රැකියා අවස්ථාවට කම්කරුවන් කුළල් කා ගන්නා අලුත් ජාතිවාදයක පෙරනිමිති

(2010 අගෝස්තු 30, W3Lanka) ලංකාව එක් සේසත් කිරීමෙන් පසු දැන් අලුත් ප්‍රශ්න මතු වෙමින් තිබේ. පහත පළ වන්නේ එකකි. 


යළි පදිංචි කරන ලද අවතැන් වුවන් වනාහි ලංකාවේ රාජ්‍ය හා රාජ්‍ය නො වන (කොටි) පාලක පිරිස් විසින් කාලකන්නි කරන ලද මිනිස් ප්‍රජාවකි. ඔවුන් අද මුහුණ දී සිටින දරිද්‍රතා මට්ටම හේතුවෙන් උතුර ලාභ ශ්‍රමයේ තෝතැන්නක් වී තිබේ.


ජී.එස්.පී. ප්ලස් සහනය අහිමි වීමත් සමග පණ අදිමින් සිටින ඇඟලුම් කර්මාන්තය හුස්ම ඇල්ලීම සඳහා උත්සාහ දරමින් තිබෙන්නේ මේ ලාභ ශ්‍රමයේ පිහිටෙනි. දැන් ඇඟලුම් කම්හල් හිමියෝ මහා පරිමාණෙන් උතුරේ දෙමළ ගැහැනු ළමයින් ඇඟලුම් කම්හල් සේවය සඳහා බඳවා ගනිමින් සිටිති. ගෙන යන තැනක් නො දන්වා බස් පිටින් රැගෙන එන මෙම ස්ත්‍රීන් රැඳවුම් කඳවුරු වැනි ස්ථානවල තබාගෙන අඩු පඩියට වැඩ ගනිති. 


දෙමළ ජාතික විමුක්ති අරගලයට පිං සිද්ධ වෙන්නට මේ කාන්තාවෝ කම්කරු හිමිකම් තබා සාමාන්‍ය මානව හිමිකම් පිළිබඳ හෝ අන්දෝ සංසාරයක් නො දනිති. මරණයේ පාරාදීසයක සිට පැමිණි ඔවුන්ට ඒවා වැදගත් ද නැත. ජීවත් වන්නට, පවුල් නඩත්තු කරන්නට, පිටරටකට පැන ගන්නට ආදායමක් උපයා ගන්නට ඔවුන්ට කුමක් හෝ වැඩක් උවමනා වී තිබේ. 


මෙම තත්වය කිසියම් ආකාරයකට සමාන වන්නේ බ්‍රිතාන්‍යයන් විසින් වතු වගා කිරීමට ඉන්දීය කම්කරුවන් ගෙන ඒමේ ඉතිහාසයටයි. වතු වගාව නිසා ඉඩම් අහිමි වූ සිංහල ගැමි දිළින්දන් සහ වතු කම්කරුවන් අතර පවතින නිදන්ගත වෛරයට හේතු වූ තත්වයන්ට සමාන තත්වයන් අද යළි ඇති වෙමින් තිබේ. එදා මෙන් ම අදත් සිංහල කම්කරුවන් අඩු පඩි හේතුවෙන් ඇගලුම් ක්ෂේත්‍රයේ රැකියාවලින් ඉවත්ව යාම හේතුවෙන් අද වන විට ඇඟලුම් කම්කරුවන් දහස් ගණනක් සඳහා පුරප්පාඩු තිබේ. 


ලාභ හා වඩා විනයගත හෙවත් අයිතිවාසිකම් නො ඉල්ලන ශ්‍රමිකයන් සොයාගෙන ආයෝජකයන් කම්හල් ද රැගෙන උතුරට ඇදෙන යුගයක් ඉදිරියේදී නිර්මානය විය හැකි ය. එසේ ම, ලාභ ශ්‍රමිකයන් උතුරෙන් දකුණට සංක්‍රමණය වී දකුණේ සිංහලයන්ගේ රැකියා අවස්ථාවට තට්ටු කරන්නත් ඉඩ තිබේ. මෙය කිසියම් ප්‍රමාණයකට අස්වනු නෙළන සමයේදී පොළොන්නරුව වැනි ප්‍රදේශවල දැනටත් සිදු වේ. 


බල්ලාට ගැහුවා නම් අසූචිත් ඇදපිය කියා කියමනක් සිංහල ජන වහරේ තිබේ. ධනපති පංතියට රට එක් සේසත් කර දුන් පීඩිතයන්ට දැන් එක මවකගේ දරුවන් යයි කියන සුළුතර ප්‍රජාවන් සමග කාලකන්නිකම බෙදා ගන්නට පොර අල්ලන්නට සිදු වී තිබේ. 


උතුරේ ක්‍රියාත්මක වන සංවර්ධන ව්‍යාපෘතිවලදී මෙම ජනතාවට ශ්‍රම අවස්ථා ලබා දිය හැකිව තිබියදී ලංකාවේ හා ඉන්දියාවේ ආණ්ඩු කරන්නේ බැහැරින් ශ්‍රමිකයන් එහි ගෙන යාමයි. නිදසුනක් ලෙස, ඉන්දීය ආණ්ඩුව විසින් අවතැන් වූවන් සඳහා ඉදි කිරීමට යන නිවාස 50,000 ව්‍යාපෘතිය ක්‍රියාත්මක කරන සමාගම ඒ සඳහා කම්කරුවන් 20,000ක් ඉන්දියාවෙන් ලංකාවට ගෙන ඒමට සැලසුම් කර තිබේ. උතුරේ ජනතාවගේ ජීවිත සැබැවින් ම ගොඩනඟන්නට අවමනා නම් එම ශ්‍රම අවස්ථා ඒ ප්‍රදේශවල ජනතාවට දීමට බැරිකමක් නැත. 


මේ පිළිබඳ තදබල විරෝධයක් උතුරේ දෙමළ ජනයා අතර ඇති බව දකුණේ සිංහලයන් දන්නේ නැත. දෙමළ ජාතිකවාදී බලවේග මෙම කාරණය මුල් කරගෙන ජාතිවාදය අවුළුවන්නේ දකුණෙන් උතුරේ වැඩට යන සිංහල කම්කරුවන් ආක්‍රමණික පිරිසක් ලෙස හුවා දක්වමින් ය.


අප අනාගත වාක්‍ය කියන්නට නො දන්නා මුත්, මෙම තත්වය විසින් නුදුරු අනාගතයේදී රැකියා අවස්ථා සඳහා ජාතිවාදී පදනමින් කම්කරුවන් කුළල් කා ගන්නා අලුත් ආකාරයක ජාතිවාදයක් ඇති ‍විය හැකි බව අපි කොළඹ වැඩ වාසය කරන අසංඛ්‍යයක් වූ කම්කරු පංතියේ ගැලවුම්කාර ඉසිවරුන්ට අනතුරු අඟවමු. 


'සකල දේශවාසී කම්කරුවනි එක් වව්!' (කාල් මාක්ස් - කොමියුනිස්ට් ප්‍රකාශනය)



You may also like to read our English blog  Lanka Polity