කරුණාරත්න පරණවිතානගේ ජාතිකවාදයේ දිළිඳුකම හා මගේ සාඩම්බර සිංහලකම

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පාක්ෂිකයකු ද වන කරුණාරත්න පරණවිතාන බුද්ධිමතෙකි. මම ඔහුගේ දේශපාලනය අගය නො කරමි. එහෙත්, ඔහුගේ බුද්ධිමය මැදිහත්වීම් ප්‍රිය කරමි. කැනඩාවේ ‍කොන්සල් ජනරාල්වරයා වන ඔහු මෑතදී සිංහල බ්ලොග් අඩවියක් ආරම්භ කළේ ය. එය ඔබගේ අවධානයට යොමු විය යුතු එකකි. කියවන්න: සතරදිගන්තය

ඔහු විසින් ලියන ලද දර්ශනයේ දිළිඳුබව සහ දිළිඳුබවේ දර්ශනය  නම් ලිපියෙහි ඔහු මෙසේ සඳහන් කරයි. 

ජාතිකවාදය දාර්ශනික වශයෙන් ඉතා දිළිඳුය. එක විද්වතකු පැවසු පරිදි "ජාතිකවාදය මහා චින්තකයන් බිහි කර නැත. ජාතිකවාදයට දාර්ශනික එකාග්‍රතාවක්ද නැත. ජාතිකවාදය හොබ්ස් කෙනෙකු කාල් මාක්ස් කෙනෙකු තබා මක්ස්වෙබර් කෙනෙකු වත් බිහි කර නැත''. එහෙත් ලෝකය තවමත් දුවන්නේ මේ දාර්ශනික වශයෙන් දිළිඳු දේශපාලන දෘෂ්ටිවාදය සමගය.

එසේ වන්නේ ඇයි? එක හේතුවක් නම් ලෝකය එතරම් දාර්ශනික නොවීමය. තවත් හේතු බොහොමයක් ඇත. බොහෝ 'ප්‍රගතිශීලීන්' ජාතිකවාදයට අකමැතිය.එයට හේතුව ජාතිකවාදයේ එක ස්වරූපයක් වන 'ජාතිවාදයට' තිබෙන අකමැත්ත සහ පිළිකුලය. එහෙත් ජාතිකවාදීන්ගේද එසේ නොවන්නන්ගේද අද දවසේද ඉරණම පාලනය කරන්නේ ජාතිකවාදයන්ගෙන්ම වීම  නිසා දාර්ශනික වශයෙන් දිළිඳු ජාතිකවාදය මතුකර තිබෙන සංකීර්ණ දේශපාලන ගැටළු වටහා ගැනීම නිෂ්ප්‍රයෝජන කටයුත්තක් නොවේ."

එහෙත්, මම නම් වාමාංශිකයකු වන ගමන් ම ජාතිකවාදියකු ද වන්නට කැමැත්තෙමි. 

රෝහිත භාෂණ ලංකාවේ ජාතික ගැටලුව පිළිබඳ කතිකාවට සාධනීය මැදිහත්වීමක් කළ වාම ක්‍රියාකාරිකයෙකි. අප හිරු කණ්ඩායමේ එකට ක්‍රියාකාරීව සිටි, අප සොඳුරු මිත්‍රත්වයකින් අප බැඳී සිටි එක් කාලයක අප අතර මේ පිළිබඳව ගැඹුරු සංවාදයක් ඇරඹිණි. ජාතිකවාදය ජානුස් දෙවියන්ගේ හිස වැනි මුහුණු දෙකක් ඇති දෙයකයැ යන අදහස භාෂණ නිතර ඉදිරිපත් කළේ ය. ඔහු සිංහල ජාතිකවාදය පසුගාමී දෘෂ්‍ටියක් ලෙස පිළිකෙව් කරමින් දෙමළ ජාතිකවාදය ඉදිරිගාමී දෙයක් ලෙස ඇගැයුවේ ය. එය නව ජාතික රාජ්‍යයක් බිහි කිරීම අරමුණු කරගත් එකකි. ඒ නව ජාතික රාජ්‍යය සමාජවාදී එකක් ය යන විශ්වාසයක ඔහු සිටියේ ය. ඒ අනුව සිංහලයන්ගේ කාර්යභාරය විය යුත්තේ සමාජවාදී දෙමළ ඊලම වෙනුවෙන් සේවය කිරීමයි. මන්ද, සිංහලයාගේ විමුක්ති අරගලයේ යතුර ඇත්තේ දෙමළ ජාතිකයාගේ ජාතික විමුක්ති අරගළය තුළ නිසා ය. භාෂණට හසු වූයේ සිංහල දේශපාලනය පමණි. සිංහලකම යනු එකී ස්වෝත්තමවාදී දේශපාලනය පමණක් නොවේ. සිංහලයාගේ කාර්යභාරය පිළිබඳ සංවාදයේදී භාෂණ සිටි එක් ස්ථාවරයක් වන්නේ ජාතිකවාදය ඒ පවතින හැටියෙන් ම ගන්නවා විනා එය පරිකල්පනය නො කළ යුතු බවයි. මම එය පිළි නො ගනිමි. මන්ද, සමාජවාදය පිළිබඳ ඇති ජනප්‍රිය අදහස ද පරිකල්පනයක් නිසා ය.

ජාතිකවාදයේ ගැ‍ටලුව ජාතික ස්වෝත්තමවාදයේ ‍හෙවත් ජාතිවාදයේ අඳුර හැම විටම ඒ මත වැටී තිබීමයි. මම ජාතිවාදයෙන් තොර ජාතිකවාදයක් පරිකල්පනය කරන්නට කැමැත්තෙමි. එය ජාතිවාදය දෙසට හෙවත් පසුපසට යොමු වූ ජාතිකවාදයක් නොවී ජාත්‍යන්තරවාදය දෙසට හෙවත් ඉදිරියට යොමු වූ ජාතිකවාදයකි. මා පරිකල්පනය කරන ජාතිකවාදය තුළ මිනිසා සිය ජාතික අනන්‍යතාව අගයමින් ම ලෝකය සමග මුසු වෙයි. මගේ ජාතිකවාදියාට ලෝකය තමන් ගිල ගන්නට සිටින යකෙකු නොව තමන් වැළඳ ගන්නට සිටින මිතුරෙකි. එහෙත්, ඔහු/ඇයලෝකයෙන් එන අයුතු බලපෑම් පිටුදකින්නට බිය නොවෙයි. 

ඔහුගේසංස්කෘතික ලෝකය ආක්‍රමණකාරීන්ගේ රණබිමක් නොව, විවිධත්වය තුළ ඒකීයත්වයක් ඇති සමබිමකි. ලෝකය එකම සංස්කෘතියක් විය යුතු නොවේ. විය යුත්තේ ලෝකවාසීන් අතර සංස්කෘතික අවබෝධය පුළුල් වීමයි. 

මෙකී කාරණා මේ අන්දමින් ම ආර්ථිකයට ද අදාළ විය යුතු ය. ඒවා මා සිතන පරිදි සමාජවාදයේ ද ලක්ෂණ වේ.  

උක්ත කාරණා සංක්ෂිප්තව සංයුක්ත කළහොත් මෙසේයි. මම සිංහලයෙක්මි. එහෙත් මගේ සිංහලකම දෙමළ විරෝධී එකක් නොවේ. ‍එසේම මගේ ලෝකය හෙවත් ජාත්‍යන්තරවාදය ආරම්භ වන්නේ දෙමළ කතා කරන මගේ රගේ රටේ සහෝදර දෙමළ මුස්ලිම් මිනිසුන්ගෙනි.  

මම මගේ භාෂාවට, සංස්කෘතියට ඇලුම් කරමි. අයුතු බලපෑම්වලින් එය දූෂ්‍ය වීම වැළැක්වීමට සටන් කරමි. ඒ අතර, වෙනත් භාෂාවන්ගෙන්, සංස්කෘතීන්ගෙන් ආභාසය ලැබ එය පෝෂණය කරන්නට මම කැමැත්තෙමි. මම ඉංග්‍රීසි බසට ද ඇලුම් කරමි. මන්ද, මගේ හදවත ලෝකයට විවෘත වන දොරටුව ඇත්තේ අපේ ඉංග්‍රීසි භාෂා උරුමය තුළයි. එහෙයින් මම එය උගනිමි. අපේම ඉංග්‍රීසි භාෂා ප්‍රභේදයක් සංවර්ධනය වෙමින් තිබේ. ලෝක පිළිගැනීම ඇති කර ගැනීම සඳහා අප එය ගොඩනැගිය යුතු ය. 

දෙමළ උගෙනීමට අසමත් වීම ගැන මා තුළ කණගාටුවක් තිබේ. දෙමළ බස උගතහොත් මට ආසන්නතම  අසල්වැසියා සමග ඍජු ලෙස සන්නිවේදනය කළ හැකි ය.

දේශපාලනික වශයෙන් මා කැමති ලංකාව දකුණු ආසියානු කලාපීය ‍දේශපාලනික ව්‍යූහයක් තුළ නැවත සංවිධානය වනවාට ය. එය ජාතික රාජ්‍ය සීමාව ඉක්මවා ගිය එකකි. එහෙත් ඊට පෙර හෝ ඒ හා සමගාමීව හෝ අප අපේ ම සහෝදර දෙමළ, මුස්ලිම් ජාතීන් අනුකලනය කරගන්නා රාජ්‍ය ප්‍රතිසංස්කරණයක් වෙත යොමු විය යුතු ය.

පුංචි මිනිසකු ලෙස මා කරන අරගළයේ පදනම මෙවැන්නකි. කුමන දුෂ්කරතා මධ්‍යයේ හෝ මම මගේ ප්‍රතිපත්ති රැකගන්නට උත්සාහ කරමි.

මේ මගේ සමාජවාදයයි. එය නොනවතින අරගළයකි. මම සමාජවාදය කියා කිසියම් පරමාදර්ශී ‍මාදිලියක් ප්‍රවර්ධනය නොකරමි. මා සිතන්නේ විපර්යාසය අරගළය තුළ සිදු වන සාමූහික නිර්මානකරණයක් ය කියා ය. එය කිසියම් පුද්ගලයකුගේ මනසේ නිර්මානය වූ මාදිලියක අනුකරණයක් නොවේ. 

ඒ අනුව, සමාජවාදය මට සිහිනයක් නොවේ. එය මගේ  අද දවසේ ද ජීවිතයයි.

-අජිත් පැරකුම් ජයසිංහ

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න
Read in English blog.parakum.com