තවත්කොටදෙනියාවක් ඇති නො වීමට

කොටදෙනියාවේ සේයා දැරිය ඝාතනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් මේ වන විට දැඩි මහජන කෝපයක් ඇති වී තිබේ. මෙම ඝාතනයට සම්බන්ධ සැකකරුවන් අත්අඩංගුවට ගන්නා ලෙස, නීතිය දැඩිව ක්‍රියාත්මක කරන ලෙස, මරණීය දණ්ඩනය යළි ඇති කරන ලෙස ඉල්ලා සිටින අය මෙන් ම, සැකකරුවා මරා දමන්නට තමන්ට භාර දෙන ලෙස ඉල්ලන අයුතු ජන රාශි ද, පසුගිය කාලයේ මෙන් ආයුධ පෙන්නන්නට එක්ක යන ලෙස ඉල්ලා සිටින අය ද සිටිති.

මෙම ඝාතනය පිළිබඳ සාකච්ඡා කරන අපගේ අවධානය මුලින් ම යොමු විය යුතු කාරණයක් වන්නේ මේ වන විට ජනමාධ්‍ය විසින් කරමින් සිටින්නේ කුමක් ද යන්නයි. අද වන විට පුවත්පත් ගණනාවක් ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් මතු කර තිබෙන සැකයන් හා ඒ ඔස්සේ ජන මනස තුළ ගොඩනගන පූර්ව විනිශ්චයන් විසින් බරපතල ප්‍රශ්න ඇති කරමින් තිබේ. මෙවැනි කෘෘර ඝාතනයක් වාර්තා කිරීමේදී ජනමාධ්‍යවල වගකීම ගැන සංස්කාරකයන්ට අදහසක් තිබේ ද යන්න සැක සහිත ය.

සුපුරුදු ලෙස සමාජ මාධ්‍ය මෙම මිනීමැරුම වාර්තා කිරීමේදී හා එයට ප්‍රතිචාර දැක්වීමේදී කටයුතු කළේ අතිශය ම්ලේච්ඡ ආකාරයකට ය. දැරිය මරා දමා තිබුණු නිරුවත් ඡායාරූප අන්තර්ජාලය ඔස්සේ බෙදා දීමෙන් ඔවුන් කළේ එම දැරිය නැවතත් ඝාතනය කිරීමයි.

මෙවැනි ඝාතනයක් සිදු වූ සැණින් සැමට ම මතක් වන්නේ මරණීය දණ්ඩනය ක්‍රියාත්මක කිරීමෙන් මේවා මැඩලිය හැකි බවයි. නිල වශයෙන් නො වුණත්, පසුගිය කාලයේ මෙවැනි අපරාධ සම්බන්ධයෙන් ලංකාවේ ක්‍රියාත්මක වුණේ නඩු විභාගයකින් පවා තොරව සැකකරුවා කෘෘර ලෙස ඝාතනය කිරීමේ දණ්ඩන ක්‍රමයකි. එයින්වත් මෙවැනි අපරාධ අඩු වූයේ නැතිනම්, නිල මරණීය දණ්ඩනය ක්‍රියාත්මක කිරීමෙන් අපරාධ අවම වේ යයි සිතීම මුග්ධකමකි.

මෙවැනි ක්‍රියා සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවන් වන අයව සිර කර තැබීම සඳහා මහජන බදු මුදල් වැය කිරීම අපරාධයක් යයි සිතන අය ද සිටිති. මෙවැනි අපරාධ කරන අය බොහෝ දුරට ළමා කාමුකත්වය හෙවත් පෙඩොෆීලියා නම් මානසික රෝගයෙන් පෙළෙන්නන් විය හැකි ය. සමාජයට අනර්ථකාරී මෙවැනි මානසික රෝගීන් හා භයානක අපරාධකරුවන් සමාජයෙන් වෙන් කර තැබීම වෙනුවෙන් දරන්නට සිදු වන පිරිවැය ගැන අපි එතරම් ලෝභ විය යුතු නැත. අවශ්‍ය නම් සිරගෙවල්වල තිබෙන ශ්‍රමයෙන් ප්‍රයෝජන ගැනීම සඳහා ක්‍රම සම්පාදනය කළ හැකි ය.

මරණීය දණ්ඩනය ගැන අපගේ මූලික විරෝධය වන්නේ පුද්ගලයින්ට මෙන් ම සමාජයට හෝ ආණ්ඩුව වැනි සමාජ සංවිධානයකට හෝ පවා මිනීමැරීමට අයිතියක් නැති බවයි. පුද්ගලයෙකු මිනීමරුවකු වූවා ය කියා මා අයිති වන සමාජය සමග මිනීමරුවකු වීමට මම කැමති නැත.

මෙවැනි අපරාධ වළක්වා ගැනීම ගැන සිතන  විට අපගේ අවධානය ලක් විය යුතු ප්‍රධාන ම අංශ හතර වන්නේ ආරක්ෂාව, නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම, අධ්‍යාපනය හා ජනමාධ්‍යයි. 

ආරක්ෂාව හා නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම යන කාරණා ඍජුව ම රජයට අදාළ වන මුත්, අධ්‍යාපනය හා මාධ්‍ය සම්බන්ධ කටයුතු පිළිබඳ වැඩි වගකීමක් තිබෙන්නේ පුරවැසියන්ට ය. 

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.