y සහෝදරයාගේ සමාජවාදී ජීවිතය

සමාජවාදී ජීවිතයක් ගැන අපි මේ බ්ලොගෙන් කතා කරලා තියෙනවානේ. අපි මතු කරපු කාරණාව තමයි, සමාජවාදය කියන්නේ රාජ්‍ය බලය අරගෙන ගොඩනගන කල් බලා සිටිය යුතු එකක් නො වන, තමන්ගේ ජීවිතවලින් අද ම පටන් ගත යුතු දෙයක් බව. සමාජවාදය කියන්නේ ආර්ථික ඌනිතවාදයක් නොවෙයි කියන එක දැන් කවුරුත් පිළිගන්නවා. සමාජවාදය සංස්කෘතියක් ලෙස ගන්නත් පුළුවන්. 

සමාජවාදය කියන්නේ සමාජය යහපත් අන්දමින් වෙනස් කරන්න කරන නො නවතින අරගලයක්. සංවාදය එහි ප්‍රධාන අංගයක්. සමාජවාදය කියන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට විරුද්ධ දෙයක් නොවෙයි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ සියලු හොඳ ලක්ෂණ කැටි කරගත් ඉදිරිගාමී වැඩපිළිවෙලක්.

ඉතින් කවුරුද ඔහොම සමාජවාදී ජීවිතයක් ගත කරන්නේ? 

මං දන්න කෙනෙක් ඉන්නවා. අපි මිනිහට y සහෝදරයා කියමුකෝ. මේ වගේ තැනකට හොඳ x කියන අකුර වුණාට ලංකාවේ ඒකට විකෘති තේරුමක් තියෙන නිසා අපි ඔහුට y සහෝදරයා කියමුකෝ.  

y සහෝදරයාගේ මව්පියෝ ගුරුවරු. ඔහු කුඩා කාලේ ම රුසියානු සාහිත්‍යය කියෙව්වා. රුසියානු, කියුබානු, නිකරගුවානු විප්ලව, වියට්නාම් යුද්ධය වැනි දේ ඔහුට බලපෑවා. සමාජවාදී ලංකාවක් ගැන හීනයක් දකිමින් ඔහු දේශපාලනයට පිවිසුණේ වයස අවුරුදු විස්සක් ලබන්නත් කලින්. ඔහු දේශපාලනය වෙනුවෙන් මුලින් ම හිරේ වැටෙනකොට වයස අවුරුදු 20යි. ඒ වන විට තහනම් කර තිබුණු ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ පත්‍රිකාවක් බෙදුවා ය කියලා ඔහුව මාස තුනක් ඇප නොදී රිමාන්ඩ් කර තිබ්බා. ඒ වන විට ඔහු විශේෂ ඉංජිනේරු ආධුනිකයෙකු ලෙස මෝටර් යාන්ත්‍රික විද්‍යාව ඉගෙන ගනිමින් හිටියා. ඒ සමග ම ඔහු ඒ අධ්‍යාපනය අතහැර දමලා ජවිපෙ පූර්ණකාලීන ‍දේශපාලනයට පිවිසුණා. සැරින් සැරේ හිරේ විලංගුවේ වැටෙමින්, ජවිපෙ මැද පෙළ නායකයකු ලෙස වැඩ කළ ඔහු 1989 කැරැල්ලේදී මර්දනයට ලක් වෙලා, වධකාගාරවලත් ඉඳලා, වසර තුනහමාරකට විතර පසුව නිදහස්ව එනවා. 

ජවිපෙ දේශපාලනය ගැන තිබුණු විවේචනය නිසා ඔහු ජවිපෙත් එක්ක සම්බන්ධ වෙන්නේ නැහැ. ගුරු පත්වීමක් අරගෙන ඈත දුෂ්කර මායිම් ගම්මානයක සේවයට යන ඔහු දේශපාලනය කරන්නේ ඒ පො‍ළවේයි. එය පක්ෂ දේශපාලනයක් නොවෙයි. ළමයින් එක්ක වැඩ කරන එක ඔහු එදා ඉඳන් අද දක්වා ම දේශපාලනය ලෙස සලකනවා. ඔහුගේ ජීවිතයෙන් වැඩි කාලයක් ගත වුණේ දුෂ්කර ප්‍රදේශවල පාසල්වල ළමයින්ට උගන්වන්න. ඔවුන් සමග නාට්‍ය, මාධ්‍ය, ක්‍රීඩා ආදිය කරන්න. ඔවුන් සමග ජීවත් වෙන්න. 

y සහෝදරයා ජාතිවාදයට විරුද්ධ දේශපාලනයට යොමු වන්නේ මායිම් ගම්මානවල ගුරු වෘත්තියේ යෙදෙමින් සිටියදීයි. දෙමළ ගරිල්ලන් සිංහල ගම්මානවලට කඩා වැදිලා පුංචි ළමයින් ද ඇතුළුව සිවිල් වැසියන් කපා කොටා මරා දමා තිබෙනු ඇසින් දැක දැකත්, ජාතීන්ගේ ප්‍රශ්නය බලය බෙදා ගැනීමේ සම්මුතියක් මගින් විසඳා ගත යුතුයි යන ස්ථාවරයේ හිටපු අව්‍යාජ, බුද්ධිමත් මිනිස්සු මේ මායිම් ගම්මානවලදී ඔහුට හමු වුණා. ඔහුගේ දේශපාලන ජීවිතයේ දෙවන අවධියට පදනම වැටුණේ එහිදීයි. ජවිපෙන් අරගෙන ආ සිංහල ආධිපත්‍යවාදී අදහස් වෙනස් කර ගනිමින් ඔහු ජාතීන්ගේ ස්වයං නිර්ණ හිමිකම වෙනුවෙන් සටන් කරන පුද්ගලයෙක් වෙනවා. 

ජාතීන්ගේ ප්‍රශ්නය ලංකාවේ ප්‍රශ්නවලින් ගැඹුරු ම ප්‍රශ්නය ලෙස තේරුම් ගන්නා ඔහු මේ රටේ දේශපාලන ප්‍රජාවට ඉදිරියට යන්නට නම් ජාතීන් අතර සම්මුතියක් ගොඩනඟා ගත යුතු ය කියන ස්ථාවරයට පැමිණෙනවා. හැබැයි ඉතින් ඒ දෙය වන්නේ එක් රැයකින් නම් නොවෙයි. විවිධ පුද්ගලයන් සමග හා තමන් තුළ ම කළ දීර්ඝ සංවාදයක් ඔස්සේයි. මේ අතරතුරදී ඔහු දේශපාලන ක්‍රියාමාර්ග රැසක ක්‍රියාකාරිකයෙක් ‍ලෙස කටයුතු කරනවා. අනතුරුදායක මැදිහත්වීම් රැසක් ම කරනවා. ඇතැම් දේශපාලන වැරදිත් සිදු වෙනවා.  

තමන් ක්‍රියාත්මක වන සමාජවාදී ය කියන අවකාශයේ අභ්‍යන්තර ගැටලු පිළිබඳ ඔහුගේ ඥානය පුළුල් වෙන්නේ මේ කාලයේදීයි. දෙමළ ජනතාවගේ ස්වයං නිර්ණ හිමිකම වෙනුවෙන් සටන් කරන බව කියන මිනිසුන්ගේ ජාතිවාදී, කුලවාදී, පුරුෂෝත්තමවාදී, ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී අදහස් හා ක්‍රියාකලාපයන් නිසා ඇති වන පරස්පරතාව ගැන අවධානය යොමු කරන ඔහු ඒවාට යටත් නො විය යුතු ය කියන ස්ථාවරයට එනවා. වාමාංශිකයන්ගේ දක්ෂිණාංශික භාවිතාවන්ට එරෙහිව නැගී සිටින ඔහුව ඔහු සිටි දේශපාලන කණ්ඩායම්වලින් ඉවත් කෙරෙනවා. වාමාංශික සමාජයෙන් ද බැහැර කෙරෙනවා.

වාමාංශික සහෝදරවරු ඔහුව දේශපාලන වශයෙන් විනාශ කරන්න බොහෝ දේ කරනවා. ඔහුව බිය වද්දා, රටින් පළා යන්නට සලස්වා, අතරමං කර, විනාශ කරන්න උත්සාහ කරනවා. ඒත්, ඔහු ආපසු සිය රට පැමිණ නැවතත් දේශපාලනය කරනවා. රාජ්‍ය මර්දනය එල්ල වන විට ඔහුට ඔලොක්කු කරමින් දැන් ඉතින් ආණ්ඩුවත් එක්ක බලා ගනින් කියලා ඔහු හුදකලා කරනවා. දුෂ්කර ම කාලයන් තුළ පවා y සහෝදරයා දිගට ම දේශපාලනය කරනවා. ඔහු සිය දේශපාලනය සඳහා මේ වන විට තෝ‍රගෙන තිබෙන්නේ පෑන. ඔහු ලියනවා, දිගටම. 

මුලින්, මුලින් කවුරුවත් ඒවා කියවන්නේ නැහැ. කියවූ අයත් කියවූ බව කාටවත් කියන්නේ නැහැ. ඔහු ලියන බව දැනගෙන හිටියත්, හැමෝ ම උත්සාහ කරන්නේ එහෙම දෙයක් වෙන බව නො දන්නවා වගේ ඉන්නයි. ඒත්, මේ වෙනකොට ඔහු ලියන බව ප්‍රතික්ෂේප කරන්න බැරි තත්වයක් ඇති වෙලා. 

වාමාංශික දේශපාලනය ගැන අලුතින් හිතන්න ඕනැ කියලායි y සහෝදරයා කියන්නේ. ඒ නිසා ඔහු සියලු දැඩි ස්ථාවර අතහැරලා, සංවාදවලට විවෘත වූ මනසකින් යුතුව තමයි ඉන්නේ. හැබැයි ඉතින් ලෝකය යහපත් අන්දමින් වෙනස් කරන්නට සිදු කළ යුතු මැදිහත් වීම කිරීම සම්බන්ධයෙන් නම් ඔහුට කිසිදු දෙගිඩියාවක් නැහැ. 

y සහෝදරයා ලියනවා. ජීවිතය ගැන ලියන්න තව බොහෝ දේ තිබෙන බව ඔහු කියනවා. y සහෝදරයා ජීවත් වෙනවා. ඔහු කියන පරිදි ඔහුගේ ජීවිතය ම තමයි දේශපාලනය. ඔහු අඩුවෙන් නිවාඩු අරගෙන හැමදාම පාසල් යනවා. දේශපාලනය නිසා රස්සාව නැති වී ටික කලක් ඉඳලා ආපසු ලැබුණු නිසා ඔහුගේ පඩිය තවමත් සොච්චමයි. ඒත්, ඔහු ඒ ගැන නො සිතා ඔහුට පුළුවන් උපරිමය කරන්න උත්සාහ කරනවා. 

පඩි අඩු නිසාත්, දරුවන්ට හොඳ ජීවිතයක් අවශ්‍ය නිසාත්, වෘත්තීය අරගළවලින් ක්ෂණික විසඳුම් නැති නිසාත්, ඔහු අමතර රැකියාවන් කරමින් මුදලක් උපයනවා. හැබැයි, මුළු ජීවිතය ම සල්ලි හම්බ කිරීමට නො යොදා, බිරිඳ ‍හා ළමයින් එක්ක ඉන්නත්, සමාජ සේවාවන්හි යෙදෙන්නත්, කලාව රස විඳින්නත්, ශාරීරික ව්‍යායාමයටත් එහු කාලය ඉතිරි කරගෙන තිබෙනවා. ඒ කාලය ඔහුට ලැබුණේ ඉස්සර කොළඹ නගරයේ පැවැත්වුණ විවිධ සාකච්ඡා, සම්මන්ත්‍රණ ආදියට සහභාගි වීම සඳහා ගත කළ කාලය සම්පූර්ණයෙන් ම ඉතිරි කර ගැනීමෙනුයි. හැබැයි, දේශපාලනය තිබෙන්නේ කොළඹ සාකච්ඡාවල විතරයි කියලා හිතාගෙන හිටපු y සහෝදරයාගේ පැරණි සහෝදරවරු දැන් හිතන්නේ y සහෝදරයා මැරිලා කියලායි. 

හැන්දෑවට y සහෝදරයා වත්තේ එළවළු, පළතුරු වවනවා. ගහ කොළ එක්ක ගෙවන ගමේ ජීවිතයෙන් ඔහු ලොකු සතුටක් ලබනවා.

y සහෝදරයා පුංචි මිනිහෙක්. ඒත්, ඔහු කිසිම බොරු ලොක්කෙකුව පඩේකට මායිම් කරන්නේ නැහැ.

අද y සහෝදරයාගේ 48වන උපන් දිනය. ඔහුට සුබපැතුම්!

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න
Read in English blog.parakum.com