මේ ඝන අන්ධකාරයෙන් මිදෙන මං සිතමු

ඊයේ මාර්තු 15 දින ලෝක පාරිභෝගික හිමිකම් දිනයයි. 2012 / 13 ගෘහ ඒකක ආදායම්  වියදම් සමීක්ෂණය අනුව ලංකාවේ ජනතාවගෙන් 90.2%ක් ම විදුලි පාරිභෝගිකයෝ ය. එහෙත්, මෙම සටහන තබන මොහොත වන විට ඔවුන්ගේ පාරිභෝගික හිමිකම් අභියෝගයට ලක් වී තිබේ.

එයට ආණ්ඩුව වගකිව යුතු ප්‍රමාණය කෙතරම් ද යන්න පිළිබඳව සංවාදයක් ඇත. හැම දෙයකට ම ආණ්ඩුවට බැනීම ජනප්‍රිය දෙයකි. අප නම් සිතන්නේ මෙයට වැඩිපුර වගකිව යුත්තේ ලංකා විදුලි බල මණ්ඩලය හා එහි ඉංජිනේරුවන් බවයි.

විදුලිය විසන්ධි වුණ ලෝකයක මිහිර හෝ අමිහිර විඳ ගනිමින් සිටින මේ සමය විදුලියට ප්ලග් වුණ ජීවිත ගැන සාකච්ඡා කරන්නට සුදුසු මොහොතකි.

මේ වන විට මුළු ලෝකය ම සිටින්නේ දැඩි අර්බුදයක ය. සිරියාව, යේමනය ඇතුළු අරාබි අර්ධද්වීපයේ හා නැගෙනහිර ඇෆ්ගනිස්තානයේ හා තුර්කියේ දරුණු අර්බුද එම රටවල ජනයාට පමණක් නොව මුළු ලෝකයටමත් බරකි. 

චීන ආර්ථිකයේ මෑත ඉතිහාසයේ පැවති විස්මිත වර්ධනය මේ වන විට දකින්නට ලැබෙන්නේ නැත. චීනයේ වසර 25ක ඉතිහාසයේ අඩුම ආර්ථික වර්ධනය වාර්තා වූයේ 2015 වර්ෂයේයි.

මැද පෙරදිග සිට යුරෝපයේ විශේෂයෙන් ම ජර්මනිය වැනි රටවලට සිදු වන දැවැන්ත සරණාගත සංක්‍රමණය විසින් කලාපය දුෂ්කර තත්වයකට පත් කර ඇත. සරණාගතයන් දරා ගත හැකි ප්‍රමාණය උපරිමයට ළඟා වී හෝ උපරිමය පසු කර ඇති බව ද රටේ ජනගහණයේ අභ්‍යන්තර සාමය අනතුරට පත් වී ඇති බව ද ඇතැම් ජර්මානුවෝ පවසති. 

යුරෝපා සංගමය බටහිර ධනවාදයේ සිදු වූ කැපී පෙනෙන වර්ධනයකි. එය විවෘත දේශ සීමා ඇති, පුළුල් දේශපාලන ප්‍ර‍ජාවන් හා සංස්කෘතීන් ගොඩනැගෙන හා වර්ධනය වන අවකාශයක් වනු ඇතැයි බලාපොරොත්තු වුණත්, ඒ වෙනුවට අද වන විට එය බිඳී විසිර යාමේ අවදානමකට මුහුණ දී සිටියි. එක්සත් ජනපදය ද සිය ආර්ථික වර්ධනය දුබල වීම වළක්වා ගැනීමට අරගලයක් කරයි. 

ග්‍රීසියේ මුල්‍ය කඩාවැටීමේ තර්ජනය, ජපානය හා චීනය අතර ආතතිය, බ්‍රසීලයේ දුබල ආර්ථිකය, යුරෝපය හා උතුරු ඇමරිකාවත්, රුසියාවත් අතර ඇති සීතල යුද්ධය වැනි තවත් ප්‍රශ්න රැසකි. 

ලෝකයේ ඉදිරි ගමනට මෙම සියලු අර්බුද වැදගත් වන මුත් එක් කරුණක් පැහැදිලි ය. ගෝලීයකරණය තුළ මුළු ලෝකය ම එකිනෙකා මත යැපෙන බව පැහැදිලි ය. ජය පරාජය තීරණය වන්නේ එකිනෙකා මත යැපෙන මෙම දැවැන්ත යන්ත්‍ර‍ය තුළ හොඳින් අල්ලාගෙන සිටින්නට රටකට ඇති හැකියාව මත ය. 

ලංකාව අද මුහුණ දී සිටින අර්බුදය අප විසින් තේරුම් ගත යුතුව තිබෙන්නේ මෙම සංදර්භය තුළ ය.

මෙය ධනවාදයේ අර්බුදය ලෙස ද විග්‍ර‍හ කරන්නට හැකි ය. කෙසේ වෙතත්, එය ලෝක සමාජ, දේශපාලන, ආර්ථික අර්බුදයකි. 

ජාත්‍යන්තර පාරිභෝගික දිනය මෙතැනදී අදාළ වන්නේ කෙසේ ද?

සෑම මිනිසෙක් ම පාරිභෝගිකයෙකි. මිනිසා පරිභෝජනය කරයි. එසේම, පරිභෝජනය නො  කරන කිසිදු ජීව ප්‍ර‍පංචයක් නැත.

එහෙත් පරිභෝජනවාදය හා භාණ්ඩ වන්දනාව ලෝක ආර්ථිකයට බලපාන ප්‍ර‍තිගාමිත්වයක් බව ඇති වන අර්බුදයන් විසින් පුන, පුනා පෙන්වා දෙමින් තිබේ. 

ලෝකයට පරිභෝජනය ගැටලුවක් නො වන මුත් පාරිභෝජනවාදය දරා ගන්නට බැරි ය. මෙය ලංකාවට අදාළව විදුලි අර්බුදයෙන් ම සලකා බැලිය හැකි ය. අප විදුලිය භාවිතා කරන සියලු ක්‍රියාකාරකම් අපට ඇත්තෙන් ම අවශ්‍ය ද? 

ලංකාවේ ආර්ථිකය බරපතල ගෙවුම් ශේෂ අර්බුදයකට මුහුණ දී සිටියි. අපගේ ආනයන වියදම් හේතුවෙන් අපනයන ආදායම දැඩි ආතතියකට මුහුණ දී සිටියි. රටේ සංවර්ධනය සඳහා දේශීය ඉතුරුම් නොමැති බැවින් රජය සීමාන්තිකව ණය ගනියි. දැන් දැන් ණය ගන්නේ ගත් ණය ගෙවන්නට හා දෛනික පැවැත්ම සඳහා ය. 

අප ආනයනය කරන සියලු දේ අපට අත්‍යවශ්‍ය ද? අප මෙතරම් ඉන්ධන ප්‍ර‍මාණයක් දහනය කළ යුතු ම ද? මේ පාරිභෝජනවාදී ජීවන රටාව අප රැගෙන යන්නේ කොතැනට ද? 

අර්ථ ක්‍ර‍මය ධනවාදය වුවත්, සමාජවාදය වුවත්, මිනිස් සමාජය විසින් ආමන්ත්‍ර‍ණය කළ යුතුව තිබෙන බරපතල ම ගැටලුව වන්නේ පාරිභෝජනවාදයයි.

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.