නවක වධය හා අපායේ ඉන්ටවල් එකේදී දේශපාලනය කිරීම

මේ දිනවල නැවතත් රැග් කිරීම ගැන කතිකාවක් ඇති වී තිබේ. නවක වධය හේතුවෙන් මානසික ගැටලුවකට මුහුණ දුන් සිසුවියක සිය දිවි නසා ගැනීම එයට හේතුවයි.

ඇත්තෙන්ම නවක වධය විශ්ව විද්‍යාලවල බරපතල ගැටලුවකි. දේශපාලන කණ්ඩායම් ද සාමාජිකයන් බඳවා ගැනීම සඳහා නවක වධය භාවිතා කරන බවට චෝදනාවක් එල්ල වී තිබේ. සාමාන්‍යයෙන් මෙම වාමාංශික කණ්ඩායම්වල නිර්මානාත්මක චින්තනය ඉතා දුර්වල ය. මර්දනකාරී, ඒකාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය පෙරළා දමා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගොඩනැගීම සඳහා ගන්නා ලද ජනතා ක්‍රියාමාර්ග හමුවේ පවා ඔවුහු අවුල් වී සිටිති. මර්දනකාරී පාලනයක් නොමැති සංදර්භයක් තුළ දේශපාලනය කරන හැටි නො දන්නා ඔවුන් සරසවිවලදී නවක වධය නැති සංදර්භයක් තුළ දේශපාලනය කරන හැටි නො දැන සිටීම ගැන පුදුම විය යුතු නැත. 

නවක වධය යනු සරසවිවල හා වෙනත් උසස් අධ්‍යාපන ආයතනවල පමණක් දක්නට ලැබෙන දෙයක් නො වේ. පාසල්වල පළමු ශ්‍රේණියට සිසුන් බඳවා ගන්නා මොහොතේ පටන් ම රජය, අධ්‍යාපන දෙපාර්තමේන්තුව, විදුහල්පතිවරු හා ගුරුවරු දරුවන් ද දෙමව්පියන් ද වධයට භාජනය කරති. විදුහල්පතිවරුන් මව්පියන්ට රැග් කරන්නේ විවිධ සම්මාදම්, ශ්‍රමදාන ආදිය හරහා ය. ගුරුවරියෝ රැග් කරන්නේ තමන්ගේ ටියුෂන් පංතියට ළමයින් ගෙන්වා ගැනීම, ගෙදර වැඩ ආදිය හරහා ය. 

එතැන් සිට පාසල් අධ්‍යාපනය පුරාවට විදුහල්පතිවර, ගුරුවරු, පංති නායකයෝ, ශිෂ්‍ය නායකයෝ, කැඩෙට් සාජන්ලා, ක්‍රීඩා නායකයෝ ආදීහු සිසුන්ට වධ දෙති. 10 ශ්‍රේණියේදී ළමයින් දිග කලිසම් ඇන්ද විට ලොකු අයියලා කප්පම් ගනිති. විශ්ව විද්‍යාලයට යන්නේ සිය පාසල් ජීවිතය පුරාවට අනුන්ගේ වධයට ලක් වූ හා අනුන්ට වධ දුන්, පරපීඩනය සමාජ සම්බන්ධකම්වල කොටසකැයි සිතන පිරිසකි. 

වයසින් වැඩිකම, ජ්‍යේෂ්ටත්වය, තනතුරෙන් ඉහළ වීම, පූජකවරයකු වීම, මාධ්‍යකරුවකු වීම, නඩුකාරයකු වීම, වෘත්තිකයකු වීම, වෘත්තීය සමිති නායකයකු වීම, පොලිසියේ හෝ වෙනත් ආරක්ෂක අංශයක හෝ සාමාජිකයකු වීම, ධනවතකු හෝ බලවතකු හෝ වීම වැනි හේතු මත මේ සමාජයේ මිනිස්සු නිතිපතා අනෙකා වධයට බඳුන් කරති.

කනිෂ්ඨයන් වධයට පාත්‍ර කිරීම ආරක්ෂක හමුදා, පොලිසිය, හෙද වෘත්තිය වැනි ඇතැම් රැකියාවල ආවේණික ලක්ෂණයකි. 

මේ සමාජයේ හැටි එහෙම ය. සාමාන්‍ය මිනිසකු නිල ඇඳුමක් අන්දා ගේට්ටුවක් ළඟ තැබූ විට එම පුද්ගලයා ඉතා පහසුවෙන් බලයෙන් අන්ධ වෙයි. රජයේ කාර්යාලයක ආරක්ෂක නිලධාරියකු ගැන විමසා බලන්න. එම පුද්ගලයා ඉන්නේ එතැනට සේවය ලබා ගැනීමට එන අයට උදව් කරනවාට වඩා ඔවුන් පෙළීමටයි. අපේ වගකීම සමාජයේ සෙසු සාමාජිකයන්ගේ කටයුතු පහසු කරමින් අප ද පහසුවෙන් ජීවත් වීම බව අප තේරුම් ගත යුතු ය. දැන් සිදු වන්නේ අප විවිධ සමාජ සන්නාහ ඇඳ පැළඳගෙන අනුන්ට වධ දෙමින්, ඊටත් වඩා අප වධයට බඳුන් වීමයි.

මේ බරපතල සමාජ ගැටලුව තේරුම් ගන්නට මෙම බ්ලොග් අඩවියේ පළ වන  කමෙන්ට් පමණක් වුව සෑහේ.

නවක වධය නැති කිරීම හුදෙක් නීතිවලින් පමණක් කළ නො හැකි ය. සමස්ත සමාජය ම ප්‍රජාතන්ත්‍රීයකරණය කළ යුතු ය. මෙය පටන් ගත යුත්තේ පාසලෙනි. 

එසේම, ලංකාවේ සියලු දේශපාලන පක්ෂ මෙන් ම සමස්ත සමාජයමත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය තුළ ජීවත් වන ආකාරය ගැන නැවත සිතා බැලිය යුතු ය. 

මන්ද, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය දැන් අපට දරා ගත නො හැකි බරපතල ගැටලුවක් වී තිබේ. රාජාණ්ඩු හා මර්දනකාරී පාලකයන් ඉල්ලමින් ජනතාව වීදි බසින්නේ ඒ නිසා ය. 

පොලිසිය හා හමුදාව පුරවැසියන් මරා නො දමන, නීතියේ ආධිපත්‍යය පවතින, බිය වන්නට ත්‍රස්තවාදියකු නැති, දේශපාලකයන් සොරකම් නො කරන, රාජ්‍ය සේවය කාර්යක්ෂම, ආර්ථිකය සංවර්ධනය වන හා සාමකාමී වටපිටාවක ජීවත් වන්නේ කෙසේ ද යන්න ගැන ලංකාවේ සමස්ත සමාජයට ම පුහුණුවක් අවශ්‍ය ය. මන්ද, අප දැන් සිටින්නේ අප කැමති නම් ඉහත කී තත්වයන් සාපේක්ෂ වශයෙන් හෝ ඇති කර ගත හැකි මොහොතක ය. 

වාමාංශික සහෝදරවරුන් හා විමල් වීරවංශ වැනි රාජාණ්ඩුවාදීන් එකා මෙන් නැගී සිටිමින් එක හඬින් කියන්නේ මෙය අපායේ ඉන්ටවල් එකක් ය කියා ය. හොඳයි, මේක අඩු තරමේ ඔබේ ජීවිත කාලය තරම් දිග ඉන්ටවල් එකක් වුණොත් ඔබ කරන්නේ කුමක් ද?  

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.