තාත්තා දරුපවුල පිළිස්සීම, ප්‍රශ්න පත්තර ලීක්වීම, ජාතිවාදය, ධනකාමය ..................

ශ්‍රී ලංකාව මේ වනවිට නෙළාගනිමින් සිටින්නේ පසුගිය දශක ගණනාවක් තිස්සේ වපුරනු ලැබූ ජාතිවාදයේ, ධනවාදී පරිභෝජනවාදයේ හා මිථ්‍යාවේ අස්වැන්නයි.

දෙමළ බස කතා කරන්නාට එරෙහිව සිංහලයාත්, සිංහල බස කතා කරන්නාට එරෙහිව දෙමළ බස කතා කරන්නාත් උසිගැන්වීම පිණිස සිංහල, දෙමළ දෙජාතියේම නායකයන් විසින් පසුගිය සමයේ ප්‍රවර්ධනය කරනු ලැබූ ජාතිවාදී හා ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පද්ධතියේ ඵලයකි, අද රටේ පවත්නා තත්වය. මෙහිම කොටසක් ලෙස සමාජවාදී අදහස් සමාජයෙන් තුරන් කරන ලදී. නැතිනම් ඒවා ජීවිතයට සම්බන්ධ නැති පොතපතේ පමණක් ඇති දේ බවට පත් කරන ලදී. ඒ තත්වයටනම් ප්‍රධාන වශයෙන් වගකිව යුතු වන්නේ වාමාංශිකයෝ, බුද්ධිමත්තු, කලාකරුවෝ ආදීහුය.

විශේෂයෙන්ම සිංහල හා දෙමළ ජාතිවාදයන් ප්‍රවර්ධනය කිරීම පිණිස බටහිර විද්‍යාවට එරෙහි මතවාදයන් යොදාගැනීම පසුගිය සමයේ විලාසිතාවක් විය. බටහිර විද්‍යාව යනු දාර්ශනික තලයකදී ඉතා පරිස්සමෙන් සංවාදයට භාජනය කළයුතු දෙයකි. එය කළ යුත්තේ සමාජය පසුගාමිත්වය වැළඳගැනීම වැළැක්වීමේ වගකීමකින් යුතුවය. එහෙත් නලින්ද සිල්වා වැනි අය ඒ සඳහා යොදාගත්තේ ජාතිවාදය වැපිරීම පිණිස යොදාගන්නා දිවයින කොලමයි. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මේ සංවාදය ශාස්ත්‍රීය තලයෙන් ඔබ්බට ආවේ අවිද්‍යාව වන්දනාමාන කරන තත්වයක් නිර්මානය කරමිනි.

අවසානයේදී නස්රුදීන්ගේ කතාවක සිදු වූ ආකාරයට බටහිර විද්‍යාවට එරෙහිව මතවාද ප්‍රවර්ධනය කරමින් සිටි නලින් ද සිල්වා පවා අවිද්‍යා අන්ධකාරයේ ගිලී දේව කන්නලව් පසුපස යන්නට පටන් ගත්තේය.

අද සිදුවී තිබෙන්නේ කුමක්ද?

රට පුරා භූත ආතුරයෝය. කොඩිවින කපන්නෝය. නැකැත්කරුවෝය. ගස් ගල් වඳින්නෝය. නිදන් හාරන්නෝය. පිටසක්වල ජීවියෝය. අද්භූත ආලෝක ධාරාය.ලෝක විනාශ, භූමිකම්පා, සුනාමි ආදිය ගැන පේන කියන්නෝය. එදා වේල පිණිස මේ පිස්සන් පසුපස යන මාධ්‍යකාරයෝය. දවස තිස්සේම මේ ගැන බණ කියන්නෝය. බණ අහමින්ම ධනය පොදි බැඳීමට මුල් තැන දෙන්නෝය. සමස්ථයක් ලෙස ලංකාවේ සිදු වී ඇත්තේ මිථ්‍යාව හා ධනකාමය දහම කරගත් අතාර්කික, දෙබිඩි, නොමිනිස් ජීවී පරපුරක වාසස්ථානයක් බවට පත්වීමයි.

අපි ආසන්න සිද්ධි කීපයක් විමසා බලමු. පෞද්ගලික අංශයේ විධායක නිලධාරියකු ගිය සතියේ සිය බිරිඳත්, තුන්හැවිරිදි දරුවාත් ගෙල සිර කර මරා දමා කිරිදරුවා පණ පිටින් පිළිස්සුවේය. ටයි ඇඳගෙන, එක්ස්කියුස් මී, සොරි ආදිය කියමින් ව්‍යාජ සමාජශීලීත්වයකින් හැසිරෙන, තමන් යටතේ වැඩකරන අය ඉලක්ක සපුරාගැනීම සඳහා හරකුන් සේ දක්කන, මිනිස් සම්බන්ධකම්වලට වඩා ඇඳුම, කාරය, නිවස ගැන සැලකිලිමත් වන මෙවැනි වෘත්තිකයෝ කොතෙකුත් සමාජයේ සිටිති. සුදු, හුරුබුහුටි, ලාබාල ලොලිටාවෝ මේ පෙළැන්තියේ බොහෝදෙනෙකුගේ ග්‍රස්ථියකි. ඉහත කී අපරාධකාරයා ඒ අපරාධය සැබැවින්ම කළේය. තව බොහෝ අය එය මනසින් කරති.

මේ පෙළැන්තියේ අයගේ පරමාදර්ශ වන සනත් ජයසූරිය වැනි අය ලිංගික, පවුල් හා සමාජ ජීවිතයේදී හැසිරෙන ආකාරය බලන්න.

අද සාමාන්‍යයෙන් සමාජ සම්භාෂණවල තිබෙන මාතෘකා මොනවාද? කාර්, මොබයිල් ෆෝන්, ඉඩම්, ගෙවල්, බඩුගැසීම්, ලෙඩ, ජ්‍යෝතිෂය හා ආණ්ඩුවේ දූෂණවලට තමන්ටත් සෙට් වෙන්නට ක්‍රම ගැන කතාකිරීම හැර වෙනත් හරවත් දෙයක් කතාබහට ලක්වෙනවාද?කතාබහ කලත් ඒවා ජීවිතයට සම්බන්ධ වෙනවාද?

අපි තවත් සිද්ධියක් ගෙන බලමු. ඒ සාමාන්‍ය පෙළ විද්‍යා ප්‍රශ්න පත්‍රයේ ප්‍රශ්න 19ක් ලීක්වීමයි. විභාග දෙපාර්තමේන්තුවේද වැඩ කරන්නේ මේ සමාජයේ සිටින සෙසු මිනිස්සු වැනිම අයයි. එය දූෂණ සුලබ තැනකි. ඒ කාරණය පැත්තකින් තියමු. සෙසු ටියුෂන් ගුරුවරුන් අභිභවා යාම පිණිස ප්‍රශ්න පත්‍ර සොරකම් කිරීම ටියුෂන් ක්ෂේත්‍රයේ සුලබ සංසිද්ධියකි. දෙමව්පියන් සිය දරුවන් පංති යවන්නේද, සිසුන් වඳින්නේ පුදන්නේද එවැනි සොරුන් වෙතය. 

අද අධ්‍යාපන ක්ෂේත්‍රයේ සාර්ථක මිනිසුන් මනින්නේ ඉතා පැහැදිලිවම ධනයෙනි. ටියුෂන් ගුරුවරුන් වාහන මාරු කරන්නේත්, තිරිහන් වන්නට උත්සාහ කරන්නේත් ඒ වෙනුවෙනි. පාසල් සිසුන් අනුගමනය කරන්නේ මේ ධනකාමීන් මිස වෙනත් පරමාදර්ශ නොවේ. 

සිසුන් ටියුෂන් පංති යන්නේ  ගුරුවරයා තමන් නිකම් සිටියත් විභාග සමත් කළහැකි ප්‍රාතිහාර්යකරුවකු ලෙස සලකමිනි. උදාහරණයක් ලෙස, පසුගිය කෙටි කාලය තුළ ඉංග්‍රීසි ටියුෂන් දැන්වීම් පරිණාමය වී තිබෙන ආකාරය බලන්න. දැන් එක් දිනකින් ඉංග්‍රීසි උගැන්වීමට සමත් ගුරුවරු පවා දැන්වීම්වල සිටිති.

සමස්ත සමාජයම ‍සොයමින් සිටින්නේ ප්‍රාතිහාර්යයන්ය. මව්පියන් සිය දරුවන් දොස්තරවරු වැනි වෘත්තිකයන් බවට පත් කරන්නට උත්සාහ කරන්නේ ඉතා ඉක්මණින් මුදල් හා සමාජ තත්වයක් හම්බ කරගන්නටයි. ධන හා බල හිනිපෙතේ වේගයෙන් ඉදිරියට යන්නට මාර්ගය දේශපාලනයයි. 

කාටත් අවශ්‍ය ඉතා ඉක්මණින් මුදල් උපයන්නටය. වාහන මාරු කරන්නටය. තට්ටු පිට තට්ටු ගෙවල් හදන්නටය. රට යන්නටය. ජාතික ධනය සූරාකන්නටය. 

මේ මාර්ග වෙත ඉක්මණින් පිවිසෙන්නට ප්‍රාතිහාර්ය අවශ්‍යය. ඒ නිසා තව පිරිසකට ප්‍රාතිහාර්යකරුවන් ලෙස පෙනී සිටීමෙන් ධනවතුන් හා බලවතුන් බවට පත්වීමේ අවස්ථාවක් ලැබී තිබේ.

ඒ ප්‍රාතිහාර්යකරුවන් අතර තවත් ඇතැමෙක් දාර්ශනික ගැලවුම්කරුවෝ ලෙස පෙනීසිටිති. ඔවුහු බණ කියති. ජනප්‍රිය බණකාරයන් වන්නට තරග කරති. බණට මුදල් අයකරති. විමුක්තියටත් මාකට් එකක් තිබේ.

මේ සටහන සම්පූර්ණ නැත. මන්ද, ප්‍රශ්නය සංකීර්ණ නිසාය. අවශ්‍ය අප මේ ගැන කතාකිරීම මිස මුල, මැද, අග සම්පූර්ණ විග්‍රහ නොවේ.

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න