යුද්දෙ ගැන ලිව්වා සාමය ගැන ලියන්න වෙලාව මදි වුණා

පූජිත් පත් වුණත් හරි ඉතින් සුබ පතන්න බැරි වුණානේ.

ඔය හැමෝ ම හැමෝ ම ලියල තිබුණෙ එක එක කාඩ්.  මං ඉතින් මොනව ලියන්න ද? මං ලිව්වා පූජිත මෙන්ඩිස් ගැන. මං දන්න පූජිත එයා නේ.

මඩොල්දූවේ උපාසක අප්පුට එහෙම රඟපාපු පූජිත මෙන්ඩිස්ට අන්තිම කාලෙ මගෙ ගානට ම නුහුගුණේ තිබුණා.

පූජිත මේ තනතුරට පත් වුණ විදිය හරි සෝක්. එක අතකට එක එකාට ගොටු අල්ලනවට වඩා මේ ක්‍රමේ හොඳයි.

පූජිතගේ කතාව අහලා මට පරණ සිද්ධියක් මතක් වුණා.

ඒ දවස්වල මං වැඩ කළේ පදවියේ. ගෙදරින් හවස හතරට විතර ඇවිත් වවුනියා නයිට් මේල් එකේ සීට් එකක් බුක් කරගෙන, ඇති තරම් කොළඹ රවුං ගහලා කෝච්චියේ නිදාගෙන අනුරාධපුරේට එනවා. ඉන් පස්සෙ අනුරාධපුර බස් නැවතුමේ තිබුණු ලොට්ට කඩයකින් ප්ලේන්ටියක් එහෙම ගහලා නගිනවා උදේ පහට පදවි ශ්‍රීපුර යන බස් එකේ. ඉස්කෝලෙට ගිහින් අස්සන් කරලා ඇවිත් තමයි චමරියෙන් මූණ කට හෝද ගන්නෙ.

දවසක් මං බස්සෙකේ මට ඉස්සරහ සීට්ටෙකේ වාඩි වෙලා ගිය තරුණ හාදයන් දෙන්නෙකුගේ කතාවකට ඇන්ටෙනාව දැම්මා. උන් දෙන්නා එන්නේ කොළඹ ඉඳන්. එස්සයිලා තෝරන ඉන්ටවීව් එකකට ගිහිනුයි එන්නේ. විභාගෙකුත් තිබුණලු. දෙන්න කතාව ප්‍ර‍ශ්න පත්තරේ ගැන.

“මං නම් ඉරි ගහන ඒවා ටික ඔක්කොම කළා. රචනෙ තමයි අමාරු. උඹ රචනෙ ලිව්වද?"

"ලිව්වා. ඒ වුණාට වෙලාව මදි වුණා. බාගයයි ලිව්වෙ."

"මොකක්ද උඹ ලියාපු මාතෘකාව?"

"යුද්ධය හා සාමය. බාගයයි ලිව්වෙ. යුද්දෙ ගැන ලිව්වා සාමය ගැන ලියන්න වෙලාව මදි වුණා."

මේ කතාවයි පූජිතයි අතර සම්බන්ධයක් නැහැ. මොකෝ එයා එස්සයි කෙනෙක් යැ. එයා ඒයෙස්පී විභාගෙන් ආපු කෙනෙක් නේ.




මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.