ජනාධිපති ලටපට මඩුවේ උපදේශක තනතුරු

ලංකාවෙ මිනිස්සු කැමති නැහැ, පාවිච්චි කළ පරණ බඩු කුණු ලොරියට දෙන්න. ඒකට හේතු කීපයක් තියෙනවා. 

මට හිතෙන්නේ පළමු කාරණය තමයි කුණු ලොරියේ එකා ඒවා වැඩි ගානට විකුණාගනියි කියා හිතා ඇතිකරගන්නා ඉරිසියාව. කවුරුහරි අපි වීසි කරන ඒවා අරන් හදාගෙන පාවිච්චි කරනවා දකින්නත් අපි කැමති නැහැ. 

සමහරවිට ඒ භාණ්ඩය කවදාහරි නැවත උවමනාවෙන්න ඉඩ තියෙනවාය කියලා හිතන එකත් තවත් හේතුවත්. ඒ වුණාට උවමනාවෙන්නේ බොහොම කලාතුරකින්. 

සමහරවිට මේ පරණ බඩු කලක් තිබුණාම ඒවාට එකතු වෙන පෞරාණික වටිනාකම නිසා පරම්පරාවෙ වෙන කෙනෙකුට හරි ඒක ගානකට විකුණාගන්න පුළුවන් නිසාත් තියාගන්නවා. හරියට අර ගෙම්බා මහන මැෂින් වගේ. 

ඉතින් මේ වගේ බඩු පුරවාපු මඩුවක්, කාමරයක් වැනි මොකක් හෝ තැනක් හුඟක් ගෙවල්වල තියෙනවා. 

ආණ්ඩුවට හෙවත් රාජපක්ෂ පවුල් පාලනයට තිබෙන මෙවැනි තැනක් තමයි, ජනාධිපති උපදේශක අංශය. මේකේ බැසිලුත් ඉන්නවා. එයා උපදෙසුත් දෙනවා. වාසුත් ඉන්නවා. එයත් හිතන් ඉන්නවා එයා ජනාධිපතිතුමාට උපදෙස් දෙනවා කියා. 

ඒත්, හුඟදෙනෙක් දන්නවා මේක ලොක්කා තමන්ට දුන්නේ මහජන මුදලින් කාලා ඇඳලා, මහජනතාවට ලොකුව පෙන්නගෙන ජීවත්වෙන්න මිසක් වෙන මොහොකටවත් නොවන බව. මේගොල්ලන්ට සාමාන්‍යයෙන් මේ තනතුර පාවිච්චි කරලා ළමයෙකුව ඉස්කෝලෙකට දාදෙන්නවත් බැහැ. ජනාධිපතිතුමා මෙයාලාගෙන් උපදෙස් නොගන්නවා විතරක් නෙමෙයි, මේගොල්ලන්ට ජනාධිපතිතුමාව හමුවෙන්නත් ලැබෙන්නේ නැහැ. පව්! 

හේමකුමාරට මේ වැඩේ එපාවෙලා අන්න ගෙදර ගිහින් අලුත් පක්ෂයක් හදනවයි කිය කියා කෑගහනවා. 

මේගොල්ලොත් හරියට අර දිළිඳු සහනාධාර ලබන කට්ටිය වගේ. මහජන මුදලින් තරමක පඩියකුයි වාහනෙයි, ඩ්‍රයිවරුයි, තෙලුයි, ආණ්ඩුව ගානේ කන්න බොන්න අවස්ථායි වගේ දේවල් ටිකක් ලැබෙනවා ඇති. වැඩකුත් නැති එකේ ඉතින් ඔය මදෑ. මොකද මේ කට්ටිය රස්සාවල්ය කියලා වෙන මොනවා කරන්නද? 

මේ රටේ මහජනතාව මේ අයට වැටුප් ගෙවන්න විඳින දුකම ඇති ඔවුන්ට මතු ආත්මවල දෙව් මිනිස් හා ජනාධිපති උපදේශක සැප කෙළවර අමා මහ නිවන් සම්පත් ලබන්න. 

මේ ලිපියට ඔබ කැමති වුණත්, අකැමැති වුණත් වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න -->