සමාජ ඛෙදවාචකවලින් ජීවත් වන ලියන අප්පුලා නිවැරදිව කියවීම

ඩී.බී.එස් ජෙයරාජ් වසර 25කට පසු ලංකාවට පැමිණ

1971, 1989 කැරැලි වගේ ම, දශක ගණනාවක් තිස්සේ ඇදී ගිය දෙමළ සිවිල් යුද්ධයත් ඇත්තෙන් ම දැවැන්ත සමාජ ඛෙදවාචක.

1989 කැරැල්ලට සහභාගි වූ අයෙක් වුණත්, සිව් වතාවක් හිරේ ගිහින් තිබුණත්, එළියකන්ද වධකාගාරයේ විතරක් අවුරුද්දයි, මාසයයි, දවසක් හිටියත් මට ඒ විස්තර රස කතාවක් ලෙස කියන්න හෝ ලියන්න බැහැ. ක්ෂතිමය අත්දැකීමක් ගැඹුරින් වින්ද කෙනෙකුට එය රස කතාවක් ලෙස තවත් අයෙකුට කියන්න බැහැ.

සති දෙකක් එළියකන්දේ හිටපු කෙනෙක් ලියූ අර්ධ සත්‍ය වාර්තාවක් ‍පොතක් ලෙස පළ වී තිබෙනවා. මට නම් එය ප්‍රබන්ධයක්. මටත් වඩා එතැන ගැන දන්නා අය මේ රටේ ඉන්නවා.

ලංකාදීපයේ දියත කෑල්ල මෙවැනි කතා පළ කරන තැනක්. මට නම් එහි කිසිම රසයක් නැහැ. මම එය පෙරළා බලා තිබෙන්නේත් අවස්ථා කීපයක් විතරයි.

සාම සාකච්ඡා පැවති වකවානුවේ හිරු පුවත්පත වෙනුවෙන් අප කොටි සංවිධානයේ සිනමා අංශය සමග සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් කළා. එහි සිටි එක් ආබාධිත තරුණයෙක් වීඩියෝ කැමරාකරුවකු ලෙස ඉදිරි ආරක්ෂක වළල්ලට ගොස්, ප්‍රහාරයකට ලක් වී, මාරාන්තික තුවාල ලබා, සතුරු ප්‍රදේශයක සිට දින ගණනාවක් තිස්සේ පණ බේරාගෙන ආ ආකාරය ගැන ත්‍රාසජනක කතාවක් කීවා. අප සමග සිටි අයෙක් ඇසුවා ඇයි ඒ ගැන චිත්‍රපටයක් නො කරන්නේ කියලා. ඔහු කී දේ මට අදත් මතකයි. ඔහු කීවේ එය එවැනි එක් පෞද්ගලික කතාවක් පමණක් බවයි. පෞද්ගලික කතා අරගලයේදී වැදගත් නැති බව මේ ඉතා සාමාන්‍ය කොටි සාමාජිකයා කීවා. 

මගෙන් පාසලකදී ඉගෙන ගත් සිසුවෙක් හමුදාවේ තරමක් ඉහළ තනතුරක් දරමින් ගැඹුරු විනිවිදීම් කණ්ඩායමක නායකයකු ලෙස කටයුතු කළා. දීර්ඝ කාලීන මෙහෙයුම්වල යෙදෙමින් ලද අත්දැකීම් නිසා යම් රෝග තත්වයන්ගෙන් පවා පෙළෙන මේ තරුණයාත් ඔහුගේ අතීත අත්දැකීම් ගැන ඉතා නිහඬයි. 

යුද්ධයක් කියන්නේ රාත්‍රී භෝජන සංග්‍රහයක් වැනි දෙයක් නෙමෙයි. ඒත් පිරිසකට මේ විස්තර තමන්ගේ යාන් හෑලි ‍ගොන්නට එකතු වෙලා තිබෙන තවත් කෑලි ටිකක් විතරයි. මේවා ලිවීමෙන් ජීවත් වන පිරිසකුත් ඉන්නවා.

71 කැරැල්ල ගැන පම්පෝරි අවුරුදු පතා ජනමාධ්‍යවලින් අසන්නට ලැබෙනවා. මේ පම්පෝරි ගහන කැරැල්ලේ ආදිශිෂ්‍යයෝ වැඩිදෙනෙක් කියන්නේ වීර කතා විතරයි. 71 කැරැල්ල ගැන මම නම් කියවා තිබෙන අව්‍යාජ ම කතාව රංජිත් හෙන්නායකආරච්චි ලියූ බක් මහේ කඳුළයි. 

වික්ටර් අයිවන්ගේ 71 කැරැල්ල පොතත් වැදගත් විස්තර සහිත එකක් වුණත්,  වික්ටර් අයිවන්ට විජේවීර සමග තිබුණු ඊර්ෂ්‍යාව හා ද්වේෂය එහි කැපී පෙනෙන ලක්ෂණයක්. 

1971 කැරැල්ල ගැන සවිස්තර ම වාර්තාව වන්නේ කැරලිකරුවන්ට එරෙහි නඩු විභාග පැවැත්වූ අපරාධ යුක්ති විනිශ්චය කොමිෂන් සභාවේ සභාපති වී සිටි අලස් මහතා නඩු වාර්තා ඇසුරින් ලියූ පොතයි. 

ජවිපෙ විසින් 71 කැරැල්ල ගැන පොතක් ලියා තිබේ ද, නැද්ද යන්න වැදගත් නැහැ. මන්ද, ජවිපෙ මේ කැරැල්ල ආඛ්‍යානගත කරනු ඇත්තේ වීර කාව්‍යයක් ලෙස නිසා එහි ගත යුතු දෙයක් තිබේ යයි සිතන්න බැහැ. 

මේ දිනවල නැවතත් දිවයින පුවත්පත ප්‍රේමවතී මනම්පේරි ඝාතනය විකුණමින් සිටිනවා. උතුරේ දෙමළ තරුණියක් මේ අන්දමින් මරා දැමුවොත් ඇය කෙසේ හෝ ත්‍රස්තවාදය සමග සම්බන්ධ කිරීම ද මේ පුවත්පතේ ලක්ෂණයක්. එවිට සිංහල සමාජය කියන්නේ ද "ඔහොම කිව්වාට ඔය කෙල්ලත් ත්‍රස්තවාදීන් එක්ක සම්බන්ධයක් තිබෙන්න ඇති," ය කියා ය. එදා මිනිස්සු ප්‍රේමවතී මනම්පේරි ගැන ද එසේ ම කියූ බව මා අසා ඇත. ‍ප්‍රේමවතී මනම්පේරිට ද කැරැල්ල සමග යම් සුළු හෝ සම්බන්ධයක් තිබෙන්නට ඇත. එසේ නොමැති බව අවධාරණය කරමින් ලියන ලිවීම්වලින් බලාපොරොත්තු වන්නේ ඇය කැරලිකාරියක වුණා නම් මෙසේ මරා දැමීම සාධාරණ බව කියන්නට නොවේ ද?

මෙවැනි සමාජ ඛෙදවාචක පිළිබඳ අත්දැකීම් සමාජය විසින් බෙදා හදා ගත යුතුව තිබෙනවා. එත්, එ්වා ලිවිය යුත්තේ භාවාතිශය වාර්තා ලෙස විකුණා ගන්නට නොවේ. සමාජය ඥානනය කරන යථාර්ථවාදී ලේඛන ලෙසයි. 

1989 කැරැල්ල ගැන ලියැවී තිබෙන එක ම සවිස්තර වාර්තාව රොහාන් ගුනරත්න ලියූ ලොස්ට් රෙවලූෂන්. මේ පොත පදනම් කරගෙන ආරියනන්ද දොඹගහවත්ත ලංකාදීපයට ලිපි මාලාවක් ලිව්වා ටී 56 කතාව නමින්. දොඹගහවත්ත එය ලිව්වේ තමන්ගේ අධ්‍යයනයක් ලියනවා වගේ. 

රොහාන් ගුනරත්න යනු ආරක්ෂක අංශ සමග සම්බන්ධ වී ජවිපෙ ගැන පාර්ශ්වික අධ්‍යයනයක් කළ අයෙක්. පොතෙන් පෙනෙන විදියට ඔහු ජවිපෙ සාමාජිකයන් හමු වුණේ අත්අඩංගුවේ සිටියදී පමණයි. පසුකාලීනව ඔහු ත්‍රස්තවාදය පිළිබඳ විශේෂඥ විශ්ලේෂකයෙක් ලෙස තමන්ව හඳුන්වා ගන්න පටන් අරන් තිබෙනවා. මේ මෑතකදී ඔහු මාර ‍සොයාගැනීමක් කළා වගේ කිව්වා, ගෝපි ඇතුළු කොටි සංවිධානය යළි පණගන්වන්න කටයුතු කළ පිරිස සූදානම් වී සිටියේ ප්‍රභූ ඝාතනයකටයි කියලා. එය කුමක්ද කියා විස්තරයක් නැහැ. ඕනැ පොඩි එකෙකුට කියන්න පුළුවන් මේ ව‍ගේ ප්‍රකාශ අපේ රටේ පත්තරවල මුල් පිටුවේ පළ වෙනවා.

දෙමළ කැරැල්ල ගැන ලියන අ‍ය අතරින් ඩී.බී.එස්. ජෙයරාජ් ඉදිරියෙන් සිටිනවා. හැබැයි, ඔහුගේ ලිවීමත් සිවරාම් කොටි සංවිධානය වෙනුවෙන් කළ විදග්ධ ප්‍රොපගැන්ඩාව වගේ ම එකක්. මේ වන විට ඔහු ලියන්නේ ලංකාවේ රජය වෙනුවෙන්. මෑතකදී ලංකාවට පැමිණ 'සිරි' නරඹා ගිය ඔහු ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ද හමු වූ බවට නිල නො වන වාර්තා තිබෙනවා. මාධ්‍යකරුවකු ලෙස එහි ඇති වරදක් නැහැ. හැබැයි, ඔහු ඒ බවක් කොහේවත් ලියා නැහැ. දැන්, දැන් ඔහුගේ මූලාශ්‍රත් ලංකාවේ ආරක්ෂක අංශවලට සීමා වෙමින් තිබෙනවා.ඔහුට අනුව දෙමළ අරගලය ත්‍රස්තවාදයක් විතරයි. ඒත්, ඔහුත් එහි බලපෑම මත විදේශගත වී සිටින්නෙක්.

මේ ලිවීම්වල තිබෙන මූලික ලක්ෂණයක් වන්නේ ඒවා සඳහා ගොඩනැගී තිබෙන පාඨක ප්‍රජාවේ ඉල්ලීම අනුව ලේඛකයන් කරුණු විකෘති කරමින් ඉදිරිපත් කිරීමයි. ඒ අනුව තමයි, කැරැලි සම්බන්ධ ඉතිහාස ආඛ්‍යානය ගොඩනැගෙන්නේ. ඒ අනුව කැරැලි වුණත් ඉතිහාසයේ ලියැවෙන්නේ අධිපති මතවාදයන්ගේ දෘෂ්ටි කෝණයෙනුයි. 

ඒත්, ඇයි මේවා කැරැලි වුණේ? ඒවා අධිපති මතවාදයන්ට හා අධිපතිවාදී භාවිතාවන්ට අභියෝග කළ නිසා නේ. මේ ඉතිහාස රචනයත් කැරැලි විසින් අභියෝගයට ලක් කරන ලද අංශයක්. ඒ නිසා මේ ඓතිහාසික සිදුවීම් ගැන යථාර්ථවාදී විශ්ලේෂණ අවශ්‍යයි.

මේ මොහොතට අදාලව නම් රොහාන් ගුනරත්න, ඩී.බී.එස්. ජෙයරාජ් වැනි අයගේ විශ්ලේෂණවල යටිතලය කියවා ඒ ලිවීම්වල අරමුණ තේරුම් ගන්නට අවශ්‍ය ඥානය අපි ගොඩනගා ගත යුතුයි. එම ලිපිවල අඩංගු කරුණුවල වැදගත්කම නිවැරදිව ග්‍රහණය කර ගත හැක්කේ ඒ අනුවයි.

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු. Read in English blog.parakum.com