එක්නැලිගොඩ ඝාතකයන් ආරක්ෂා කර ගන්නට රාජපක්ෂලාට පුළුවන් වෙයි ද?

සන්ධ්‍යා එක්නැලිගොඩ - දිරිය ගැහැනියකගේ නො පසුබස්නා අව්‍යාජ අරගලය 

ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ අතුරුදහන් වූ වකවානුවේ එය රජය විසින් කරන්නට ඇතැයි අපි විශ්වාස නො කළෙමු. රජයට තියුණු අභියෝගයක් නො වුණු ඔහු වැනි අයෙක් මරා දමන්නේ කුමට ද යන්න අපට මතු වූ ප්‍රශ්නය විය.

මෙම සම්බන්ධතාව ඔස්සේ 2010 මැයි 10දා අප ඒ පිළිබඳ ලිපියක් කියවිය හැකි ය. මෙවැනි ම පටලැවිල්ලක් අපට තජුඩීන් ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් ද සිදු විය. එවැනි ඝාතනයක් කරන්නට රාජපක්ෂ පවුල යොමු නො වනු ඇතැයි අපි එදා සිතුවෙමු. (ඒ ගැන පසුව සටහන් කරමු)

එහෙත්, රාජපක්ෂ ඝාතන යන්ත්‍රය අප සිතුවාටත් වඩා වියරු, තර්කනයකින් තොර, ආසාවට මිනීමැරූ පිරිසක් බව මෙම සිද්ධි දෙක ඔස්සේ පෙනී යයි.

ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ ඝාතනය කළ අය හසු වුණේ පරීක්ෂණය නො කර ඉන්නට බැරි තරමට ජාත්‍යන්තර බලපෑම් උග්‍ර වූ නිසා ය. එයට ප්‍රගීත්ගේ බිරිය කළ දිරිමත් අරගලය ද ඉවහල් විය.

ප්‍රගීත් මරා දමන්නට පැහැදිලි හේතුවක් මහින්ද රාජපක්ෂගේ සිට උදය ගම්මන්පිල දක්වා ඝාතකයන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින කිසිවෙකුට තවමත් කියා ගන්නට බැරි ය. උදය ගම්මන්පිල එම ඝාතනය සාධාරණීකරණය කරන්නට කියන කතා සියල්ල කිසිදු පදනමක් නැති වල්පල් ය.

අප දන්නා තරමින් උදය ගම්මන්පිල යනු 1989 සමයේදී රාජ්‍ය ඝාතකයන්ගේ ඉලක්කයක් බවට පත් වූ, රටින් පළා ගොස් දිවි බේරා ගත් අයෙකි.

යුද්ධයකදී දෙපාර්ශ්වයේ මිලිටරි ඉලක්ක යනු වෙන ම දේවල් ය. මිලිටරි ඉලක්ක ද අතිශය අමානුෂික මිනිස් ඝාතන විය හැකි ය. කොටි සංවිධානය කොළඹදී ගෝඨාභය රාජපක්ෂට බෝම්බ ගැසීම හා රජය කොළඹදී ටැමිල්නෙට් සංස්කාරක සිවරාම් මරා දැමීම යන සිද්ධි දෙස මිලිටරි දෘෂ්ටි කෝණයකින් බලන්නට පුළුවන.

1989දී ප්‍රේමදාසගේ ආණ්ඩුව විසින් නීති විරෝධී රෝහණ විජේවීර මරා දැමීම මිලිටරි කාර්යයක් ලෙස සැලකිය හැකි ය. එහෙත්, උදය ප්‍රභාත් ගම්මන්පිල නමැති විසි හැවිරිදි තරුණයා පැහැරගෙන ගොස්, රහසිගත කඳවුරකදී වධ දී මරා දැම්මා නම් එය මිලිටරි ඝාතනයක් වන්නේ නැත. ඒ වනාහි හුදෙක් ම ලේ පිපාසය නිසා කරන දේ ය.

ලේ පිපාසය මත සිදු කළ මෙවැනි ඝාතන හුදකලාව ගැනීම සාධාරණ ද යන්න වෙන ම සලකා බැලිය යුතු තත්වයකි. මන්ද, මෙම ඝාතන සිදු වුණේ කිසියම් සංදර්භයක් තුළයි. වින්දිතයන් මෙන් ම ඝාතකයන් ද එම සංදර්භයේ ගොදුරු ය.

මිනිසුන් තර්ක බුද්ධියට වඩා හැඟීම් හා ආවේග මත කටයුතු කරන භීම සමයන් වන එවැනි වකවානුවල සිදු වූ වැරදි සම්බන්ධයෙන් මුක්තියක් අපේක්ෂා කරන්නේ නම් කළ යුතුව තිබෙන්නේ සත්‍ය කොමිෂමක් වැනි ක්‍රියාවලියක් ඔස්සේ සමාව ගැනීම හා සමාව දීම ප්‍රවර්ධනය කිරීමයි.

ශ්‍රී ලංකාව 1970න් පසු ප්‍රධාන කැරැලි තුනක් හරහා ආවේ ය. මේ වකවානුවල බොහෝ අය නියමින් මෙන් ම අනියමින් ද මිනිස් ඝාතන කළ හ. ඝාතනවලට අනුබල දුන් හ. බලය අපහරණය කරමින් මිනී මැරූ බොහෝ අය මේ සමාජයේ නිරුපද්‍රිතව සිටිති. ඔවුන්ගෙන් ඇතැමෙක් ප්‍රභූවරු ය. ඔවුන් සිය පව් වසා ගන්නට උත්සාහ කරන්නේ යන්ත්‍ර, මන්ත්‍ර, ගුරුකම්වලිනි.

බලය නිසා උමතු වීමෙන් හෝ ලේ පිපාසය නිසා හෝ මිනී මැරුවන්ගෙන් සුළු පිරිසක් අහඹු ලෙස හසු වීම වැළැක්විය නො හැකි දෙයකි. කතරගම ප්‍රේමවතී මනම්පේරි මරා දැමූ අය, රිචඩ් ද සොයිසා මරා දැමූ රොනී ගුණසිංහ වැනි අය, ජනාධිපති චන්ද්‍රිකා ළඟ හිඳිමින් රූකාන්තට වධහිංසා පැමිණවූ පොලිස් නිලධාරීන්, කොබෙයිගනේ අවුරුදු කුමාරියගෙන් අයුතු ප්‍රයෝජන ගෙන කැරැල්ල පිට දමා ඇය මරා දැමූ පොලිස් නිලධාරියා වැනි අය මෙසේ අහඹු ලෙස හසු වී දණ්ඩනයට ලක් වූ අතළොස්සට අයත් වෙති.

එක්නැලිගොඩ මරා දැමීම සම්බන්ධයෙන් අත්අඩංගුවේ සිටින අය ද අයත් වන්නේ මෙම වර්ගයට ම ය. රාජපක්ෂ කල්ලිය අද ඔවුන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නේ අන් කිසිදු හේතුවක් නිසා නො ව, හෙට වන විට තාජුඩීන් ඝාතනය නිසා රාජපක්ෂ පුතුන්ට ද මේ හා සමාන ඉරණමකට මුහුණ දීමට සිදු විය හැකි නිසා ය.

කවුරු මොනවා කීවත්, දැන් ඉතින් මේ අයට අධිකරණයේ හැර වෙන කාගේවත් පිහිටක් පැතිය නො හැකි ය. රාජපක්ෂලා ටිකක් සද්දෙ දමා නිහඬ වූ පසු නඩු කීම ඔවුන්ට ම පැවරෙනු ඇත. මන්ද, රාජපක්ෂලා, උදය ගම්මන්පිලලා මිනීමරුවන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනවාට වඩා ශක්තිමත් සදාචාරමය පදනමකින් සන්ධ්‍යා එක්නැලිගොඩ සිය සැමියා ඇතුළු අයුක්ති සහගත ලෙස මරා දමන ලද මිනිසුන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නිසා ය. ඇය ඉදිරියේ උදය ගම්මන්පිල පමණක් නොව මහින්ද රාජපක්ෂ ද අඟුටුමිට්ටෙකි. 

මිනිසුන් වන අපි හොඳ මිනිසුන් ලෙස ජීවත් වීමට කැමැත්තෙමු. එහෙත්, ඉතා සුළු බුරුලක් හේතුවෙන් මිනිසා තිරිසනෙක් වෙයි. එයින් පෙනී යන කාරණය වන්නේ ශිෂ්ටත්වය යනු තවමත් අප විසින් ආයාසයෙන් ආරෝපණය කරගෙන සිටින දෙයක් බවයි. 

බලය නිසා අශිෂ්ටත්ව කරා යොමු වී බලයෙන් ගිලිහුණු දාට අසරණ වන සියලු මිනිසුන්ට මෙම සිද්ධිය පාඩමක් විය යුතු ය. එබැවින්, අශිෂ්ටයන් ආරක්ෂා කර ගන්නට අශිෂ්ට උත්සාහයන් දරනවා වෙනුවට තවත් මිනිසුන් මෙවැනි අශිෂ්ටයන් වීම වළක්වා ගැනීම සමාජයේ වගකීමකි. 

අනුගමනය කළ යුතුව තිබෙන්නේ සරළ පිළිවෙතකි. බලය හෝ පක්ෂපාතිත්වයන් හෝ අණ නිසා හෝ නීතියට පිටින් වැඩ නො කරන්න. එච්චරයි. 

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.