුකාරයන් නැති නිසා ජවිපෙ දක්ෂ ලෙස වැඩේට බැස ඇත.


එහෙත්, වැඩේ ලේසි නැත. එහා පැත්තේ ඉන්න MR නියම අං ගිලපු යෝධයෙකි. GRට වඩා සිය අභිමානය, අහංකාරකම හා ද්වේෂය පාලනය කර ගැනීමේ හැකියාවක් MRට තිබේ. මෙම ඡායාරූපය ඒ සඳහා උදාහරණයකි. ගුටි ඉල්ලාගෙන ගිය අයට ගිලන්පස ලැබුණු විට ඇත්තෙන් ම මුවගට සිනාවක් නැඟීම ගැන පුදුම විය යුතු නැත.


දේශපාලන ක්‍රීඩාවේ ජය පරාජය සඳහා පුද්ගල පෞරුෂයන් අතිශය වැදගත් වේ.


තියුණු දේශපාලන ක්‍රීඩා වටයකට අපි පිවිස සිටින්නෙමු. තරගය ඇත්තේ ආණ්ඩුව හා ජවිපෙ අතරයි. මේ දෙගොල්ලන් කලක් එක හැලියේ බත් කෑ අංකූරෝ ය. දෙගොල්ලන්ගේ මූලෝපායන් ගැන එකිනෙකා හොඳින් දනිති. සටන තියුණු ඒ නිසා ය. අපේ නිරීක්ෂණ අපි ඔබට කියන්නෙමු.

මේ ලිපියට ඔබ කැමති නම් වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න