ලංකාවේ දෙමළ වර්ග සංහාරයක් සිදු වුණා ද?

ලංකාවේ රජයන් විසින් දෙමළ වර්ග සංහාරයක් කර තිබෙන බැවින් ඒ පිළිබඳ එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිසම පරීක්ෂණ පැවැත්විය යුතු බවට උතුරු පළාත් සභාවේ සම්මත කර ගන්නා ලද යෝජනාව දෙමළ ජාතිවාදීන්ගේ අමන්දානන්දයට හේතු වී තිබේ.

දෙමළ ජාතික සන්ධානය නියෝජනය කරන උතුරු පළාත් සභාවේ ප්‍රධාන ඇමති විග්නේශ්වරන් මෙම යෝජනාව ඉදිරිපත් කරමින් පැවසුවේ මෙසේ ය: "යටත්භාවයේ හෙළමින්, අයිතීන් ලබා නොදෙමින්, යුක්තිය ඉටු නොකරමින්, පක්ෂග්‍රාහී පිළිවෙත් මගින් සහජීවනය ඇති කළ නොහැක. එම නිසා යථාර්තයට මුහුණ දීමට සුදානම් කොටස්, ස්ථිර සාමයක් සහ සහජීවනයක් අපේක්‍ෂා කරන පාර්ශවයන්, මානව හිමිකම් ක්‍රියාධරයන් යන සියල්ලෝ මෙම යෝජනාව සාර්ථක කරගැනීමට එක් විය යුත්තෝය. කිසිදු ජාති ආගම් භේදයකින් තොරව සිංහල සහෝදර සහෝදරියන්ගෙන්ද අප ගෞරවයෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ මීට පුර්ණ සහාය ලබා දෙන ලෙස ය. මෙය කිසිවෙකුගෙන් පලිගැනීම සඳහා ගෙන එන්නක් නොව, සියලු දෙනාටම නීතියේ සාධාරණත්වය හා යුක්තිය ඉටු කිරීම වෙනුවෙන් ගෙනඑන යෝජනාවකි."


පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී කොටි හිතවාදී ඩයස්පෝරා පිරිස් ප්‍රමුඛ දෙමළ ජාතිවාදීන් දැරූ ස්ථාවරය වූයේ දෙමළ ජනතාව මැතිවරණය වර්ජනය කළ යුතු බවයි. එහෙත් දෙමළ ජනතාව එම ඉල්ලීම පිළිකෙව් කරමින්, ඒකාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය පෙරළා දැමීම සඳහා ඡන්දය දුන්නේ ය. ඒකාධිපති පාලනයක් පෙරළා දැමීම ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා ඇති අභිලාෂයේ ප්‍රකාශනයකි. දෙමළ ජනතාව ඒ වෙනුවෙන් කොන්දේසි ඉදිරිපත් කළේ නැත. දෙමළ නායකයන් කොන්දේසි ඉදිරිපත් කළත් දෙමළ ජනයා ඒවා කෙරෙහි සැලකිල්ලක් දක්වන බවක් නො පෙනිණි.

සාමාන්‍ය දෙමළ ජනතාව විසින් මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය පෙරළා දැමීමට දක්වන ලද මෙම සහයෝගය හමුවේ දෙමළ අන්තවාදීන් පමණක් නොව දෙමළ ජාතිකවාදීහු ද අපහසුවට පත් ව ඇති බව පෙනේ. උතුරේ දෙමළ සමාජය ජාතිවාදී ඊලාම් සීමා අතික්‍රමණය කරමින්, සමස්ත ලංකාව සිය ර‍ට ලෙස සලකමින්, කොළඹ ආණ්ඩුවේ පාලනයට මැදිහත් වෙමින්, වාර්ගික සමගිය හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සම්බන්ධයෙන් දැක්වූ මෙම උනන්දුව සිය පැවැත්මට තර්ජනයක් බව ඔවුහු දනිති.

මෙහිදී විග්නේශ්වරන්ගේ නායකත්වයෙන් යුත් දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ මධ්‍යස්ථ බලවේගවලට සිවංජිලිංගම් වැනි ජාතිවාදීන් සරණ යාමට සිදු වන්නේ අන් කිසිදු හේතුවක් නිසා නොව අභ්‍යන්තර බල අරගලය නිසා ය. දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ ආනන්දි සසිදරන්, එම්.කේ. සිවාජිලිංගම් වැනි කොටි හිතවාදී මන්ත්‍රීවරුන් නිරන්තරයෙන් උත්සාහ කරන්නේ ජාතිවාදය භාවිතා කරමින් ජනප්‍රිය වන්නට ය. පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී ද මෙම දෙපළ මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට ඡන්දය දෙනවාට විරුද්ධ වූ හ. උතුරු පළාත් සභාවේ පාලකයන් මුහුණ‍ දෙන මූලික ගැටලුව අනෙකක් නොව තමන් සතු බලතල පාවිච්චි කරමින් ඵලදායී සේවාවක් ජනතාවට සැපයීමට අසමත් වීමයි.

මෙය වනාහි විරෝධතා දේශපාලනයේදී සාර්ථක වූ ලොව බොහෝ දේශපාලන පක්ෂ විසින් අත්දැක තිබෙන තත්වයකි. විරෝධතාව ඔස්සේ බලයට පැමිණියදථ රාජ්‍ය පාලනයට හැඩගැ‍සීමේදී විරෝධතාවාදීන් හැම විට ම දක්ෂ වී නැත. කියුබාවේ කස්ත්‍රෝ වැනි අය සාර්ථක වුව ද, නේපාලයේ ප්‍රචණ්ඩාගේ සිට දිල්ලියේ කෙජ්රිවාල් දක්වා බොහෝ දෙනාගේ පොදු අද්දැකීම වන්නේ අසාර්ථක රාජ්‍ය පාලනයයි.

විග්නේශ්වරන් ප්‍රධාන ඇමතිවරයා ද සිය අසාර්ථකත්වය වසා ගන්නට යන්නේ ජාතිවාදීන් සමග එක් වී එක ම සළුව බෙදා හදා ගනිමිනි. ජාතිවාදයට වගකීම් නැත. ඒ නිසා ජාතිවාදී දේශපාලනය ඉතා පහසු ය. ‍එබැවින් සිංහල, දෙමළ ‍සමාජයන් දෙකේ ම දේශපාලකයෝ කැලතක් ජාතිවාදී සටන් පාඨ පුවරු සූදානම් කරගෙන ‍අවස්ථාව ලැබෙන තෙක් කෙළ හළමින් සිටින බව ඇත්තකි. සමාජයක් ජාතිවාදයට එරෙහිව අවදි කිරීම පහසු කාර්යයක් නො වේ. එහෙත්, ජාතිවාදයෙන් බලමුළු ගැන්වීම දුෂ්කර නැත.

බලය සඳහා ජාතිවාදය භාවිතා කිරීමෙහි ශූරයකු වූ මහින්ද රාජපක්ෂ ප්‍රමුඛ ජාතිවාදී නායකයන් විසින් පසුගිය නව වසරක් තුළ සිංහල සමාජයට කර තිබෙන බලපෑම සුළුපටු එකක් නො වන බව පෙබරවාරි 18දා නුගේගොඩ රැළිය සාක්කියකි. මහින්ද රාජපක්ෂට පෙර සිංහල සමාජය ජාතිවාදී නො වූ බවක් එයින් අදහස් කරන්නේ නැත. එහෙත් මහින්ද රාජපක්ෂ ජාතිවාදය උපරිම අන්දමින් භාවිතා කළ අයෙකි. අලුත් ආණ්ඩුවට ඔහු තවමත් බරපතල අභියෝගයකි. විමල් වීරවංශ වැනි ඔහුගේ අනුගාමිකයෝ සංහිඳියාව වෙනුවෙන් ආණ්ඩුව ගන්නා ඕනෑම පියවරකට එරෙහිව ජනතාව උසි ගන්වන්නට සැදී පැහැදී සිටිති.

පසුගිය ජනාධිපතිවරණය සමයේ දෙමළ ප්‍රශ්නය සංවාදයට පාත්‍ර නො වන්නට ප්‍රධාන හේතුව මෙම ජාතිවාදයයි. එහෙත්, මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ මෙන් ම මහින්ද රාජපක්ෂගේ ජනාධිපතිවරණ ප්‍රචාරණ ව්‍යාපාරය තුළ පවා පළාත් සභා අහෝසි කිරීම තරම් අන්තගාමී සටන් පාඨ නො තිබූ බව සිහිපත් කර ගත යුතු ය. පළාත් සභා දැන් පිළි ගත් ව්‍යූහයකි. පළාත් සභා සතුව සැලකිය යුතු බලතල ප්‍රමාණයක් තිබේ. පොලිස් හා ඉඩම් බලතල නැතිවත්, පළාත් සභාවලට සැලකිය යුතු බලයක් ඇත. විශේෂයෙන් ම අධ්‍යාපනය, සෞඛ්‍යය වැනි මහජන සේවාවන්වලදීත්, කෘෂිකර්මාන්තය, ධීවර කර්මාන්තය, සුළු හා මධ්‍ය පරිමාණ කර්මාන්ත වැනි ක්ෂේත්‍රවලදී පළාත් සභාවට සැලකිය යුතු වැඩ කොටසක් කරන්නට හැකියාව තිබේ. දැනට තිබෙන බලතල භාවිතා කර ජනතාවට ඵලදායී සේවාවක් සපයන්නේ නම්, මුළු බලතල ලබා ගැනීමටත්, බලතල පුළුල් කර ගැනීම පිළිබඳ සංවාදය ඉදිරියට ගෙන යාමටත් එය ඉවහල් කර ගත හැකි ය.

අලුත් ආණ්ඩුව දෙමළ ප්‍රශ්නය විෂයෙහි මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනයට සාපේක්ෂව ඉදිරිගාමී බව ප්‍රතික්ෂේප කළ නො හැකි ය. එය එක්සත් ජාතික පක්ෂ නායකත්වය ක්‍රියාවෙන් ඔප්පු කළ දෙයකි. බලයට පත් වූ පසු උතුරේ ආණ්ඩුකාරවරයා ලෙස පළපුරුදු රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයකු පත් කරමින් ආණ්ඩුව විසින් වැදගත් සංඥාවක් කරන ලදී. දෙමළ ජාතික සන්ධානය රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකව නම් කළ යුතුව තිබුණේ දකුණේ ආණ්ඩුව සමග ඉදිරිගාමී සංවාදයකට එළඹීමයි. දකුණේත්, උතුරේත් මුල් බැසගෙන තිබෙන ජාතිවාදයන් මැදින් ඉදිරියට යාමට නම්, උතුරේත්, දකුණේත් පාලනයන් අතර අවබෝධයක් ගොඩනගා ගත යුතුව තිබේ.

එහෙත්, පාලනය වෙනස් වී ඉතා කෙටි කලක් ඇතුළත දෙමළ ජාතික සන්ධානය විසින් වෙනස් ස්ථාවරයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී. නව පාලනයට දෙමළ ප්‍රශ්නය ආමන්ත්‍රණය කිරීමට ප්‍රමාණවත් කාලයක් නො දෙමින් ගෙන එන ලද මෙම වර්ග සංහාර යෝජනාව දෙමළ ජාතිවාදීන් පැත්තෙන් ගත් කල සැලකිය යුතු ජයග්‍රහණයකි. ඔවුන්ගේ ප්‍රීතිය ඒ ඔස්සේ තේරුම් ගත හැකි ය. උතුරේ දෙමළ ජනයා හා දකුණේ සිංහල ජනයා අතරත්, පාලක කණ්ඩායම් අතරත් යහපත් අන්තර් සම්බන්ධතා ගොඩනැගීම අවදානමක් ලෙස දකින ජාතිවාදයෙන් යැපෙන සිංහල මෙන් ම දෙමළ ජාතිවාදී පණුවන්ට දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ වර්ග සංහාර යෝජනාව කදිම ආහාරයකි.

දෙමළ ජාතික සන්ධානය තම ස්ථාවරය වෙනස් කිරීම සඳහා ‍හේතු ලෙස ඉදිරිපත් කරන්නේ උතුරේ අධි ආරක්ෂක කලාප ඉවත් කිරීම පිළිබඳ නව රජය විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද අදහස් ය. ආණ්ඩුව බලයට පත් වූ හැටියේ උතුරේ අධි ආරක්ෂක කලාප ඉවත් කර, දෙමළ ජනතාවගේ ඉඩම් ආපසු ලබා දිය හැකි තරම් මේ ආණ්ඩුව ශක්තිමත් හෝ ජනප්‍රිය හෝ නැති බව ඕනෑම කෙනෙකුට තේරුම් ගත හැකි ය. එවැනි රැඩිකල් පියවරක්  තවමත් ප්‍රබල තත්වයක පසු වන නුගේගොඩ රැළියෙන් සංකේතවත් වූ බලවේගට කදිම ඉනිමගක් වනු ඇති බව ඉතා පැහැදිලි ය. ජනවාරි 9දා වන විට රාජපක්ෂ කඳවුරේ ජාතිවාදීන් විසින් රට පුරා පතුරුවා හරිමින් සිටි කටකතාව සිහිපත් කර ගන්න. එයින් කියැවුණේ උතුරේ කොටි හිතවාදීන් හමුදා කඳවුරු වට කර ඒවාට ගල්, මුල් ප්‍රහාර එල්ල කරමින් සිටින බවයි. මෙම කටකතාව පැතිරවීම සම්බන්ධයෙන් විමල් වීරවංශගේ මස්සිනා අත්අඩංගුවට ද ගන්නා ලදී. මෙමගින් ඉලක්ක කරනු ලැබුවේ හමුදාව හා හමුදා සෙබළුන්ගේ පවුල් ද, සිංහල ජාතිවාදීන් ද ආණ්ඩුවට හා දෙමළ ජනයාට එරෙහිව උසි ගැන්වීමයි.

ජාතික ප්‍රශ්නය වෙනුවට පසුගිය පාලනය තුළ දූෂණ, වංචා හා වෙනත් අපරාධවල යෙදුණු දේශපාලකයන්ට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නය සැලකිල්ලට ගන්න. එහිදී පොලිසිය, අල්ලස් හෝ දූෂණ විමර්ශන කොමිෂම, නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව හා අධිකරණය ක්‍රියාත්මක කරවා ගැනීම රජයට කෙතරම් දුෂ්කර වී තිබේ ද යන්න විමසා බලන්න. විපක්ෂයේ සිටිමින් ම රාජපක්ෂ පාලනයෙන් වරප්‍රසාද ලැබූ ඇතැම් දේශපාලනඥයන් පවා දැන් ඇමතිවරුන් වී මෙම ක්‍රියාවලි හරහට වැටුණු අඩ බවට පත් වී තිබේ. විමල් වීරවංශගේ බිරියගේ ව්‍යාජ හැඳුනුම්පත් පිළිබඳ ලිපිගොනු පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරීමේ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් අතුරුදහන් වී ඇති බව දැන් හෙළිදරව් වී තිබේ. වෙනත් මහා පරිමාණ දූෂණ හා අපරාධ පිළිබඳ සාක්ෂි නිරුපද්‍රිතව ඉතිරි කර තිබේ ද යන්න සිතා බලන්න. දූෂිතයන්ට එරෙහිව ක්‍රියාමාර්ග නො ගැනීම ගැන උද්දාමයට පත් වෙමින් "කෝ ඔය කළා ද?" කියා අසන අය මේ කාරණාත් සැලකිල්ලට ගත යුතු ය. අවුරුදු නවයක් හෝ ඊටත් වැඩි කාලයක් තිස්සේ අශීලාචාරත්වයේ ගොදුරක් බවට පත් කරන ලද රටක් දින සීයකටත් පෙර පූර්ණ ප්‍රතිසංස්කරණයට ලක් කරන්නැයි ඉල්ලා සිටිමින්, එසේ කරන්නට බැරි වූ කල එය ගර්හාවට ලක් කිරීම ද එකී අශීලාචාරකමේ ම කොටසකි.

දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ යෝජනාව දෙමළ ජාතිවාදීන්ගේ අමන්දානන්දයට හේතු වී ඇති මුත්, එය එක්තරා අන්දමක ක්ෂණික මෝචනයක් ලෙස සැලකීම ද වරදක් නැත. මන්ද,‍ මෙම යෝජනාවේ තිබෙන අති ධාවනකාරිත්වය නිසා එයට ජාතිකව හෝ ජාත්‍යන්තරව කිසිදු පිළිගැනීමක් ලැබෙන්නේ නැත. අඩු තරමේ තමිල්නාඩුවෙන්වත් එයට සහයෝගය දිනා ගන්නට බැරි වී තිබේ.

1948 වසරේ එළඹුණු සංහාරයන් වැළැක්වීමේ හා ඒවාට දඬුවම් කිරීමේ සම්මුතියෙහි සංහාරය යනු කුමක්දැයි අර්ථකථනය කර තිබේ. ඒ අනුව එම අපරාධය සිදු වීමට නම් එවැනි සංහාරයක් කිරීමේ චේතනාවක් හා සංහාරය ඉලක්ක කළ ක්‍රියාමාර්ග යන දෙක ම තිබිය යුතු ය.

සම්මුතියේ දෙවන හා තුන්වන වගන්ති විසින් මෙය වැඩිදුරටත් පැහැදිලි කරනු ලැබේ. ඒ අනුව ජාතියකට, ජනවර්ගයකට හෝ ආගමික ප්‍රජාවකට හෝ එරෙහිව කරන පහත සඳහන් ආකාරයේ ක්‍රියා සංහාරයක් ලෙස සැලකිය හැකි ය.
එම කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන් මැරීම

• එම කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන්ට බරපතල ශාරීරික හෝ මානසික හෝ හිරිහැර කිරීම
• එම කණ්ඩායම සමස්තයක් ලෙස හෝ පාර්ශ්විකව භෞතිකව විනාශ වන අන්දමේ ජීවන තත්වයක් සිතාමතා ඇති කිරීම
• කණ්ඩායම තුළ උපත් බලහත්කාරයෙන් පාලනය කිරීම
• එම කණ්ඩායමේ ළමයින් බලෙන් වෙනත් කණ්ඩායම් වෙත පවරාදීම

මේ අනුව, සංහාරය, සංහාරයක් සිදු කිරීමට කුමන්ත්‍රණ කිරීම, සංහාරය සඳහා ඍජුව හෝ වක්‍රව අනුබල දීම, සංහාරයක් සිදු කිරීමට තැත් කිරීම හා සංහාරයකට සම්බන්ධ වීම යන කරුණු සම්බන්ධයෙන් දඬුවම් පැමිණවිය හැකි ය. ශ්‍රී ලංකාව මෙම සම්මුතියට එකඟ වූ රටකි. 


ලංකාවේ දෙමළ සංහාරයක් සිදු වී තිබේ ය යන්න අතිශයෝක්ති ප්‍රකාශයක් බව මගේ අදහසයි. ලංකාවේ ආණ්ඩු විසින් දෙමළ ජනයා මරා දැමූ බව ඇත්තකි. එහෙත්, ඒ වනාහි සංහාර අරමුණකින් යයි මම නො පිළිගනිමි. හිට්ලර් යුදෙව්වන් වි‍ෂයෙහි කළ ආකාරයේ හෝ බොස්නියාවේ ස්ලොබොඩාන් මිලොසෙවික් රජය මුස්ලිම් ජාතිකයන් විෂයෙහි කළ ආකාරයේ හෝ රුවන්ඩාවේ හුටු ගෝත්‍රිකයන් ටුට්සි ගෝත්‍රිකයන්ට එරෙහිව කළ ආකාරයේ හෝ සංහාරයක් ලංකාවේ සිදු නො වූ බව මගේ මතයයි.

එහෙත්, ලංකාවේ දීර්ඝ කාලීනව වාර්ගික යටපත් කිරීමක් තිබුණු බව මම පිළි ගනිමි. එහිදී, කොළඹ කේන්ද්‍රීය සිංහල ආණ්ඩුව දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ දෙමළ ජනතාව යටපත් කළ බවත්, දෙමළ ජනතාව වඩා ප්‍රජාතාන්ත්‍රික රාජ්‍ය ප්‍රතිසංස්කරණ සම්බන්ධයෙන් කළ ඉල්ලීම් නො තකා හරිමින් කටයුතු කළ බවත් ඇත්තකි. දෙමළ ඊලාම් යුද්ධය එහි ප්‍රතිඵලයකි. එහෙත්, යුද්ධයේ ප්‍රතිඵල සම්බන්ධයෙන් වගකිව යුත්තේ තනිකර ම කොළඹ ආණ්ඩුව හෝ  සිංහල ජනතාව පමණක් හෝ නො වේ. මේ දෙපාර්ශ්වය ම නිරායුධ සිවිල් වැසියන් ඝාතනය කළ හ. යුද අපරාධවල නියැලුණ හ. කොටි සංවිධානයේ නායකත්වය විනාශ වූ පමණින් ඔවුන් යුද අපරාධ චෝදනාවලින් නිදොස් වන්නේ නැත. මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනයට මෙන් ම කොටි සංවිධානයට එරෙහිව ද යුද අපරාධ චෝදනා තිබේ.

වාර්ගික යටපත් කිරීම තල කීපයකින් සිදු විය. එක් තලයකදී ‍සිංහල මූලිකත්වයෙන් යුත් ආණ්ඩුව දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනයා බලය යොදා යටපත් කළ අතර, තවත් තලයකදී දෙමළ සන්නද්ධ දේශපාලනය විසින් මුස්ලිම් ජනයා යටපත් කරන ලදී. යටපත් කිරීම හා සංහාරය අතර වෙනසක් තිබේ. සංහාරය යන සංකල්පය සමග යන තවත් සංකල්පයක් වන වාර්ගික ශුද්ධ කිරීම යන කරුණ දෙමළ නායකත්වයට ද අදාළ ය. කොටි සංවිධානය උතුරෙන් මුස්ලිම් ජනයා පළවා හැර ඔවුන්ගේ දේපල කොල්ල කෑ ආකාරය වාර්ගික ශුද්ධ කිරීමක් ලෙස මුස්ලිම් ජනයාගේ පැත්තෙන් කරුණු ඉදිරිපත් කෙරේ.එහෙත්, මා නම් සිතන්නේ මෙම සිදුවීම් විග්‍රහ කිරීම සඳහා සංහාරය හා වාර්ගික ශුද්ධ කිරීම වැනි සංකල්ප බරපතල වැඩි බවයි.

කෙසේ වෙතත්, මෙය ජාත්‍යන්තරව විභාගයට ගැනීම හොඳ දෙයකි. සිංහල මූලික ආණ්ඩු වර්ග සංහාරයක යෙදුණා යි කරන චෝදනාව සිංහල ජාතියට ම එල්ල කරන චෝදනාවකි. එය ජාත්‍යන්තරව විභාග කිරීම නරක දෙයක් නො වේ. ආණ්ඩුවට හා සිංහල ජනතාවට මේ පිළිබඳව කරුණු දැක්වීමට එමගින් අවස්ථාවක් ලැබේ. එසේම, මුස්ලිම් ජනතාවට ද තම ‍චෝදනාව ඉදිරිපත් කිරීමට අවස්ථාව ලබා දිය යුතු ය. මෙම ප්‍රශ්නය අරභයා විවෘත සංවාදයක් සිදු විය යුතු ය.

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.