එකම පවුලේ පස්දෙනෙකු කපා කොටා මැරීම හා ජාතිවාදය පිළිබඳ කතාවක්

අනුරාධපුරයේ විහාරහල්මිල්ලෑවේ එකම පවුලක පස්දෙනෙකු කපා කොටා මරා දමා ඇති බවට පුවත මට කෙටි පණිවුඩයකින් ලැබෙනකොට මා සිටියේ සේවා ස්ථානයේ විවේක කාමරයේ සගයින් කීප දෙනෙකු සමග කතා කරමිනි.

ඒ පුවතේ අමුතු ගතිය නිසාත් විහාරහල්මිල්ලෑව කියන ගමේ නම එක්ක මට සිහිපත් වුණේ මායිම් ගම්මානයක් නිසාත් මම කිව්වා ‍මේක කොටින්ගේ වැඩක් ද දන්නේ නැහැ කියලා. මේ ගමේ ඇත්ත නම මොකක්ද දන්නේ නැහැ. එක එක මාධ්‍ය කියන්නේ එක එක නම්. විහාරපාළුගම, විහාරහල්මිල්ලෑකුලම වගේ.

මෙතන හිටිය ජාතිවාදී පක්ෂයකට සම්බන්ධ එක් අයෙක් පසුව මේ සිද්ධිය පිළිබඳ කත‍ා කරමින් කිව්වේ මට හා වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න වැනි අයට උවමනා වී තිබෙන්නේ එසේ කොටි සංවිධානය නැවත අවදි වීම දකින්න බවයි. ඔහු කියාගෙන ගියේ සිංහල ජාතිය පීඩාවට පත් වන විට මා සතුටු වන බවයි. බ්ලොග් කමෙන්ට්කරුවන් ඕනෑ තරම් මෙසේ කීවත්, භෞතිකව නිතර හමු වන මිනිසෙක් එසේ මා පිළිබඳව සෙසු අයට කියන විට මම මඳක් සසල වුණා.

1989 කැරැල්ලේ පරාජයෙන් පසුවත් බොහෝ දෙනා සිතා සිටියා ජවිපෙ සම්පූර්ණයෙන් ම අවසන් ය කියා. දැන් සමහරු හිතනවා කොටි සංවිධානය තිබෙන්නේ ඩයස්පෝරාවේ විතරයි කියලා. මම නම් පෞද්ගලිකව විශ්වාස කරන්නේ නැහැ, කොටි සංවිධානය සම්පූර්ණයෙන් ම රට තුළ අකර්මන්‍යයි කියලා. එහෙම වෙන්න බැරි එය ජවිපෙටත් වඩා සුවිසල් හා පැතිරුණු එකක් වී තිබුණු නිසායි. 

ඒත්, මම නම් හිතන්නේ නැහැ, නැවතත් ත්‍රස්ත ව්‍යාපාරයක් ලෙස කොටි සංවිධානයට පැවැත්මක් තිබෙයි කියලා. ඒත්, ජාතිවාදය කියන්නේ ඕනෑම අගතියකට විවෘත දෙයක්. මායිම් ගම්මානවල මිනිසුන් කපා කොටා ඝාතනය කිරීම වැනි දේ නැවත සිදු නො වේ ය කියා විශ්වාස කරන්න බැරි ජාතිවාදයක් දෙමළ සමාජයේ මෙන් ම සිංහල සමාජයේ ද තිබෙනවා. 

අර මගේ වැඩ සගයාත් එවැනි ජාතිවාදියෙක්. මම ඔහු ඇසුරු කරද්දී ඔහු සම්බන්ධයෙන් අගතියක් නැතිව විවෘතව ඇසුරු කළත්, ඔහු මා සම්බන්ධයෙන් කළ අර වෛරය අවුළුවනසුළු ප්‍රකාශය හේතුවෙන් මට හිතුණේ අපි ජීවත් වෙන්නේ කෙතරම් අනාරක්ෂිත සමාජයක ද කියලායි.මේ සමාජය කියන්නේ අහිංසකයන් ලෙස පෙනී සිටින මිනිසුන් වනචාරිත්වයට විවෘත වන ඕනෑම වෙලාවක ම්ලේච්ඡයන් ලෙස හැසිරෙන බව සිතිය හැකි සමාජයක්. 

ඇත්තෙන් ම උක්ත සිද්ධියත් එවැන්නක්. මේ පස් මිනීමැරුම කරන්නේ රුපියල් ලක්ෂ කීපයක මුදලක් පැහැර ගන්නයි.

මේ සිද්ධිය ඇත්තෙන් ම ජාතිවාදය හා සම්බන්ධයි. මන්ද, මරා දැමීම කළ පුද්ගලයා යුද සමයේ හමුදාවේ සිට, යුද්ධනේ පසු හමුදාවෙන් පළා ගිය සෙබළෙක්. විවිධ අවස්ථාවලදී කොටි සංවිධානයෙන් ඉවත් ව ආ ඇතැම් හිටපු කොටි සෙබළුත් මෙවැනි අපරාධවල යෙදුණු බවට වාර්තා වුණා. ත්‍රිකුණාමලයේ පාසල් දැරියක වූ ජූඩ් රෙජී වර්ෂා ඝාතනය එවන් එක් සිද්ධියක්.

ජාතිවාදය මත පදනම් ව මුදා හරින ලද සීමාන්තික ප්‍රචණ්ඩත්වය පශ්චාත් යුද සමයේ සීමාන්තික ධන තෘෂ්ණාව, පාරිභෝජනවාදය හා දරිද්‍රතාව, නූගත්කම වැනි කාරණා සමග සම්මිශ්‍රණය වුණා ම මේ සමාජය ගැන කිව හැක්කේ විය 'නො හැක්කක් නොමැත' කියායි.

මේ සෙබළාගේයි අර මගේ වැඩ සගයාගේයි අතර වෙනස තිබෙන්නේ සමාජ පසුබිම විසින් ඇති කරන බලපෑම තුළ පමණයි. ඒ බලපෑම් ඉවත් කරනු ලබන ම්ලේච්ඡත්වයක් තුළ ඔහුත්, මේ සෙබළාත් අතර වෙනසක් තිබෙයි ද?

මේ සෙබළා ඔහු විසින් මරා දමන ලද පවුලේ හිතවතෙකි. ඔවුහු කලින් දිනයේ එකට මත්පැන් සාදයක් ද පැවැත්වූ හ. මා කී සගයා ද මා සමග මත්පැන් සාද පවත්වන්නෙකි.

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න
Read in English blog.parakum.com