මහජන මුදලින් මෝටර් සයිකල් හිඟන මාධ්‍ය මළ පෙරේතයෝ

කියන ආකාරයට පාර්ලිමේන්තු ප්‍රතිසංස්කරණ සහ ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ දැක්ම වන්නේ දැනුම සහිත, බහුත්වවාදී සහ ක්‍රියාශීලී සමාජයකි. එහි මෙහෙවර ප්‍රකාශයේ සිංහල පරිවර්තනය මෙසේ ය: “මහජන හිතවාදී, සංවර්ධනය වෙත නැඹුරු වූ, නිදහස් හා වගකීමක් සහිත ශ්‍රී ලාංකික මාධ්‍ය සංස්කෘතියක් වෙනුවෙන් ප්‍රතිපත්ති හා මූලෝපායන් ගොඩනැගීම, පහසුකාරකත්වය, ක්‍රියාත්මක කිරීම, අධීක්ෂණය හා ඇගයීම.” (පරිවර්තනය අපගේ ය)

මාධ්‍යකරුවන්ට පගා දීම මේ කියන කාරණාවලට ඇතුළත් වන්නේ නැත. 

2015 වසර වෙනුවෙන් යතුරුපැදි ලබා ගැනීම සඳහා තෝරා ගන්නා ලද මාධ්‍යවේදීන්ගේ නාම ලේඛනය ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ වෙබ් අඩවියේ පළ වී තිබේ.

එම ලේඛනය බැලීම සඳහා මෙතැනින් පිවිසෙන්න.

එහි රසවත් තොරතුරු රැසක් ඇතුළත් වේ. ඇත්තම කියනවා නම්, මේ රටේ මාධ්‍යකරණයේ යෙදෙන මාධ්‍යකරුවන්ට වඩා මෝටර් බයිසිකල් මාධ්‍යකරුවන් වැඩි බව පෙනේ. 

බීබීසී සිංහල සේවය යනු ප්‍රියත් ලියනගේගේ කාලයේ ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, රටේ මානව හිමිකම්, පාරදෘෂ්‍යභාවය, අරක - මේක හැම එක ම උපරිමයෙන් ප්‍රශ්න කළ එකකි. එහෙත්, වාමාංශික නැඹුරුවක් ඇති එවුන්ගේ ඓන්ද්‍රිය දෙබිඩිකම ප්‍රදර්ශනය කරමින්, බ්‍රිතාන්‍යයේ ජීවත් වන ලංකාවේ නව සමසමාජ පක්ෂයේ ක්‍රියාකාරිකයකු වන චන්දන කීර්ති බණ්ඩාර මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවෙන් තීරු බදු රහිත කාර් එකක් ගැනීම සඳහා අයදුම්පතක් ඉදිරිපත් කළේ ය. එය අනුමත කළේ ප්‍රියත් ලියනගේ ය. 

උවිඳු කුරුකුලසූරිය මෙහි ඇති බැඳියා පිළිගැටුම හෙවත් සිංහලෙන් කන්ෆ්ලික්ට් ඔෆ් ඉන්ටරෙස්ට් කියන එක ප්‍රශ්න කිරීමෙන් පසුව බීබීසිය මේ දෙන්නාට දඬුවම් කරන ලදී. නව සමසමාජ පක්ෂය චන්දන කීර්ති බණ්ඩාරට දුන් දඬුවම කුමක් ද? ඒ අනුව බැලූ කල වඩා පාරදෘෂ්‍ය බීබීසිය ද? නව සමසමාජ පක්ෂය ද?

මේ ලැයිස්තුව අධ්‍යයනය කිරීමෙන් ද හොඳ කෑලි අල්ලා ගන්නට පුළුවන. එහි අංක 774 සිට 777 දක්වා ඉන්නේ ජවිපෙ නිල පුවත්පත වන නියමුවා පත්තරයේ ‘මාධ්‍යවේදීන්' පිරිසකි. බී.ඒ. සිරිවර්ධන නම් කොන්ද පණ තිබුණු මාධ්‍යකරුවාගේ භාවිතාව ඉදිරියට ගෙන යන බව කියන ‘ඉදිරිය' පත්තරේ කෙනෙක් ද මෝටර් බයිසිකල් ඉල්ලා ඇත. අහෝ දුකකි. ඉරකි. තිතකි. 

මෙහි සිටින ඇතැම් මාධ්‍යකරුවෝ මරු පොරවල් ය. ජාතික ශිෂ්‍ය භට බලකායේ මාධ්‍ය සම්බන්ධීකාරක යයි කියමින් අපේ ගම් පැත්තේ ගුරු හාදයෙක් ද මෝටර් බයිසිකලයක් ඉල්ලා තිබේ. 

මහජන මුදලින් මෙවැනි අයථා වාසි ලබා ගැනීමට හැකියාව තිබීම ලංකාවේ ලජ්ජාවට කාරණයක් නොව නම්බුවට කරුණකි. 

තවද, මේ මාධ්‍යකරුවන්ගේ පැටිගිරියෙන් වැඩි හරියක් ද මේ ලැයිස්තුවේ දැක්වේ. කෙසේ වෙතත්, මහජන මුදලින් දෙන මේ ‘සහන' පිළිබඳ මහජනයාට දැන ගැනීමට අයිතිය ඇති නිසා ඒවා එසේ තිබිය යුතු යයි සිතමි. 

මෙහෙම සන්තෝසම් අරගෙන ඔවුන්ට සිය වෘත්තිය හරියට කරන්නට බැරි බව ඉතා පැහැදිලි ය. 

‘මාධ්‍යවේදීන්' මේ ප්‍රදර්ශනය කරන්නේ නිකම් දෙනවා නම් දෙමළ පත්තරය වුණත් අරගන්නා මළ පෙරේතකම හා රජයේ සේවකයන්, ගොවියන්, ග්‍රාමීය දිළින්දන්, විශ්වවිද්‍යාල සිසුන් සේ රජයෙන් හැම රෙද්ද ම බලාපොරොත්තු වෙන මළ හිඟනකමයි.  

මොවුන් ඊළඟට රටට දෙන්නේත් මේ පෙරේත හා හිඟන ආකල්ප ම ය.

මෙතන නැති තව පිරිසක් තීරු බදු රහිත කාර් බලපත්‍ර බලාගෙන සිටිති. තවත් පිරිසක් ගෙවල් බලාපොරොත්තුව සිටිති. 

මේ රටේ වැඩකරන ජනතාව මේ මළපෙරේතයන් නඩත්තු කළ යුතු ද? 

මේ ලිපිය වෙන අයත් එක්කත් බෙදා ගන්න. උපුටා ගන්නවා නම් ‍මෙතැනින් ගත් බව කියන්න

ඔබගේ අදහස් අපි මහත් සේ අගයමු. නිර්නාමිකව හෝ අදහස් පළ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී තිබෙන්නේ එම නිසා ය. එහෙත්, එය අපහරණය නො කිරීම ඔබ‍ගේ වගකීමකි. අසභ්‍ය යයි සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ පිළි ගැනෙන වචන සම්බන්ධයෙන් සදාචාරවාදී නො වන මුත්, අනුන්ට අපහාස කිරීම සඳහා එවැනි වදන් භාවිතා කර තිබෙන අවස්ථාවලදී ඒවා ඉවත් කිරීමට සිදු වන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. එසේම, නීතිමය ගැටලු මතු කරන අදහස් පළ කිරීම් ද ඉවත් කරනු ලැබේ. අදහස් පළ කිරීම සම්බන්ධ කාරණාවලදී සංස්කාරක වගකීම් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම බලාපොරොත්තු වෙමු.