අපි බටහිර ගැති විය යුත්තේ ඇයි?

මාතෘකාව දුටු හැටියේ කේන්තියෙන් පුපුර, පුපුරා මෙහි ආ අයට කිව යුත්තේ ඒ මාතෘකාව යොදා තිබෙන්නේ ඔබ මෙහි ගෙන්වා ගැනීමේ අරමුණින් ම බවයි. දැන් ලිපිය සාවධානව කියවා බලා අදහස් දක්වන්න. 

මාර්තු මාසයේ ජිනීවාහි පැවැත්වෙන එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිෂමේ සැසි වාරයේදී ශ්‍රී ලංකාවේ පාලකයින්ගේ ගෙලට දමා තිබෙන තොණ්ඩුව තව පොඩ්ඩක් හිර කරන්නට සැලසුම් කර තිබේ. 

බටහිර ජාතීන් හා ඉන්දියාව විසින් ලංකාවේ පාලකයින් පාලනය කිරීමේ ක්‍රමවේදය ලෙස යුද අපරාධ චෝදනා භාවිතා කිරීම දිගින් දිගටම සිදු කරන බව නියත ය.

එය සිදු වන්නේ ‍‍නොරොච්චෝලේ ගල් අඟුරු බලාගාරය හේතුවෙන් ශ්‍රී ලංකාවත්, චීනයත් අතර සම්බන්ධතාවන්ට ගැටලුවක් ඇති වී තිබෙන සංදර්භය තුළ ය. නොරොච්චෝලේ යනු චීන ජාතික ධනවාදයේ ස්වරූපය නිරූපණය කරන කැඩපතක් ලෙස සැලකිය හැකි ය. 

චීනය රටවල් සූරා කන්නේ ගිනි පොළිය, කොන්ත්‍රාත් ආදිය හරහා පමණක් නො වේ. බාල භාණ්ඩ හා ‍සේවා සම්පාදනය චීනයේ ප්‍රධාන ආර්ථික උපාය මාර්ගයකි. එය පදනම් වන්නේ තනිකරම දූෂණය මත ය. සිය බාල භාණ්ඩ හා සේවාවන් ඔවුන් සංවර්ධනය වෙමින් තිබෙන රටවලට බස්සා ගන්නේ මහා පරිමාණ කොමිස් ජාවාරමක් ඔස්සේ ය. 

චීනයේ ආර්ථික උපාය මාර්ග හේතුවෙන් තුන්වන ලෝකයේ රටවල පාලකයන් දූෂණයට පොළඹවනු ලැබේ. එම දූෂිත පාලකයන් සිය පැවැත්ම තහවුරු කර ගන්නේ ප්‍රජාන්ත්‍ර විරෝධී ක්‍රියාමාර්ග හරහා ය. 

චීනය කරන තවත් දෙයක් වන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී පාලකයන් ආරක්ෂා කරන බව පෙන්නා එම පාලකයන් ඇන්දීමයි. චීන රැකවරණය ගැන විශ්වාසය තබමින් ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී මාවතේ යමින් බටහිර සමග අර ගත් ඇතැම් පාලකයන් ඇන ගන්නා විට චීනය නො දැක්කා සේ අහක බලා ගත්තේ ය. 

බටහිර ධනවාදයත්, චීන ධනවාදයත් යන දෙක ම එකම කෝදුවෙන් මැන අධිරාජ්‍යවාදයන් ලෙස බැහැර කළ නො හැක්කේ ඒ නිසා ය. චීන ධනවාදය තුළ ඇත්තේ ලාභ ලැබීමේ උවමනාව පමණි. එහි ආචාර ධර්ම පිළිබඳ බරපතල ගැටලුවක් තිබේ. 

බටහිර ධනවාදය නියාමනය කරන දෘෂ්ටිවාදය වැදගත් ය. එමගින්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, මානව හිමිකම්, යහපාලනය වැනි යහපත් ධර්මතා පරමාදර්ශ බවට පත් කර ප්‍රවර්ධනය කරනු ලැබේ.

මෙහිදී එකක් මතක තබා ගත යුතු ය. පරමාදර්ශ යනු හැම විට ම භෞතික තත්වයන් වන්නේ නැත. එහෙත්, භෞතික තත්වයන් නියාමනය කිරීමට පරමාදර්ශයන් ඉවහල් වේ. 

මෙය උදාහරණයකින් විමසා බලමු. දැන් බෞද්ධයන්ගේ ජීවිතය නියාමනය කරන පන්සිල්වල පළමු සිල් පදය වන්නේ සතුන් මැරීමෙන් වැළකීමයි. එහෙත්, මදුරුවකු, කූඹියකු හෝ පලිබෝධ හෝ නො මරා පැවතිය හැකි මිනිස්සු වෙත් ද? එහෙත්, සතුන් නො මැරීම පිළිබඳ පරමාදර්ශය නරක දෙයක් නො වේ. එමගින් අපගේ ජීවිත පාලනය වේ. 

බටහිර ජාතීන් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, මානව හිමිකම්, යහපාලනය වැනි යහපත් ධර්මතා විසින් නියාමනය වේ. අඩු තරමේ තමන්ගේ රටේ පුරවැසියන් විෂයෙහි හෝ ඔවුහු ඒවා සුරකිති. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය වැනි ආයතන ඔස්සේ එම ධර්මතා ලොව පුරා ප්‍රවර්ධනය කරනු ලැබේ. ඒ නිසා එම ධර්මතා සුරැකීමේ බැඳීමක් ලෝකයේ අධිපති ජාතීන්ට තිබේ. 

එහෙත්, එය එහෙමම නො වූ අවස්ථා ඕනෑ තරම් තිබේ. ඒවා ප්‍රශ්න කළ යුතු ය. ලෝකය තුළ ඒ ප්‍රශ්න කිරීම සිදු වේ.

ශ්‍රී ලංකාවේ ආණ්ඩුව මෙම තත්වයන් ප්‍රශ්න කරන්නේ "බොලාට මානව හිමිකම් කඩ කරන්නට පුළුවන් නම්, අපට බැරි මොකද?" යන පදනමිනි. මෙවැනි ප්‍රශ්න කිරීමකට ආණ්ඩුව යොමු කරන්නේ ආණ්ඩුවට රිංගා සිටින ජාතික හෙළ උරුමය වැනි ජාතිවාදී, පසුගාමී බලවේග විසිනි.

මේ ප්‍රශ්න කිරීම රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික වශයෙන් පමණක් නොව, ආචාර ධාර්මිකව ද වැරදි ය. සමාජ විරෝධී ය. ප්‍රතිගාමී ය.

ආණ්ඩුව මෙම ප්‍රශ්නය හමුවේ ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග හේතුවෙන් ලංකාව ම අමාරුවේ වැටෙයි. ලංකාව යනු මේ රටේ ජනතාවයි. ආණ්ඩුව පමණක් නො වේ.

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න
Read in English blog.parakum.com