කුණු කඳුවලට යට වී කුණු වී යන ලංකාව වෙනුවෙන් කුණු ප්‍රශ්නයට කඩිනම් විසඳුම් දෙනු!

අප මෙම සටහන තබන්නේ සාරසගේ මල්ලෙ පොල් බ්ලොග් අඩවියෙන් උපුටා ගත් පහත සඳහන් පරිකතා පෙළ යමෙකු අපගේ බ්ලොගයේ කමෙන්ටුවක් ලෙස පළ කර තිබුණ නිසා ම නො වේ. අප මේ ගැන දිගින් දිගට ම ලියා තිබේ.

"W3Lanka" blog author Ajith Perakum Jayasinghe's silence on the Meetotamulla tragedy is deafening!!!

He didn't get the orders yet from Sirikotha. All are busy making media notices since staff & SLAS officials all are on leave for festival season. Will write soon once the proper orders & instructions revived from UNP top management & Expact Tamil Diaspora officials. Wait & see, please notice that Ajit P & Ajit D both are paid writers (So called occupational bloggers).

Ranil Haamu was holidaying in Japan when the tragedy happened. Now he is holidaying in Vietnam. People in Meethotamulla have to wait until Ranil Haamu finishes his holiday. Ranil Haamu's holiday is more important than the lives of the people.

Ajith Perakum will write about Meethotamulla once Ranil Haamu returns on the 19th. He is not allowed to write anything, until he gets instructions from Ranil Haamu. Until then you can write comments to his blog post about worshipping parents and teachers.

අයිසේ අජිත් පැරකුම් ජයසිංහ,

තමුසේ තෙත් කලාපයේ ද ඉන්නේ ඕයි?

පමා නොවී ඉන්න තැනකින් ඇවිල්ලා මීතොටමුල්ල ගැන පෝස්ට් එකක් දානවා ඕයි. ඕකට රනිල් හාමු නිවාඩු සුව විඳලා එනකම් ඉන්න ඕන නෑ.

අප ගැන සිහිපත් වීම ගැන සාරසට බොහොම ස්තුතියි. ඔන්න අපි ලින්ක් එකකුත් දාලා දුන්නා. ඕකේ බේබි?

ඔබේ ආශාවේ වස්තුව වන රනිල් හාමු අපට නම් තවත් දේශපාලන ක්‍රියාකාරිකයකු පමණි. මේ අවස්ථාවේදී රනිල් යනු ලංකාවේ සිදු වන වෙනස් වීම් විෂයෙහි ඉතා ම වැදගත් දේශපාලන බලවේගයට නායකත්වය දෙන්නා වීම හැර අපට රනිල් වෙනත් ආකාරයකින් අදාළ වන්නේ නැත.

ලෝකෙ රටේ සිදු වන සිදුවීම් ගැන අපේ අදහස් දැන ගැනීමට උනන්දුවක් සමාජ මාධ්‍ය අවකාශයේ තිබීම ගැන අප අපේ පාඨකයන්ට ස්තුති කරමු. එහෙත්, අප හැම දෙයක් ම දන්නේ නැත. හැබැයි ලංකාවේ කුණු ප්‍රශ්නය ගැන නම් අප ලියන්නේ අද ඊයේ සිට නො වේ.

පහත පළ වන්නේ අප පසුගිය සැප්තැම්බර් 13දා ලියූ සටහනකි. එය මෙතැනින් උපුටා ගන්නා ලදී. එහි වැදගත් පරිකතා හෙවත් කමෙන්ටු ද තිබෙන නිසා ඔබ කැමති නම් ඒවා ද කියවන්න.

කොළඹ කුණු යනු කොළඹ වැසියන්ගේ කුණු පමණක් නො වේ. කොළඹ නගර සීමාවේ ජීවත් වන හත් ලක්ෂයක් පමණ ජනගහණයට අමතරව, ලක්ෂ 18ක් පමණ ජනයා සතියේ දිනවල විවිධ අරමුණු උදෙසා කොළඹ නගරයට පැමිණෙන බව විවිධ තක්සේරු අනුව පෙනේ. මේ අය විසින් දවසකට කුණු ටොන් 750ක් පමණ ජනනය කරනු ලැබේ. 

කොළඹ කුණු මීතොටමුල්ලට ගෙනැවිත් දැමීම නැවැත්වීම සඳහා දැවැන්ත උද්ඝෝෂණයක් පැවැත්විණි. බ්ලූමැන්ඩල් කුණු කන්ද, මීතොටමුල්ල කුණු කන්ද වැනි කුප්‍රකට කුණු කඳු ඒ අවට ජනයාට අපායක ජීවිතය නිර්මානය කර දෙයි. 

කොළඹ විරෝධය නිසා දැන් ඒ කුණු ඒකලට ගෙන ගොස් දමන්නට තීරණයක් ගෙන තිබේ. කොළඹ කුණු අපට එපා යි කියමින් දැන් ඒකල ජනයා උද්ඝෝෂණය කරති. 

මෙම සියලු උද්ඝෝෂණ සාධාරණ ය. එහෙත් ප්‍රශ්නය කිසිවෙකුට තමා ජීවත් වන පරිසරය තුළ කසල බැහැර කිරීමට අවශ්‍ය නො වීමයි. තමන්ගේ කසල පවා වෙන කොහේ හෝ ගෙන ගොස් දැමිය යුතු ය. එහෙත් ඒ වෙන කොහේවත් තැන්වල ද තවත් මිනිස්සු ජීවත් වෙති. ඔවුන්ට ද ඒවා භාර ගැනීමට අවශ්‍ය නැත. 

ලංකාවේ පළාත් පාලන ආයතන විසින් කරනු ලබන එක ම ඵලදායී කාර්යය කසල බැහැර කිරීම විය හැකි ය. එහෙත්, ඒකවත් හරියට කර ගන්නට පළාත් පාලන ආයතනවලට හැකියාවක් නැත. පළාත් පාලන සභා විසුරුවා හැර තිබීම කසල කළමනාකරණයේ දුබලකමට හේතුවක් වන්නට පුළුවන. එහෙත්, පළාත් පාලන සභිකයන් සිටියත්, ඔවුන් කුණු අදින්නේ නැත. ඔවුන් නොමැතිව කසල කළමනාකරණය හරියට කරන්නට බැරි නම්, එයට හේතුව පළාත් පාලන ආයතනවල ලේකම්ගේ සිට රජයේ සේවයේ අකාර්යක්ෂමතාවයි. 

කසල කළමනාකරණය මෙතරම් ගැටලුවක් වී තිබෙන්නට එක් හේතුවක් වන්නේ එය විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදයකට අනුව සිදු නො කිරීමයි. එසේම, ඒ සඳහා නවීන තාක්ෂණය භාවිතා කිරීමක් ද නැත. ඒ වෙනුවෙන් රජය ආයෝජනය කරන්නේ නැත. කසල කළමනාකරණයේ රැකියාවල නියුතු මිනිසුන්ට අවම සෞඛ්‍යාරක්ෂක උපකරණ හෝ නැති බව පෙනේ. ඔවුන් ඒ ගැන තැකීමක් ද නැත. අපිරිසිදු සතුන් ලෙස කසල ලොරිවල එල්ලී යනු දැකිය හැකි ය. අත්‍යවශ්‍ය සේවාවක නියැලි මෙම කම්කරුවන්ගේ ජීවිත ගොඩනැගීම ද කසල කළමනාකරණයේ ම කොටසකි. ඔවුහු මිනිස් කසල නො වෙති. 

කසල යනු මුදල් ය. එහි ඉන්ධන, පොහොර හා ප්‍රතිචක්‍රීකරණය කළ හැකි තවත් බොහෝ ද්‍රව්‍ය තිබේ. ඒ සඳහා අවශ්‍ය ක්‍රමවේදයකි. කසල මැනැවින් කළමනාකරණය කර ගන්නා ලෝකයේ දියුණු රටවල් සමග සන්සන්දනාත්මක ව බැලූ විට ලංකාවේ ඒක පුද්ගල කසල ජනනය එතරම් විශාල නැත. 

රජයට ඒ වෙනුවෙන් ආයෝජනය කළ නො හැකි නම්, එය පෞද්ගලික අංශයට පැවරීමෙහි ඇති වරද කුමක් ද? 

මෙම ප්‍රශ්නයෙහි තවත් පැතිකඩක් තිබේ. කසල කළමනාකරණය යනු සෑම පුද්ගලයකු ම සම්බන්ධ විය යුතු පොදු කාර්යයකි. ඒ සඳහා අවශ්‍ය දැනුම, කුසලතා හා ආකල්ප පෙර පාසල් අධ්‍යාපනයේ සිට ගොඩනැගිය යුතු වේ.

අප දැන් සිටින්නේ කොතැන ද? රේල් පාරක්, මහ පාරක් දෙපස බලන්න. වාහනවල, පයින් යන එන අය විසින් තැන තැන දමා ගිය ප්ලාස්ටික් බෝතල්, පොලිතින් කවර, ඉඳුල්, මළ මුත්‍රා ආදිය කෙතරම් ප්‍රමාණයක් දකින්නට ලැබේ ද? මිනිසුන් වන්දනාවේ හා සිරි නැරඹීමට යන සිද්ධස්ථාන, පොදු ස්ථාන ආදියේ තත්වය ද එසේ ය. ලංකාව ලෝකෙන් උතුම් ම රට යයි කියන්නට කැමති වුව ද ලංකාවේ මිනිසුන් ඉතා අපිරිසිදු ය. ඒ අපිරිසිදුකම නිසා ඔවුහු ලංකාව විනාශ කරමින් සිටිති. 

ලංකාවේ දේශපාලන ව්‍යාපාර සිය දේශපාලනයට මේවා ද අදාළ කර ගත යුතු ය. සමාජ වෙනස ඇති කිරීම සඳහා මේවා ද අදාළ වේ. වගකිව යුතු පුරවැසියන්ගෙන් තොරව දියුණු සමාජයක් බිහි කළ නො හැකි ය. වගකිව යුතු පුරවැසියන් නිර්මානය කරන්නට විප්ලවවාදී පක්ෂයක් බලයට ගන්නා තෙක් සිටින්නට උවමනා නැත. පුරවැසි වගකීම මෙවැනි ප්‍රශ්නවල සිට ම ගොඩනැගිය යුතු ය. 

ලංකාවේ කසල කළමනාකරණය සම්බන්ධ පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක් මෙතැනින්කියවිය හැකි ය. 

ඒ සම්බන්ධ ජාත්‍යන්තර තත්වය ගැන විග්‍රහයක් මෙතැනින්

පහත පළ වන්නේ අප 2015 මැයි මස ලියූ සටහනකින් උපුටා ගත් කොටසකි. 

එක තැනක ගොඩගසන කුණු තව තැනකට ගෙන ගොස් දැමුවා ය කියා ද මේ ප්‍රශ්නය විසඳෙන්නේ නැත.  

කසල බැහැර කිරීම යනු බරපතල සංස්කෘතික ගැටලුවක් ලෙස ද විග්‍රහ කළ හැකි කාරණයකි. ලාංකිකයන් වැඩිදෙනෙකුට කසල යනු කුමන හෝ ආකාරයකින් තමන්ගේ පෞද්ගලික සීමාවෙන් බැහැර කර ගත යුතු දෙයක් පමණි. 

ටොෆිය කා කොළය බිම දමන, ගෙදර කුණු ටික ෂොපිං කවරයක දමා ගෙනැවිත් පාර අයිනට විසි කරන, සමස්ත වායුගෝලයට ම පිළිකාකාරක මුදා හරින සේ පොලිතින් හා ප්ලාස්ටික් ගිනි තබන, තැන නො තැන නො බලා කෙළ ගසන, පොදු වැසිකිළිය අපිරිසිදු කරන, විරෝධය පළ කිරීම සඳහා පාරේ ටයර් පුළුස්සා පොදු දේපලක් වන මහාමාර්ගයට හානි කරන, පොදු මහජන ප්‍රශ්නවලින් දේශපාලන වාසි ගන්නට උත්සාහ කරන, හැම රෙද්දට ම ජාතිවාදය පටලවා ගන්නා විනයක් නැති ජනතාවක් වාසය කරන රටක මෙම ප්‍රශ්නය විසඳීම පහසු නැත. 

මා ජීවත් වන නගරයේ ප්‍රාදේශීය සභාව කසල ප්‍රශ්නයට අපූරු විසඳුමක් ගෙනැවිත් තිබේ. ඒ අනුව, නගරයේ කසල බඳුන් කිසිවක් නැත. සියලු කුණු ඒවා රැගෙන යන්නට යම් යම් වෙලාවලට එන කුණු ට්‍රැක්ටරයට භාර දිය යුතු ය. නගරයට එන මිනිසුන් රැගෙන එන කුණු ඔවුන් ගෙදර ගෙන යා යුතු ය. එහෙත්, ගම්වලට කුණු ට්‍රැක්ටරය යන්නේ ද නැත. ඒ කියන්නේ නගරයට එන පොලිතින් ගම්වල ම ගොඩගැසිය යුතු ය. මේ ක්‍රමය දැන් වසර ගණනාවක් තිස්සේ ක්‍රියාත්මක වේ. නගරය දැන් ඉස්සරටත් වඩා අපිරිසිදු ය. හැබැයි පළාත් පාලන ආයතනයට ලෙහෙසි ය. 

කසල බැහැරකරණය පිළිබඳ ප්‍රශ්නය ලංකාවේ ආණ්ඩුව විසින් ආමන්ත්‍රණය කළ යුතුව තිබෙන බරපතල ම ප්‍රශ්නවලින් එකකි. එහෙම කියලා කසල බැහැර කිරීම හැදෑරීම සඳහා ඇමතිවරුන්, නිලධාරීන් හා පළාත් පාලන ආයතන සභාපතිවරුන් පිටරට චාරිකා සඳහා යැව්වා කියා ද මේ ප්‍රශ්නය විසඳෙන්නේ නැත. 

කසල බැහැර කිරීමේදී ජනතාව වගකීම්සහගත වීම ඉතා වැදගත් ය. විශේෂයෙන් ම පොලිතින්, ප්ලාස්ටික් වැනි නො දිරන ද්‍රව්‍ය භාවිතා කිරීමේදී ජනතාව සකසුරුවමින් කටයුතු කළ යුතු ය. ගිනිිපෙට්ටිය පවා ෂොපිං බෑග්වල දමා විකුණන සුපිරි වෙළඳසැල් ද කසල බැහැර කිරීමේ ක්‍රියාවලිය සමග සම්බන්ධ කර ගත යුතු ය. තමන් නිකුත් කරන පොලිතින් හා ප්ලාස්ටික් ආපසු ලබා ගත යුතු බවට ඔවුන්ට නීති පැනවිය යුතු ය. 

පොලිතින් හා ප්ලාස්ටික් වනාහි ඇසුරුම් කර්මාන්තයේ දියුණු අවස්ථාවක් නිසා පත්තර කඩදාසියට, හබරල කොළයට, කාඩ්බෝඩ් පෙට්ටියට මේ රට ආපසු යනු ඇතැයි බලාපොරොත්තු විය යුතු නැත. ඒ වෙනුවට කළ යුතුව තිබෙන්නේ කසල කළමනාකරණය විධිමත් කිරීමයි. 

ප්‍රතිචක්‍රීයකරණය කර්මාන්තයක් ලෙස දිරිගැන්විය යුතු ය. දැනටත් යකඩ ප්‍රතිචක්‍රීයකරණය දියුණු කර්මාන්තයක් ලෙස ලංකාවේ සිදු වේ. එහෙත්, ඒ හා සම්බන්ධ පාරිසරික ගැටලු ද රැසක් තිබේ. නිදසුනක් ලෙස වැලිපැන්න ප්‍රදේශයේ පිහිටුවා තිබෙන මෙල්වා කර්මාන්තශාලාවට එරෙහිව ඒ පැත්තේ ජනතාව උද්ඝෝෂණය කරන්නේ එයින් සිදු වන පාරිසරික හානිය නිසා ය. 

වීදුරු, ප්ලාස්ටික්, කඩදාසි වැනි ප්‍රතිචක්‍රීයකරණය කළ හැකි බොහෝ දේ සම්බන්ධ කර්මාන්තවලට සහනාධාර පිරිනැමීම හා එම කර්මාන්ත නිසි පරිදි නියාමනය කිරීම ඔස්සේ කසල බැහැර කිරීම සඳහා වැය වන මහජන මුදල් අවම කර ගන්නට පුළුවන. 

නිවසේ කසල ඇසුරින් කොම්පෝස්ට් නිපදවාගෙන ගෙවතු වගා සඳහා යොදා ගැනීම සඳහා ජනතාව දිරිගැන්විය හැකි ය. මේ සඳහා ජනතාව දැනුවත් කරන වැඩසටහන් ඕනෑතරම් කෘෂිකර්ම අංශ විසින් දියත් කර තිබේ. එහෙත්, එක් මූලික ප්‍රශ්නයක් ගැන ඔවුන්ට අවබෝධයක් නැත. ඒ වනාහි නාගරික ජනතාවට ගොම සොයා ගැනීම දුෂ්කර බවයි. බොහෝ විසඳුම් ප්‍රායෝගික නො වන්නේ මෙවැනි සුළු කාරණා නිසා ය. 

කසල ප්‍රශ්නය විසඳා ගැනීම සඳහා උද්ඝෝෂණ කිරීම පමණක් ප්‍රමාණවත් නො වේ. මන්ද, කසල ප්‍රශ්නය විසඳා ගැනීම යනු කුණු ටික තමන්ගේ පරිසරයෙන් ඈත් කර කොයි ලෝකෙකට හෝ පැටවීම නො වේ.

මේ ආකල්පය නිසා දැන් අභ්‍යවකාශයත් හැඩි වී තිබේ. පෘථිවියට ආසන්නයේ කක්ෂවල ඇති චන්ද්‍රිකා විසින් මුදා හරින ලද අපද්‍රව්‍ය නිසා දැනටමත් මිනිසාගේ ප්‍රයෝජනය සඳහා තිබෙන අභ්‍යවකාශ යානාවලට තර්ජන ඇති වී තිබේ. 

මීතොටමුල්ල කසල කන්ද සම්බන්ධයෙන් ගෝඨාභයගේ කොළඹ සෝබනයට හෝ පරිසර ඇමති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ප්‍රමුඛ වර්තමාන ආණ්ඩුවේ අකාර්යක්ෂමතාවට පමණක් දොස් තැබීම තේරුමක් තිබේ යයි අපි නො සිතමු. එයින් දේශපාලන වාසි ගැනීමට උත්සාහ කිරීම අපි හෙළා දකිමු. 

රජයට මෙන් ම ලංකාවේ කිසිදු දේශපාලන ව්‍යාපාරයකට, කිසි කලෙක කසල කළමනාකරණය සම්බන්ධයෙන් දැක්මක් හෝ වැඩපිළිවෙලක් හෝ තිබී නැත.

එසේම, මෙයත් කිව යුතු ය. ඇතැම් අන්තවාදී බලවේග පසුගිය දිනවල මීතොටමුල්ල කුණු කන්දට එරෙහිව කළ උද්ඝෝෂණ පිටුපස මෙන් ම, ඒකල කසල ප්‍රතිචක්‍රීයකරණ වැඩසටහනට එරෙහිව පැවති උද්ඝෝෂණ පිටුපසත් සිටිය හ. ඔවුන්ට ඇත්තෙන් ම අවශ්‍ය මෙම ප්‍රශ්නය විසඳීමට නො ව, කසලත් සමග ම මිනිස් ජීවිතත් කසල වී යනු දකින්නට ය. 

මෙම ප්‍රශ්නය විසඳීම සඳහා අප කවුරුත් රජයට සහාය විය යුතු ය. රජයට පුළුවන් නම් කුණු ප්‍රශ්නෙ විසඳපියව් කියා අභියෝග කිරීම හරියට ‘අපි නාන්නෙ නැහැ. පුළුවන් නම් නාවපියව්' කියන්නා වැනි ගොන් තර්කයකි. 

අපි මේ සම්බන්ධයෙන් පහත සඳහන් යෝජනා ඉදිරිපත් කරමු. ඔබත් අදහස් දක්වන්න.  

• කසල කළමනාකරණය විධිමත් කර, පළාත් පාලන ආයතන ශක්තිමත් කරන තෙක්, නිශ්චිත කාල වකවානුවක් සඳහා ජනාධිපති කාර්ය සාධක බලකායක් ඇති කරනු! එමගින් කසල කළමනාකරණය සඳහා අවශ්‍ය කඩිනම් පියවරවලට ශක්තිය ලබා දෙනු!
• කසල කළමනාකරණය වෙනුවෙන් ප්‍රමිති සංවර්ධනය කිරීම සඳහා ස්ථිර නියාමන කොමිෂමක් පත් කරනු! 
• දිවයිනේ සියලු ප්‍රදේශ ආවරණය වන පරිදි කසල කළමනාකරණය විධිමත් කිරීමේ වැඩසටහන් සඳහා යෝජනා සංවර්ධනය කිරීම කසල කළමනාකරණ නියාමන කොමිෂමට පවරනු!
• කසල කළමනාකරණය විෂයෙහි රජයේ අකාර්යක්ෂමතාව පිළි ගනිමින් කසල කළමනාකරණයෙහිදී පෞද්ගලික අංශයට ප්‍රමුඛතාව දෙනු! 
• කසල කළමනාකරණයෙහිදී ප්‍රතිචක්‍රීයකරණය සඳහා කරනු ලබන ආයෝජන දිරි ගන්වනු! නිශ්චිත සාධාරණ කාල සීමාවක් සඳහා එම ව්‍යවසාය බදුවලින් නිදහස් කරනු! 
• කසල බැහැර කිරීම සම්බන්ධ දැනට පවත්නා නීති දැඩි ලෙස ක්‍රියාත්මක කරනු! 
• ආහාර පාන, විදුලි උපකරණ, ගෘහ භාණ්ඩ ආදී ප්ලාස්ටික්, පොලිතින් භාවිතා කරන සෑම සිල්ලර වෙළඳසලක ම අලෙවියට සාපේක්ෂ සාධාරණ බරක පොලිතින් හා ප්ලාස්ටික් දවටන ආපසු ලබා ගැනීම හා ඒවා පළාත් පාලන ආයතන වෙත භාර දී ලදු පතක් ලබා ගැනීම අනිවාර්ය කරනු! එම ලදුපත ඉදිරිපත් නො කරන සිල්ලර වෙළඳසැල්වලට කසල කළමනාකරණ බද්දක් පනවනු! එයින් ලැබෙන ආදායම කසල කළමනාකරණ නියාමන කොමිෂම හරහා කසල කළමනාකරණය විධිමත් කිරීම සඳහා ආයෝජන වෙනුවෙන් ලබා දෙනු!
• කසල කළමනාකරණය සම්බන්ධ වෘත්තීන්හි යෙදී සිටින කම්කරුවන්ට සේවා ප්‍රමිති, සාධාරණ වැටුප්, රක්ෂණාවරණ හා සමාජ ආරක්ෂණය තහවුරු කරනු! 

ජෝන් පර්කින්ස් ලියූ Confessions of an Economic Hit Man නම් පොතේ සඳහන් වන ආකාරයට ඉස්සර කාලේ සවුදි අරාබියේ ප්‍ර‍ධාන නගරවලට එළුවන් අත්‍යවශ්‍ය වුණාලු. ඒ කසල ශෝධනය සඳහා. සවුදි අරාබිය නවීකරණය වීම ආරම්භ වුණේ මේ කසල කළමනාකරණ ක්‍රමය වෙනස් කිරීමත් සමගයි. 

(ලංකාවේ ඊනියා වෙළඳපොළ විරෝධීන් කසල කළමනාකරණය පෞද්ගලික අංශයට භාර දෙන එකත් කසල වෙළඳපොළකරණයකැයි සලකනවා විය හැකි ය. කසල කළමනාකරණය ද ජීවිතයට ඉතා වැදගත්, අත්‍යවශ්‍ය දෙයක් නිසා එය ද රජය විසින් තෝරා ගත් පිරිසකට පමණක් කළ යුතු යයි ඔවුන් සිතනවා ඇත. වෙළඳපොළකරණය ගැන නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි විසින් දක්වන ලද //හැබැයි මෙතන තියෙන උත්ප්‍රාසය තමයි අවුරුද්ද වෙළද පොලකරණය වීම ගැන විවේචනය කරන Ajith Perakum Jayasinghe ඊට වඩා සමාජයීය වශයෙන් බෙහෙවින් හානිදායක වන අධ්‍යාපනය වෙළදපොළකරණයට මාරාන්තික ලෙස පක්ෂ වීම.// යන අදහසට ප්‍රතිචාර මීළඟ ලිපියෙන් බලාපොරොත්තු වන්න.   

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.